بيژن بيژني، خطاط و موسيقيدان، در گفتگو با خبرنگار تجسمي "مهر" گفت: "در طول تاريخ خوشنويسي ايران، استاداني چون ميرعماد، غلامرضا اصفهاني، ميرزا احمد نيريزي و ... بودند كه توانستند به واسطه استعداد و نبوغ در زمينه خطاطي، نوآوري‌هايي در اين حيطه به وجود آورند. در واقع تلاش استادان خوشنويسي در روزگار قديم باعث شد تا خط ما ماندگاري خود را تا سال‌ها در ميان نسل‌ها حفظ كند."
بيژني كه مدتي پيش نمايشگاهي از آثار خوشنويسي خود را در گالري "نگين" برپا كرد، در توضيح بيشتر اين نمايشگاه گفت: "در نمايشگاه اخير به نمايش مجموعه‌اي از خط‌هاي نستعليق و شكسته و چليپا پرداختم. همچنين در كنار اين آثار سعي كردم تعدادي از تابلوهاي سياه مشق خود را نيز به معرض تماشا بگذارم. اين سياه مشق‌ها تماماً برگرفته از شعر شاعران كلاسيك بود و با استقبال خوبي از سوي مخاطبان نمايشگاه روبه رو شد."
وي تصريح كرد: "در جريان برگزاري نمايشگاه خود به اين نتيجه رسيدم كه مقوله خط هنوز در ميان مخاطبان جاري و ساري است. تنوع در آثار خوشنويسي يكي از ويژگي‌هاي آثار من بود كه توانست نظر طيف گسترده‌اي از مخاطبان را به خود جلب كند. پرداختن به گذشته و امروز در خوشنويسي نيز از جمله مواردي بود كه در آثار من به چشم مي‌خورد. در واقع مخاطبان نمايشگاه خط مرا دو گروه تشكيل مي دادند؛ يك گروه مخاطبان موسيقي من و گروه ديگر مخاطباني كه سال‌ها با خوشنويسي من آشنايي داشتند."
اين خوشنويس پيشكسوت در پاسخ به اين پرسش خبرنگار تجسمي "مهر" كه خوشنويسي امروز چقدر آمادگي پذيرش ابداع را دارد گفت: "گرچه سئوال شما به گشودن يك مبحث طولاني مي‌انجامد، اما همين قدر به اختصار بگويم كه امكان نوآوري و به قول شما ابداع در اين امر گرچه بسيار ضروري است اما يك شبه نمي‌توان به آن دست يافت. به بيان ساده‌تر، نوآوري و ايجاد خلاقيت زماني در مقوله خوشنويسي شكل مي‌گيرد كه هنرمندان زمان زيادي را در اين حوزه به كار بپردازند. با اين حال، چرا كه نه. نوآوري و خلق روش‌هاي بديع‌تر در خوشنويسي امري دور از ذهن نيست. به عنوان مثال، رضا مافي كه از استادان خطاطي بود، سال‌ها پيش توانست با به وجود آوردن نوآوري در سياه مشق‌ها، مسير تازه‌اي در اين حوزه ايجاد كند."
وي خاطرنشان كرد: "خوشنويسي داراي رمز و رازهاي فراواني است كه اگر هنرمند به زواياي آن دست يابد مي‌تواند در به تكامل رساندن اين رشته نقش مهمي ايفا كند."
بيژني در اين باره كه موسيقي چقدر مي‌تواند در خوشنويسي تاثير بگذارد گفت: "موسيقي ايراني همواره با خوشنويسي ارتباط تنگاتنگ داشته است. شايد به اين خاطر كه دستمايه‌هاي ما در خوشنويسي از شعر نشات مي‌گيرد و اغلب اين اشعار با خواندن ترانه‌ها در اذهان باقي مي‌ماندند. به هر حال، بيشترين نوشتارهاي خوشنويسي آهنگين بوده و اين امر براي مخاطب، مقوله خوشنويسي را جذاب‌تر كرده است."
اين هنرمند در پاسخ به اين پرسش كه امروز خط چليپا چقدر از اقبال برخورداراست، گفت: "طبعا آنهايي كه با خط آشنايي دارند اين نوع خط و حتي قطعه‌نويسي را نيز خوب مي‌شناسند. اين دو خط در گذشته كاربردهاي فراواني داشت و بسيار هم متداول بود. اما امروز كاربرد خود را به سياه مشق‌ها داده است. زيرا شما به وسيله سياه مشق مي‌توانيد فرم‌هاي زيبايي به وجود بياوريد."
وي در ادامه تصريح كرد: "گرچه امروز شاهد رشد روزافزون خوشنويسان هستيم، اما واقعيت اين است كه كيفيت آثار به نسبت اين كميت نصف است. اين نشان مي‌دهد كه خوشنويسي ما در قياس با سال‌هاي گذشته، درخشش خود را از دست داده است. گذشته از اين، بسياري از شاگردان اين رشته سال‌هاست در همان قالب‌هاي شاگردي خود مانده‌اند و آثارشان به دليل روش نادرست كپي‌برداري به يكديگر شباهت دارد و تكراري شده. تصور من اين است كه اين شاگردان رفته رفته بايد از پيله‌‌هاي خود بيرون آيند و در صورت داشتن توانايي‌هاي لازم، به درجاتي از كمال دست يابند."