محمد احسانی مدیر شبکه یک سیما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره عملکردش در سال ۹۳ در مدت زمانی که این مسئولیت را در دوران جدید مدیریتی رسانه ملی برعهده داشته است، اظهار کرد: سال ۹۳ سال تلاش و کوشش سخت در عرصه فرهنگ بود. علی رغم همه مضایق، مدیران و هنرمندان تا جایی که میتوانستند تلاش کردند تا بتوانند آثار خوبی تولید کنند و نیازهای فرهنگی و هنری مردم را پوشش دهند.
وی افزود: البته مضایق نیز همچنان پابرجا است. در سازمان صدا و سیما نیز طبق دورنمایی که دکتر سرافراز و آقای پورمحمدی ترسیم کردهاند، انشالله فکر میکنم با تلاش و کوشش مضاعف بتوانیم در سال ۹۴ به لحاظ چهره کلی فرهنگی، سالی بهتر از ۹۳ داشته باشیم.
عموم برندهای برنامه کودک متعلق به شبکه یک بودهاند
مدیر شبکه یک درباره بازگشت گروه کودک به شبکه یک و تکلیف برنامههای بسیاری همچون «عمو پورنگ» و... که کار خود را در شبکه یک آغاز کرده بودند، توضیح داد: عموم برندهای برنامههای کودک متعلق به شبکه یک سیما بوده است اما چون این برنامهها در چند سال اخیر به شبکه دو نقل مکان کردهاند، هنوز دقیق درباره این موضوع صحبت نکردهایم.
خلق قالبها و کاراکترهای کودک جدید
احسانی یادآور شد: گروه کودکی که ما در حال راهاندازی آن هستیم، هم تجارب مدیریت قبلی را دارد و هم تعدادی از نیروهای جوان خوب در آن هستند. من به آنها گفتهام که دنبال برندسازی جدید هم باشند و هم قالبهای جدید و هم کاراکترهای جدیدی را خلق کنند. فکر میکنم به مرور در شبکه یک شاهد اتفاقات خوبی در گروه کودک خواهیم بود.
تولید برنامه برای نوجوانان در شبکه یک
وی همچنین در پاسخ به اینکه با توجه به تعریف شبکه پویا به عنوان شبکه تخصصی کودک تکلیف چه خواهد بود، تصریح کرد: البته در سیما درباره کار کودک تقسیم کار کلی نیز در حال انجام است و ممکن است از نظر سنی شبکه یک بیشتر به سمت نوجوان تمایل پیدا کند و شبکه دو رویه دیگری داشته باشد که البته هنوز نهایی نشده است. بحث شبکه پویا نیز در برنامهریزی کلی سیما مطرح شده است.
قرار نیست نسبت به مخاطب استراتژیکمان بیتفاوت باشیم
مدیر شبکه یک در پایان گفت: ما اکنون با کمترین کارها، فعالیت خود را آغاز کردهایم و میخواهیم برای گروه کودک اعلام موجودیت کنیم. فعلا هم برنامههای تأمینی و خاطرهانگیز را پخش خواهیم کرد تا به مرور به قواره مناسبی برسیم. نظر رییس سازمان و معاون سیما این است که شبکه یک عمومی و ملی است و نمیتواند نسبت به بخش مهمی از مخاطبان که کودکان و نوجوانان هستند، بی تفاوت باشد و برنامهای برایشان نداشته باشد بنابراین ما باید مثل دیگر اقشار، برای این گروه اثرگذار که مخاطب استراتژیک ما به حساب میآیند هم برنامه داشته باشیم.