صنعت حمل و نقل بین المللی ایران با مسایلی در تضمین صادرات و ترانزیت کالاها روبرو است که مشکلاتی را برای این صنعت به وجود آورده است.

به گزارش خبرنگار مهر، اخذ بیمه بن ترانزیت که یکی از مزایا و وظایف قانونی شرکت‌های حمل‌و‌نقل بین‌المللی به جهت جلب و رضایتمندی مشتریان است، حالا خود به گرفتاری تازه‌ای برای این شرکت‌ها تبدیل شده‌است.

کامبیز شجاعی‌نیک از فعالان حوزه حمل‌و‌نقل بین‌المللی با اشاره به چالش چند ساله بنگاه‌های فعال در ترانزیت کالا با شرکت‌های بیمه، گفت: صاحبان کالا برای انجام عملیات ترانزیت، باید حداقل معادل حقوق ورودی یا چند برابر ارزش کالا سپرده نقدی یا ضمانتنامه بانکی به نفع گمرک صادر کنند که عملا برای آنها مقرون به صرفه نیست. از این‌رو، راه عملی که واردکنندگان و صادرکنندگان در پیش می‌گیرند، آن است که ترانزیت کالاهای خود را به شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی می‌سپارند.

وی افزود: بنگاه‌های حمل‌ونقل بین‌المللی به واسطه قانون مجاز هستند، مسئولیت ترانزیت کالاهای ورودی و خروجی را پذیرا بوده و به‌جای سپرده نقدی یا ضمانتنامه بانکی، از بیمه بن ترانزیت استفاده کنند که با این اقدام این شرکت‌ها تضمین می‌دهند که حقوق گمرک محفوظ شود و از این بابت کارفرما کارمزدی به شرکت‌های حمل‌و‌نقلی پرداخت می‌کند.

شجاعی‌نیک با بیان اینکه شرکت‌های حمل‌و‌نقل بین‌المللی برای اخذ بیمه بن ترانزیت باید نزد شرکت‌ها و موسسات بیمه چک‌های میلیاری تضمین و گاهی سپرده نقدی گذاشته و بعد از انعقاد قرارداد از بیمه‌گر بن خریداری کنند، گفت: بیمه بن ترانزیت در طول زمان حمل کالا توسط شرکت‌های حمل‌و‌نقل بین‌المللی کاربرد دارد و هنگامی که محموله به سلامت به گمرک مقصد برسد ردیف مرزی گشوده شده برای شرکت ترانزیتی توسط گمرک بسته شده و تسویه می‌شود. این بدان معنا است که بن ترانزیت مصرف شده برای محموله فوق بدون هیچ خسارتی بسته شده است.

وی در ادامه با اشاره به اینکه اخذ بیمه بن ترانزیت چند سالی است که شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی را دچار مشکلات فراوان کرده است، افزود: مشکل از آنجا شروع شد که طی چند سال اخیر گمرک ایران بنا به مسائل و مشکلاتی که با بعضی از شرکت‌ها و موسسات بیمه دارد، در پاره‌ای از مواقع بیمه بن ترانزیت برخی از شرکت‌های بیمه‌گر را پذیرا نیست و شرکت‌های حمل‌و‌نقل نیز به دلیل تعهداتی که نزد صاحبان کالا دارند به ناچار باید به سراغ بیمه‌گرهای جدید رفته و مجددا چک‌های میلیاردی نزد آنان بگذارند.

شجاعی نیک، تصریح کرد: این مشکل از آنجا سخت و سنگین‌تر می‌شود که وقتی کلیه تسویه‌ها از بابت بیمه بن ترانزیت انجام شده و شرکت‌های حمل‌ونقلی هیچ ردیف مرزی گشوده‌ای نزد گمرکات ندارند به هنگام مراجعه این شرکت‌ها به بیمه‌گر، با عدم استرداد چک‌های تضمینی میلیاردی از سوی موسسات بیمه مواجه می‌شوند در حالی که هیچ‌گونه دلیل قانونی برای این اقدام آنها وجود ندارد و این در حالی است که شرکت‌های حمل‌و‌نقلی همچنان با کمبود نقدینگی و مشکلات مالی نیز دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند و عدم استرداد چک‌های تضمینی نزد بیمه‌گرها به معضلات این بخش افزوده است.

وی از جمله راه‌کارهای رفع این معضل را ورود انجمن صنفی حمل‌ونقل بین‌المللی به این حیطه و تشکیل کارگروه تخصصی درجهت استرداد چک های ضمانت برای شرکت‌هایی که هیچ گونه ردیف مرزی باز ندارند عنوان کرد. وی همچنین همفکری و مشارکت انجمن صنفی با گمرک ایران برای عبور از این مشکل را کارساز دانست