به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت وزارت خارجه آمریکا، «جن ساکی» در خصوص مذاکرات هسته ای ایران گفت: ما درباره این موضوع بسیار شفاف بوده ایم که درباره رژیم تحریمها بسیار قاطع هستیم و این همان چیزی است که برای ایجاد تغییر به آن نیاز بوده است. همانطور که می دانید این مذاکرات و گفتگوها درجریان است و ادامه پیدا خواهد کرد.
وی در خصوص تحریمها گفت: موضع ما تغییر نکرده است. من تحلیلی درباره واقعیت های تاثیر طرف ایرانی بر مذاکرات ندارم. آنها در حال مذاکره هستند و همه می دانند که آنها مذاکره می کنند. من هیچ تحلیلی درباره معنی نظرات وی[رهبری ایران] ندارم. من اطلاعات بیشتری برای شما درباره معنی یا دلایل نظرات وی ندارم. ما به مذاکراتمان و گفتگوها ادامه می دهیم. مذاکرات در جریان است.
تکرار گفته های جان کری
ساکی در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید: جان کری وزیر خارجه دیروز اعلام کرد که اگر مذاکرات با ایران شکست بخورد، احتمال تمدید وجود نخواهد داشت، گفت: رئیس جمهور آمریکا هم موضوعی خیلی مشابه را بیان کرده است. او همان چیزی را بیان کرد که کری گفت، که تنها شانسی که من می توانم یک تمدید را در برهه کنونی از زمان ببینم این است که حقیقتا طرح کلی یک توافق را مشاهده کنیم. رئیس جمهور هم مطلبی مشابه را در کنفرانس خبری اش بیان کرده است. ما بارها درباره این موضوع صحبت کرده ایم. هدف ما رسیدن به توافق بر اساس چارچوبی سیاسی تا پایان مارس است. تمدید در پایان ماه ژوئن خواهد بود. (رسیدن به چارچوب سیاسی تا پایان مارس) همچنان هدف ماست. ما بر روی این موضوع تمرکز کرده ایم.
وی افزود: پایان ژوئن زمانی است که طرح اقدام مشترک به طور تکنیکی به پایان می رسد. هدف ما همچنان رسیدن به چارچوب سیاسی تا پایان مارس است. به نظرم آنچه که شما از وزیر خارجه و رئیس جمهور شنیده اید این بوده است که هر چه زمان طولانی تر شود وضع آسانتر نمی شود. این هدف ماست و تمرکز ما بر روی آن است و کارهای فنی زیادی باقیمانده است که باید با توجه به ضمائم آن صورت گیرد.
ساکی گفت: این موضوع این حقیقت را که جان کری و بسیار دیگری از مقامات ارشد درباره هدفمان برای رسیدن به چارچوبی سیاسی تا پایان مارس است، تغییر نمی دهد زیرا ما به زمان لازم برای بررسی ضمائم و جزئیات فنی بسیار دشوار نیاز داریم. پایان ماه مارس برای ما یک هدف است و همچنان یک هدف باقی می ماند. وزیر خارجه در این باره خیلی با صراحت بوده است. ما زمانی که می خواهیم به چارچوبی سیاسی برسیم آنرا ضرب الاجل نمی نامیم و آنرا هدف نامیده‌ایم.