به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، شصت و هشتمین جشنواره فیلم کن نخل طلای افتخاری‌اش را به آنیس واردا اهدا می کند. او پس از چهره‌هایی چون وودی آلن در سال ۲۰۰۲، کلینت ایستوود در سال ۲۰۰۹ و برناردو برتولوچی در سال ۲۰۱۱ این جایزه را به خانه می برد.
این جایزه به کارگردان‌های مشهوری که با وجود کسب موفقیت‌های بین‌المللی و شناخته شدن آثارشان در سطح جهان هرگز نخل طلای کن را به دست نیاوردند، اهدا می‌شود.
واردا این جایزه را در مراسم اختتامیه جشنواره و روز ۲۴ ماه می دریافت می‌کند.
او این جایزه را پس از دریافت جایزه افتخاری جشنواره فیلم لوکارنو ۲۰۱۴ برای یک عمر دستاورد هنری از آکادمی فیلم اروپا که در دسامبر گذشته در بیست و هفتمین جوایز فیلم اروپایی به وی اهدا شد، به خانه می‌برد.
آنیس واردا برای ارایه نقدها و تفاسیر جدی اجتماعی در فیلم هایش شناخته شده است. وی که از والدینی فرانسوی و یونانی در بلژیک متولد شده در جنگ جهانی راهی فرانسه شد و در همانجا به زندگی‌اش ادامه داد. او در فیلم هایش از دیدی چپ به مسایل مهم اجتماعی پرداخت و بیشتر بر افراد حاشیه جامعه و یا افراد رانده شده از جامعه توجه کرد. شخصیت‌های زن معمولا در مرکز توجه او قرار گرفته‌اند و به همین دلیل او به عنوان کارگردان موجی نوی جنبش‌های زنان محبوبیت یافت.
اولین فیلم بلند واردا با عنوان «نقطه کوتاه» در سال ۱۹۵۴ اکران شد. این فیلم با سبک بسیار شخصی او که در آن ترکیبی از بازیگران حرفه‌ای با مردم عادی را به کار می گرفت و در شهرهای کوچک فیلمبرداری می‌شد، ساخته شد. این فیلم همه شاخصه هایی را که بعدها به عنوان موج نوی فرانسه شناخته شد، داشت.
واردا که از جمله چهره‌های کلیدی در میان کارگردان چپ فرانسه محسوب می‌شود، بیش از ۳۰ فیلم کوتاه، مستند و فیلم داستانی برای سینما و تلویزیون ساخته و به عنوان عکاس و هنرمند نمایشگاه‌های متعددی برپا کرده است.
او چندین جایزه برای فیلم‌های غیرداستانی‌اش دریافت کرده که یک جایزه سزار برای بهترین فیلم مستند در سال ۲۰۰۸ از جمله آنهاست. او شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز در سال ۱۹۸۵ برای «واگابوند»، خرس نقره ای برلین برای «شادی» در سال ۱۹۶۵ و جایزه فیلم اروپا در سال ۲۰۰۰ برای «خوشه‌چین‌ها و من» را نیز در کارنامه اش دارد.