علی عبدالهی شاعر و مترجم ادبیات آلمانی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به شخصیت گونترگراس و دیداری که با وی در سال‌های قبل داشته، اظهار داشت: شاید خیلی از مخاطبان وقتی آثار گراس را می خوانند حس می کنند که او شخصیتی سیاسی و اجتماعی جدی دارد اما اگر از نزدیک با او برخورد داشتید متوجه می‌شدید که بسیار شوخ طبع و گیرا و آگاه به آن چیزی بود که در پیرامونش در حال اتفاق افتادن بود.
عبدالهی افزود: در عین حال گراس به شدت پیگیر آثار و فعالیت نویسندگان و شاعران آلمانی و غیر آلمانی بود که مانند او فکر می کردند و می اندیشیدند و شاید به عبارت ساده تر بتوان گفت که او فلسفه خودش را به صورت جدی دنبال می کرد.
وی با اشاره به دیدار خودش با وی گفت: گراس با میهمان و مخاطبش بسیار گشاده رو مواجه می شد. اصلا اینگونه نبود که به خاطر دریافت جایزه نوبل حصاری دور خودش بکشد. بسیار راحت برخورد می‌کرد و صحبت کردن و ارتباط گرفتن با او بسیار سخت نبود. در آن دیدار به من گفت که بیشتر وقتش را به سرایش شعر می‌گذراند و می‌گفت این کار را بیشتر دوست می‌دارد و البته گویا در حال انتشار نسخه‌ای صوتی از اشعارش با صدای خودش نیز بود. با این حال در حدود سه هفته قبل در آلمان دیدم که مجموعه‌ای قطور از گزیده اشعارش منتشر شده است.
این شاعر و مترجم در ادامه با اشاره به کارنامه ادبی گونترگراس گفت: ادبیات گراس زاییده فضای پیش از جنگ جهانی دوم، حین آن و جنگ سرد بود. این فضا نویسنده هایی را می‌طلبید که باید مستقیم وارد میدان سیاست می‌شدند و حتی گاهی برای کسب رای کاندیدایی فعالیت کنند. اما بایسته‌ها و شرایطی که ادبیات در آن رشد کرد دیگر شرایط روز و زمانه زندگی گراس نبود و به همین خاطر دنیا دیگر به چنین نویسنده ای احساس نیاز نمی‌کرد.
عبدالهی تصریح کرد: از سوی دیگر گراس خودش را دنباله رو فلسفه روشنگری می‌دانست و به آزادی و مولفه‌های آن تاکید داشت و دائم در تلاش بود تا این مولفه‌ها را تقویت کند. این کاری بود که بخش وسیعی از نویسندگان آلمان از لسینگ تا برشت و بل و... به دنبالش بودند متنهی هر یک به شکلی و با معنای خاصی.