به گزارش خبرنگار مهر، روستای توریستی اسفیدان در ۴۵ كیلومتری جنوب شرقی بجنورد یکی از خوش آب و هواترین روستاهای خراسان بزرگ محسوب می شود، به گونهای که در سال ۸۵ به عنوان زیباترین روستای ایران انتخاب شد.
این روستا به دلیل ساختار پلکانی خود به روستای ماسوله گیلان شباهت دارد و حتی در سال های پیش برنامههایی برای تبدیل آن به یک منطقه مهم گردشگری كشور در دست اجرا بود كه در طول دولت های نهم و دهم به فراموشی سپرده شده؛ برنامههایی چون ساخت تله کابین و رستوران بزرگ اسفیدان.
روستای اسفیدان جزء مناطق نمونه گردشگری خراسان شمالی محسوب می شود و با دارا بودن جاذبه های گردشگری فراوانی نظیر آبشارهای زیبا، چشمه های خروشان، غارها و برج های شگفت انگیز، وجود چند امامزاده، وجود انواع درختان میوه، رودخانه با آب فراوان، ارتفاعات جنگلی با پوشش گیاهی و ... مقصد بسیاری از گردشگران است.
آبشار هنرور، آبشار بارگاه، غار خزانه هنرور، مقبره شیخ محمد رضا ربانی معروف به حاج آخوند، آرامگاه امامزاده محمد بن باقر بن موسی بن جعفر(ع) و ... تنها چند نمونه از دیدنی های این روستای سحرانگیز محسوب می شوند.
صندل سفید؛ سمبل روستای اسفیدان
درخت صندل سمبل روستای اسفیدان است، درختانی قطور و كهن كه بنا به گفته معمرین روستا در سال های پیش حدود ۱۷ اصله درخت از این گونه در روستا موجود بوده كه متاسفانه در سال های اخیر، به علت واقع شدن در مسیر کوچه و عدم آگاهی از اهمیت این درختان، بیشتر آنها توسط اهالی قطع شده و در حال حاضر تنها دو درخت صندل باقی مانده كه قطر تنه هر كدام از آنها بیش از ۲.۶۰ متر است.
دره ها و چشمه ها
در شمال غربی روستای اسفیدان دره ای عمیق و طولانی به نام هینوَرد(هین نبرد) وجود دارد که اندكی با روستا فاصله دارد و در کمرکش این دره چشمهای زلال به همین نام می جوشد و آب آن باغات اطراف روستا را مشروب می كند.
همچنین در جنوب غربی روستا نیز درهای دیگر به نام بهارگاه وجود دارد كه با چشمههای متعدد و آبشار دیدنی خود هر بیننده ای را مجذوب می كند و در ابتدای این دره نیز، قطعه زمینی حدودا ۴۰ هکتاری و تپه ماهوری به نام موسو وجود دارد كه چند سال پیش به علت رانش شدید زمین، تمام باغات و خانهها و درختان کهنسال آن در دل خاک فرو رفت.
برج ها و قله ها و غارها
بر فراز کوه های اطراف روستای اسفیدان، آثار برجهای سنگی قدیمی مشاهده میشود که مصالح به کار رفته در آنها سنگ و ساروج است و معروف ترین آنها برج قاری مالاق وقارقه(کلاغ) در شمال غرب روستا بوده که پایههای آنها هنوز باقی مانده است.
همچنین در غرب روستا دیواری صخرهای نمایان است که به آنتاش قلعه(قلعه سنگی) میگویند و بر روی این قلعه، دیواره های سنگی و سفال های ساده نخودی و قرمز و سفالهای منقش به رنگ های مختلف دیده میشود.
اما در ضلع شمال غربی روستا بر بالای صخره چشمه هینورد کوهی بنامخزانه وجود دارد که در بالای آن غارخزانه راهه واقع شدهاست.
مردم روستا می گویند كه این غاری است دست ساز كه در انتهای آن چاهی وجود دارد و در قدیم به عنوان پناهگاه استفاده می شده است.
غار دیگری به نامییجت یا معصوم وجود دارد كه دارای ستون های موجود در غارهای آهكی بوده و صخره عجیب واقع در مسیر اول (ده ریز) که به سر انسان شبیه است، بسیار خیره کننده و جالب توجه است.
بقاع متبركه
بنای امامزاده محمد بن باقر بن موسی بن جعفر(ع) واقع در روستای اسفیدان، بنایی قدیمی با گنبدی كوتاه است كه قرن هاست باشكوه خاصی در مركز روستا عاشقان را به سمت خویش می خواند.
به گفته اهالی روستا ازتاریخ دفن این امامزاده بیش ازهزار سال می گذرد و طبق اظهارنظر كارشناسان اداره میراث فرهنگی خراسان شمالی، بنای اولیه آرامگاه در قرن ششم هجری ساخته شده است.
به علت اینكه روستای اسفیدان در دره ای عمیق بنا شده و كوه های سنگی مرتفعی آن را در برگرفته اند؛ در نگاه اول برای هر بیننده ای این تصورپیش می آید كه با كمترین لرزش زمین احتمال سقوط صخره ها و تخته سنگ های عظیم بر روی آبادی وجود دارد و هر لحظه منازل و سكنه اسفیدان مورد تهدید ریزش این كوه هاهستند؛ اما مردم اسفیدان بر این باورند كه وجود امام زاده باعث گردیده در طی قرن ها آسیبی از جانب كوه به آنها نرسد.
درگذشته نه چندان دور، در اطراف بنای امام زاده اطاق هایی برای اقامت زائران وجود داشت كه اینك نشانی از آن نیست.