به گزارش خبرگزاری مهر، اكبر صحرایی با بیان این كه معتقد است در عرصه ادبیات چیزی به غیر از ادبیات داستان انقلاب وجود ندارد، اظهار كرد: حوزه جنگ تحمیلی را هم جزو ادبیات انقلاب اسلامی میدانم. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بعد فرهنگی و ادبی نیز پیروزی رخ داد و فرصتی برای بروز و ظهور ادبیات به شكلی تازه پیش آمد.
وی ادامه داد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی، كشور با درگیریهای گروهكها و جناحها مواجه شد و تا نویسندگان آمدند به داستان انقلاب بپردازند جنگ تحمیلی رخ داد و اتفاقات جنگ تحمیلی به قدری داستانی و پرشور بود كه وقایع انقلاب را تحت پوشش قرار داد و پس از پایان جنگ تحمیلی هم اهالی ادبیات با توجه به فاصلهای كه از جنگ شكل گرفته بود، تصمیم گرفتند ناگفتههای این واقعه را بنویسند.
عطش نوشتن از دفاع مقدس در نویسندگان كم شده است
صحرایی با تاكید بر این كه ذات ادبیات انقلاب اسلامی به سال ۴۲ تا ۵۷ برمی گردد، عنوان كرد: در چند سال اخیر و به ویژه از سال ۹۰ به بعد ادبیات داستانی بزرگسال و كودك و نوجوان از حوزه دفاع مقدس سیراب شد و زمینه ای ایجاد شد تا گرد و خاك جنگ تحمیلی در ادبیات بخوابد و نویسندگان بتوانند از انقلاب اسلامی بنویسند. امروز عطش نوشتن از دفاع مقدس در نویسندگان كم شده است و به سمت موضوعات مرتبط با انقلاب اسلامی رفتهاند.
این نویسنده با اشاره به این كه نباید بین حوزه ادبیات دفاع مقدس و انقلاب اسلامی خط كشی صورت بگیرد، گفت: درست نیست كه بگوییم نویسندهای كه از دفاع مقدس مینویسد وارد حوزه انقلاب اسلامی نشود، بلكه تصور میكنم این دو حوزه میتوانند تلفیق شوند؛ چرا كه در فضا و مجموعهای یكپارچه شكل گرفتهاند و به هم مرتبط هستند.
سفارشی نویسی تاثیرات مثبتی در خلق آثار ادبی دارد
نویسنده مجموعه كتابهای «دارودسته دارعلی» همچنین وقایع سوریه و عراق را مرتبط با انقلاب اسلامی دانست و گفت: ادبیات انقلاب اسلامی تا سوریه و عراق و كشورهای دیگری كه دچار تحولاتی شدهاند دامنه دارد و باید نگاه نویسندگان وسیع باشد. این گونه وقایع میتوانند سوژه بسیار خوب و مناسبی برای نویسندگان باشد.
صحرایی با تاكید بر این كه باید برنامه مدونی برای نگارش و انتشار آثار داستانی انقلاب اسلامی تنظیم شود، گفت: اگر ساز و كار مناسبی برای خلق ادبیات انقلاب اسلامی صورت بگیرد شاهد آثار خوبی در این زمینه خواهیم بود. اعتقاد دارم كه سفارشی نویسی تاثیرات مثبتی دارد، البته به شرطی كه خلاقیت را از نویسندگان نگیرد.