به گزارش خبرنگار مهر، مجید رضا مصطفوی شامگاه دوشنبه در جلسه نقد و بررسی فیلم انارهای نارس که در حوزه هنری اصفهان پس از پخش فیلم انجام شد، اظهار داشت: فیلمنامه انارهای نارس در واقع ماحصل چهار تا ۵ فیلمنامه دیگر با تمی مشابه بود که هیچ‌کدام مجوز دریافت نکرده بود و این فیلم پس از چهارسال مراجعه برای دریافت مجوز ساخته شد.
وی افزود: من در کنار مردم زندگی می‌کنم و با مشکلات عدیده طبقات جامعه که گرفتار روزمرگی و مشکلات خود هستند، آشنا هستم.
کارگردان انارهای نارس تاکید کرد: این فیلم حاصل زمانی است که سوء مدیریت‌ها، تحریم، تعدیل نیرو و مبانی اقتصادی تاثیر منفی بر طبقه متوسط و و پایین جامعه داشت و هر دو گروه به سطح پایین تری سقوط کردند.
وی ادامه داد: بر این اساس ریتمی که در فیلم انارهای نارس می‌بینیم هماهنگ با ریتم واقعی زندگی این گونه آدم‌هاست و به هیچ وجه تندتر از این جریان نیست چراکه کاراکترهای واقعی در جامعه باید به فیلمنامه تبدیل و تصویرسازی مطابق با واقعیت باید انجام می‌شد.
مصطفوی ۸۰ درصد جامعه ایران را از طبقه متوسط و کارگر برشمرد و بیان داشت: بر این اساس من به عنوان یک فیلمساز موظف به انعکاس واقعیت‌های جامعه هستم و کاراکترهای فیلم من دور از جهان واقعی آدمها نیست اما این نکته نیز قابل ذکر است که درمان دردی که در فیلم به نمایش در می آید با من نیست.
وی با تاکید دوباره بر این مطلب که ریتم زندگی مردم در دوره‌ای که در فیلم به نمایش درآمده است تندتر از فیلم نیست، خاطرنشان کرد: شخصیت‌های این فیلم دارای ریتمی کند هستند به طور مثال شخصیت اصلی فیلم «انسی» پایش می‌لنگد، تقی دارای آرزوهایی است که با آنها فاصله بسیار دارد و خانه قدیمی به عنوان یک موجود جاندار در فیلم و پیرزن آلزایمری که انسی از وی مراقبت می‌کند نیز به نوعی فراموش شده‌اند که خود ریتم فیلم را متناسب با زندگی کندتر می سازد.
سینمای هنر و تجربه راهی به سوی تغییر ذائقه عامه‌پسند مخاطبان سینما گشوده است
این کارگردان سینمای ایران به تغییر ذائقه مخاطبان سینما اشاره و اظهار داشت: مخاطب عام سینما به اندازه‌ای با "دی وی دی" و ماهواره مانوس شده که انتظار دارد تمام فیلم‌ها همانند فیلم‌های هالیوودی اکشن و دارای ریتم بسیار تند باشد و این در حالی است که نشان دادن کشمکش و ایجاد روایت داستانی در قالب سکانس‌های ثابت سخت‌تر است.
وی اضافه کرد: سینمای هنر و تجربه بر همین اساس شکل گرفته است تا بتواند ذائقه‌مخاطبان را تغییر دهد و به اصل خود برگرداند.
مصطفوی با شاره به انتقادی بر فیلم مبنی بر اینکه داستان فیلم دیر شروع می شود، بیان داشت: این فیلم به دو بخش قبل از حادثه و پس از حادثه تقسیم می شود و با توجه به منفعل بودن کامل شخصیت اول فیلم که بدون تصمیم شوهر خود نمی‌تواند تصمیم بگیرد باید یک سری روابط مشخص می شد تا سکانس آخر که وی بدون حضور «ذبیح» تصمیم می‌گیرد ملموس شود.
وی افزود: لازم بود نشان دهیم که چه روابط عاطفی قوی میان انسی و ذبیح برقرار است و سعی ما این بود که به جای نشان دادن فقر مناعت طبع این خانواده را به نمایش بگذاریم که این امر برای ملموس شدن وقایع بخش دوم فیلم لازم بود.
داغ عمیق سینمای ایران با مرگ زاون قوکاسیان
وی در بخشی از سخنان خود یادی نیز از زاون سینمای ایران کرد و گفت: از نظر پژوهشی پس از مرگ زاون قوکاسیان دچار داغ عمیقی در سینمای ایران شدیم و سالهای آینده عمق خلا و جای خالی وی در سینمای ایران به شدت محسوس خواهد شد.
به گزارش مهر، فیلم انارهای نارس راوی یک قصه اجتماعی است و مشکلات و معضلاتی را که طبقه کارگر با آن دست و پنجه نرم می کنند را به تصویر می کشد؛ انسان هایی که از طبقه اجتماعی خود حذف شدند و جایگاه خود را از دست داده اند.