به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی نوه امام راحل در آیین نکوداشت حجت الاسلام والمسلمین دعایی به مزاح به عدم پذیرایی از کسانی که برای این مراسم آمده اند تا پایان آن اشاره کرد و گفت: آقای دعایی یک رو به جانب کرمان دارد و یک رو به جانب یزد و اینکه ما 2 ساعت است اینجا نشسته ایم و کسی یک جرعه آب هم به ما نداده است، نمی دانم رو به کدام رو دارد؟!
وی با بیان اینکه می گویند بهترین موسیقی فیلم آن موسیقی است که شنیده نشود ولی احساس و درک شود و مخاطب بداند که حضور دارد گفت: خوبی آقای دعایی با بقیه خوبی ها فرق دارد. خوبی آقای دعایی این است که خوبی او شنیده نشده اما همیشه درک شده است. همه او را توام با صفا، بلندنظری، رفعت و خوبی به یاد دارند ولی هیچکدام از ما این موسیقی خوب را نشنیده ایم.
حجت الاسلام خمینی گفت: آقای دعایی روزی به رهبر انقلاب پیوست که توام شدن با مسیر مشکلات داشت؛ روزهایی بود که آقای دعایی از نجف به بغداد می رفت و پیش از ظهر به نجف برمی گشت تا ندانند سخنگوی رادیویی انقلابیون کیست ولی هرگز انقلاب برای او سکان و پیشرفت شخصی نشد.
وی با بیان اینکه راضی کردن حجت الاسلام دعایی برای برگزاری مراسم بزرگداشتش کار بسیار سختی بوده است گفت: جوان عزیزی که بانی این کار خیر بود در نهایت به من متوسل شد چون می دانست آقای دعایی حرف من را زمین نمی گذارد و به هر حال این جلسه تشکیل شد. دعایی چوب خورده اما چوب را به کینه تبدیل نکرده و از آنهایی که ستمی دیده، چیزی به دل نگرفته است و رحمت آورده است.
نوه امام از حجت الاسلام دعایی به عنوان فردی متواضع که البته تواضعش رنگ انظلام ندارد یاد کرد و گفت: دعایی اصولگرایی خودش را توام با پرخاشگری نمی داند. او نسبت به ارزش های انقلاب به شدت پایبند است و دلباخته آنهاست. آقای دعایی به تمام ارزش هایی که برای آن انقلاب شد، معتقد است.
وی همچنین گفت: متاسفانه بسیاری از ما انقلابی گری را با یک طرفه راندن، یکسان می گیریم. مخالفین ما عقایدی دارند یا نهایتا اشتباه می کنند ولی به چه حقی باید نسبت به کسانی که با ما همدل نیستند، محبت نداشته باشیم؟
حجت الاسلام خمینی ادامه داد: آقای دعایی تندخو هم بوده است اما در مسیری که انتخاب می کند، محبت بیش از تندخویی برایش ارزشمند است. من شواهد بسیاری در این زمینه می توانم بیاورم اما زمان به من اجازه نمی دهد.
در این مراسم همچنین غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی به نقل خاطره ای از حجت السلام دعایی پرداخت و گفت: سال 81 بنده درصدد بودم برای احیای رشته ادبیات وعلوم انسانی در مدارس یک مدرسه مخصوص علوم انسانی دایر کنم که در آن رشته تجربی و ریاضی نباشد. آن زمان وضع این رشته خیلی بد بود و معدل شاگرد اول آن در دبیرستان حدود 16 بود. در همین تهران فقط دو کلاس علوم انسانی در دو دبیرستان یکی در میدان خراسان و یکی در میدان تجریش وجود داشت.
وی سپس افزود: آموزش و پرورش، مدرسه متروکه ای را در اختیار من گذاشت و من هم باید ظرف دو ماه این مدرسه را آماده می کردم لذا به فکر تبلیغ مدرسه ام افتادم. موضوع را به آقای دعایی گفتم ایشان کریمانه، صادقانه، متواضعانه و بزرگوارانه هر شب در صفحه اول روزنامه اطلاعات آگهی تاسیس دبیرستان پسرانه فرهنگ مخصوص رشته ادبیات و علوم انسانی را زیر نظر فلانی (حداد عادل) چاپ می کرد بدون اینکه دیناری توقع پول داشته باشد و یا این موضوع را به روی من بیاورد.
حداد عادل گفت: ما حتی برای تامین میز و صندلی و نیمکت برای دانش آموزانمان پول نداشتیم ولی آن بذری که آقای دعایی کاشت، امروز ثمر داده است به هر حال آن مدرسه همان سال در اول مهر در دو کلاس و با 35 دانش آموز شروع به کار کرد. من بعدها فهمیدم که آقای دعایی پسری داشته که همان سال می خواسته برود سال اول دبیرستان و در رشته علوم انسانی هم درس بخواند ولی آقای دعایی یک کلمه هم در این باره با من حرف نزد و پسرش را هم به مدرسه ما نیاورد که من او را ثبت نام کنم. این میزان بزرگواری واقعا شگفت انگیز است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی سخنانش را با نقل خاطره ای جالب ادامه داد و گفت: ما این توفیق را هم داشتیم در مجلس ششم یک دوره با آقای دعایی همکار باشیم. ایشان فراکسیونی درست کرده بودند با نام فراکسیون مه‌رویان و همه امسال خودش را عضو آن فراکسیون کرده بود که حدود 10، 20 نفری می شدند!
حداد عادل سخنش را با تقدیم این بیت حافظ به حجت الاسلام دعایی به پایان برد که: ادب و شرم تو را خسرو مه‌رویان کرد/ آفرین بر تو که شایسته صد چندینی
در این مراسم همچنین آیت الله دکتر مصطفی محقق داماد استاد حقوق و رئیس شورای تولیت بنیاد موقوفات افشار در سخنانی گفت: نظریه ای در ترجمه وجود دارد که می گوید امکان تجربه هیچ لغتی از یک زبان به زبان دیگر وجود ندارد و ترجمه دقیق تقریبا محال است. اگر این نظر را اندکی گزاف تلقی کنیم، اما باید تصدیق کنیم که امکان ترجمه برخی از یک زبان به زبان دیگر واقعا وجود ندارد. در زبان فارسی «رندی» را در شعر حافظ چگونه ترجمه می کنیم؟ آیا واقعا آن معنای واقعی منتقل می شود؟ خیر.
وی در ادامه با بیان اینکه یکی دیگر از این واژه ها غیر قابل ترجمه، کلمه «صفا» است، گفت: 52 سال است که افتخار دوستی و آشنایی با آقای دعایی را دارم. ایشان از من بزرگ تر است و خدا را شاهد می گیریم که نه خودم از ایشان بی صفایی دیدم و نه کسی از ایشان برایم بی صفایی او را نقد کرده است. دعایی یک تابلوی نقاشی هنری زیبایی است که از هر جهت منعکس کننده صفات خوب است ولی از همه بیشتر صفای او است که برجسته است.
آیت الله محقق داماد از حجت الاسلام دعایی به عنوان یکی از سابقین انقلاب یاد کرد و گفت: بنده به دلیل اینکه سنی از من گذشته، می توانم ادعا کنم که دوره های مختلفی از انقلاب گذشته است؛ افراد زیر و رو شده اند، متحول شده اند، برعکس شده اند اما نمانده اند، جور دیگری شده اند وعوض شده اند اما دعایی از کسانی است که همانطور به خط مستقیم اعتدالش را حفظ کرده است؛ نه تند است و نه کند.
این استاد رشته حقوق با مهم توصیف کردن اذعان محمدباقر قالیباف به کم تجربه بودن خود در زمان پیروزی انقلاب که در همین مراسم امشب عنوان شد سخنانش را اینگونه ادامه داد: این صفت مهمی است که انسان یکنواخت باشد؛ افرادی را دیده ایم که هنوز نیامده و دهانشان بوی شیر می دهد و بر بزرگانی مثل دعایی قد علم می کنند و خود را در کنار آنها قرار می دهند کسانی که فقط میراث دار انقلاب شدند و کاری برای انقلاب نکردند.
در این مراسم همچنین محمد رضا تابش نماینده مردم اردکان در مجلس شورای اسلامی گفت: دعایی کسی است که کسوت سیاست را منزلتی باسته بخشید و هیچگاه حریت و آزادگی را به قربانگاه مصلحت نبرد.