به گزارش خبرگزاری مهر، ضیا دیلمی در نشست مستندنگاری اشیای تزیینات و بناهای تاریخی با استفاده از فناوری های نوین نقشه برداری گفت: امکان بهره مندی از داده ها برای رسیدن به نتیجه بدون تماس مستقيم در هر نقطه از جهان از مهمترين مزيتهای مستند نگاری برای اندازه‌گيري و آسیب شناسی اثر تاریخی است.
وی افزود: استفاده از روشهای فتوگرامتري برای مستندنگاری در گذشته و حال همواره روشی بسیار مفید بوده است. مستندنگاری امکان ثبت اثر در موقعیت موجود را برای همیشه فراهم می کند، به این صورت که پس از پایان مرحله نخست، یعنی برداشت، امکان پردازش اطلاعات هندسی آثار برداشت شده در هر زمان و مکان دیگر امکان پذیر می‌شود.
دیلمی که در جمع پژوهشگران و متخصصان پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی وگردشگری سخن می گفت به بیان استفاده از روش اسکن لیزری برای حفظ اسکلت زن ۷ هزار ساله تهران پرداخت.
وی گفت: با انجام روش مستند نگاری، پژوهشگران می توانند بدون نزدیک شدن به اسکلت پژوهش های گسترده ای را برای شناسایی ویژگی های آن انجام دهند. تلفیق روش فتوگرامتری کلاسیک با روشهای نوین نظیر برداشت با لیزر اسکنر و تبدیل فتوگرامتری عکسها کمکی بسیار مفید برای برداشت سریع با هزینه به مراتب کمتر است.
او افزود:امروزه با این روش پردازش داده ها برای تهیه نقشه های خطی، تجزیه و تحلیل آنها در امر آسیب شناسی و انجام مطالعات علمی و ریشه ای برای پی ریزی طرح مرمت و حفظ آثار به امری ضروری تبدیل شده است.
دیلمی پور تصریح کرد:با استفاده از مستند نگاری می توان در زمانی به مراتب سریعتر و صرف هزینه های کمتر از جنبه بکارگیری نیروی انسانی به بهترين نتايج در مورد سايتهايي که محدوديتها و شرايط دشوار نظیر دسترسی سخت بر آنها حاکم است، دست یافت.
دیلمی پور گفت: امکان بهره گیری از داده ها برای رسیدن به نتیجه بدون تماس مستقيم در هر نقطه از جهان از مهمترين مزيتهای اين روش برای اندازه‌گيري و آسیب شناسی اثر است.
وی درادامه با ارایه گزارشی از فعالیت های انجام شده با روش مستند نگاری افزود: معرفی تجهیزات به همراه معرفی چند پروژه انجام شده با استفاده از روشهای نوین می تواند عامل فهم آسانتر بکارگیری از این روشها شود.