رییس هیات مدیره انجمن طراحان گرافیک ایران برپایی موزه گرافیک پس از ۱۵ سال را دستاورد بزرگی برای این انجمن دانست.

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم افتتاح هفته طراحی گرافیک تهران عصر روز گذشته دوشنبه هفتم اردیبهشت با حضور چهره‌های عرصه گرافیک و سیلی از علاقمندان به این هنر در خانه هنرمندان برگزار شد.

اکبر عالمی کارشناس شناخته‌شده هنر که خود را دانشیار دانشگاه تربیت مدرس معرفی کرد و اجرای برنامه توسط او با طنز تلخ نهفته در کلام این آموزگار پیشکسوت همراه بود که در بسیاری از مواقع حاضران را به تشویق او وامی‌داشت.

وی در بخشی از سخنانش در این مراسم گفت: این اولین دوره‌ای است که به موشن گرافیکس توجه می‌شود. گرافیست‌ها می‌توانند بچه‌های ما را آدم کنند. می‌توانند به ما یاد بدهند چطور لباس بپوشیم و می‌گویند مرد گُنده در تلویزیون کت و شلوار براق نپوش چون الگو می‌شود. من که این افراد را در خیابان می‌بینم کهیر می‌زنم. من ۴۲ سال است با موذی‌گری سر کلاس رفته‌ام و همینطور حرف زده‌ام.

این کارشناس برنامه‌های متعدد تلویزیون با بیان اینکه اگر همین امشب تلویزیون نگاه کنیم با برنامه‌ها یا تبلیغات بسیاری روبرو می‌شویم که مبانی زیبایی‌شناسی را نمی‌فهمند، تأکید کرد: برخی فونت‌ها در تلویزیون فاجعه است. در برنامه‌های تلویزیونی موسیقی نامناسب پخش می‌کنند. چه کسی مسئول است؟ گرافیست که سایه او روی سر تلویزیون نیست. طراح صحنه‌ای هم در تلویزیون وجود ندارد.

عالمی تصریح کرد: انجمن گرافیک ایران با همفکری علی رشیدی، ساعد مشکی، مصطفی اسدالهی و... که میراث گرانبهای فرهنگ معاصر ایران هستند در اتاق فکر نشستند و تلاش کردند. برای من هم چهار دی وی دی ۲ساعته فرستادند که تمامشان را نگاه کردم. ساعت‌ها در اتاقم بودم و همسرم می‌گفت عیبی ندارد نگاه کن تو که تمام عمر به جای من این‌ها را نگاه کردی!

وی ادامه داد:‌ سرانجام پس از دیدن هشت ساعت کار پردرآوردم. من در روزگار جوانی مرتکب ساختن تیتراژهایی برای فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی بودم. با خودم می‌گفتم تماشاگر باید هر هفته این تیتراژ را ببیند، بنابراین باید چیزی در جوهره‌اش باشد که مخاطب خسته نشود. آن زمان هنوز ابراهیم حقیقی تیتراژ نمی‌ساخت.

این گوینده یادآور شد: چندی پیش به همت سازمان زیباسازی شهر تهران درخت نخل پلاستیکی در تهران سبز شد! متاسفانه این اقدامات شهرداری معمولا مورد تقلید استان‌های دیگر قرار می‌گیرد.

عالمی با صدایی لرزان افزود: با گذشت مدتی دیدم در شهری که هنرمند زیاد دارد، در جایی که مرکز صادرات رطب است نیز درخت نخل پلاستیکی سبز کرده‌اند!

در ادامه این مراسم در حالی که به علت پشت در ماندن علاقمندان بسیار هنر گرافیک،‌ سرو صداهایی به گوش می‌رسید، رشیدی رییس هیات مدیره انجمن طراحان گرافیک ایران نیز در سخنانی گفت: خوشحالم انجمن را در این کار بزرگ پشتیبانی کردید. امروز هفت اردیبهشت برابر با ۲۷ آوریل در تمام دنیا روز گرافیک را جشن می‌گیرند. اینکه امسال بحث موشن گرافیکس را مطرح کردیم از این رو است که معتقدیم دنیای گرافیک خیلی بزرگ‌تر از چاپ پوستر و طراحی لوگو است و ما باید بتوانیم در حیطه‌های دیگر این هنر نیز سوادآموزی کنیم.

وی افزود: هدف انجمن این است که هر ساله بتواند گرافیک غیرچاپی را نیز مطرح کند و در معرض دید بگذارد. ما امسال دو دستاورد بزرگ داشتیم اول اینکه پس از ۱۵ سال موزه گرافیک با کمک سازمان زیباسازی برپا شد و خوشبختانه این رشته آنقدر پا گرفته که سازمان حاضر شده فضایی را برای معرفی و شناختن این رشته‌ بگذارد.

رشیدی تأکید کرد: دستاورد دوم ما این است که وزارت ارشاد انجمن گرافیک را به عنوان انجمن برتر انتخاب کرده است. اسپانسرها نیز در این  عرصه نقش به سزایی داشتند. حامی اصلی ما سازمان زیباسازی شهر تهران است و من از کمال کامیاب تشکر می‌کنم که دست ما را گرفتند. انتشارات هنر معاصر نیز کلیه کارهای چاپی ما را بدون دریافت هزینه انجام داد. شرکت سپیا نیز کارهای دیجیتال ما را انجام داد. جا دارد از مجید ملانوروزی و مجید سرسنگی که با ما همکاری کردند نیز تشکر کنم.

رییس هیات مدیره انجمن طراحان گرافیک در پایان سخنانش گفت: امسال ما سه مهمان ویژه داریم که دو تن از آنها از گرافیستان درجه یک بین‌المللی هستند و حضور آنها باعث افتخار ما است که پس از نامه‌نگاری‌های فراوان و نشان دادن قدرت گرافیک ایران، دعوت ما را قبول کردند. رودی باور گرافیست فرانسوی و کن کاتو گرافیست استرالیایی این دو هستند که فردا نمایشگاه آنها افتتاح خواهد شد.

سپس عالمی توضیحاتی درباره تاریخچه موشن گرافیکس که تأکید داشت «س» پایانی آن حتما تلفظ شود، ارائه داد و ساعد مشکی گرافیست، عضو هيئت مديره‌ و خزانه‌دار انجمن‌ صنفی طراحان‌ گرافيک روی سن آمد و در معرفی مهمان ویژه سوم اظهار کرد: مهمان امروز ما که قرار بود نمایشگاه هفته گرافیک را افتتاح کند، کسی است که نسل من از او خاطرات خوشی دارد. او کسی است که قصه گل‌های قالی را برای ما گفته است. قصه زال و رودابه و افسانه زال و سیمرغ برای ما تعریف کرده است. او زبان کلاغ‌ها را می‌داند.

وی افزود: او جادوگری است قهار اما نه مثل شعبده‌بازها کلاه و خرگوش دارد نه مثل جادوگرها عصا و جارو. بلکه او با قلمو و کاغذ و جوهری از خیال ما را تا سرزمین‌های دور می‌برد. او گاه سراغ ملانصرالدین می‌رود و گاه سراغ جنگ با ابرقدرت‌ها و سازمان ملل. خوشبختانه او کارش را در رشته‌ای که در آن درس خوانده ادامه نداد و در این دوره انجماد و سرمای تکنولوژی و آهن و آلودگی به راستی کِلکش زرین است. او نورالدین زرین کلک است.

مشکی تأکید کرد: برای او آرزوی سلامتی داریم. حال زرین کلک به دلیل فشار سنگین سفر از آمریکا و مراسم طولانی شب گذشته خوب نبود و بنا به تجویز پزشک نتوانست کنار ما باشد. اما در موزه گرافیک کنار او خواهیم بود.

در ادامه عالمی که چند بار با پیغام از او خواستند مراسم را کوتاه‌تر کند تا برای عکس دسته‌جمعی در حیاط خانه هنرمندان نور خورشید ازدست نرود، به شوخی به جمع گفت مگر شما عکس نگرفته هستید و کوتاه خاطره ناصرالدین شاه از رفتن به حمام و پس از آن دیدن خود در آینه و گفتن عبارت «از خودمان خوشمان آمد» را تعریف کرد.

وی همچنین تأکید کرد این عکس در تاریخ هنر معاصر ایران می‌ماند و سپس زهرا پاشایی مدیر پروژه کارنما روی سن آمد و درباره کتاب «کارنما ۹۴» که مجموعه مقالاتی است که به همت انجمن طراحان گرافیک ایران و به کوشش فرزاد ادیبی به چاپ رسیده توضیحاتی ارائه کرد. از جمله اینکه ۵۰۱ طراح گرافیک با ارسال ۲ هزار اثر در این کتاب مشارکت کرده‌اند.

ضمن اینکه پاشایی به استفاده از قلم میلاد برای اولین بار در این کتاب اشاره و اظهار امیدواری کرد قلم‌های جدید در چاپ کتاب‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.

مصطفی عبدالهی از جمله هیات داوران این کتاب نیز به جای بهمن نامور مطلق روی سن آمد و چند کلمه سخن گفت.

در ادامه رودی باور گرافیست استرالیایی روی سن آمد و ابتدا از کلمه فارسی سلام استفاده کرد. وی افزود: من دو کلمه سلام و مرسی را به فارسی می‌دانم. از همه تشکر می‌کنم که مرا دعوت کردند. امشب از من خواستید که درباره تحرک داشتن در گرافیک صحبت کنم. نمی‌شود حرکت را طراحی کرد چون از جایش به بیرون پرتاب می‌شود و مثل اتمسفر و فضا، همین غیرقابل پیش بینی بودنش آن را جذاب می‌کند.

سپس مترجم او اعلام کرد وی می‌گوید یک دقیقه زمانش برای سخنرانی به پایان رسیده و دیگر چیزی نمی‌گوید.

بعد از باور، کن کاتو گرافیست فرانسوی روی سن آمد و از مترجمش خواست سوال کند باید چه بگوید؟! عالمی نیز درباره غیرقابل تعریف بودن موشن گرافیکس سخنانی به فرانسوی گفت و کاتو با بیان اینکه با او مخالف است و یک تعریف واحد برای موشن گرافیک وجود دارد، کارت ویزیتش را نشان داد و آن را به سمت پایین پرتاب کرد و گفت این موشن گرافیکس است.

مهدی مهدیان دبیر هفته طراحی گرافیک ایران که عالمی او را فردی با تلاش بسیار معرفی کرد و به شوخی گفت در حالی که ساعدی پشت میز بزرگش ریاست می‌کند و یک امپراطوری دارد که او را به آنجا راه نداده است، همه دوندگی‌ها با مهدیان است.

مهدیان نیز سخنانش را به تقدیر و تشکر از کسانی که در مراحل مختلف برگزاری هفته گرافیک همکاری کرده‌اند محدود کرد و از هنرمندان بسیاری نام برد.

این مراسم با خروج جمعیت حاضر در سالن و پیوستن آنها به جمعیت فراوان بیرون و گرفتن عکس یادگاری مقابل حوض حیاط خانه هنرمندان به پایان رسید.

البته ذکر یک نکته ضروری است؛ در حالی که بسیاری از همایش‌ها با حضور انگشت شمار حاضران و علاقمندان در تالارهای بسیار بزرگ این کشور برگزار می‌شود، ای کاش آیین افتتاح هفته گرافیک که نزدیک به ۲۰۰ نفر علاقمند به حضور در آن بودند و از محوطه بیرونی خانه هنرمندان تا طبقه اول و دوم سرشار از جمعیتی بود که موفق نشدند به داخل سالن بیایند، در تالار بزرگ‌تری برگزار می‌شد و دلخوری جوانان علاقمند به هنر طراحی گرافیک را به دنبال نداشت.