به گزارش خبرنگار مهر، مسکن در میان کالاهای مصرفی بیشترین سهم را در سبد درآمد خانوار دارد به‌طوری که این سهم به بیش از یک سوم درآمد خانوار رسیده و این روند در سال‌های گذشته سیر صعودی داشته است.
آمارها حاکی از آن است که در سال ۱۳۷۳ سهم مسکن در هزینه خانوار ۲۶ درصد بوده که در سال ۱۳۹۳ این سهم به ۳۴ درصد رسید، بنابراین در سال‌های گذشته خرید مسکن، سهم بیشتری را از سبد خانوار به خود اختصاص داده است.
بنابراین تامین مسکن در این سال‌ها دشوارتر شده و هرساله بخشی از قشر ضعیف و متوسط جامعه از بازار خرید مسکن حذف شده اند. در این میان، نبود یک سیستم تامین مالی مناسب برای این بخش هم از مشکلاتی است که به کاهش توان خرید خانوارها اضافه کرده است.
در واقع وام خرید مسکن که در سال‌های گذشته می‌توانست کمک زیادی به خرید خانه کند، هرساله ارزش کمتری به نسبت تورم پیدا کرده به طوری‌که نسبت وام خرید مسکن ۷۵ متری در شهر تهران از ۴۱ درصد در سال ۱۳۸۳ به حدود ۱۱ درصد در سال ۱۳۹۳ رسیده است.
این موارد باعث شد شاخص دسترسی مسکن و طول انتظار خانوار برای تامین مسکن افزایش پیدا کند که در حال حاضر بنابرآمار مسئولان وزارت راه و شهرسازی ،طول دوره انتظار برای دسترسی یک خانوار به مسکن ملکی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ حدود دو برابر شده است.
در این راستا، حامد مظاهریان معاون وزیر راه وشهرسازی معتقد است: باتوجه به محدودیت منابع، امکانات و ظرفیت ها در دولت، نظام برنامه ریزی مسکن بر تامین مسکن دهک‌های پایین و میان درآمدی با تاکید بر تامین مسکن روستاییان و نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری متمرکز شده است.
وی با بیان اینکه دولت در این بخش تسهیلات یارانه‌ای برای ساخت مسکن می‌پردازد، بیان کرده است: تامین مسکن روستاییان و ساکنان بافت‌های فرسوده با ترکیبی از منابع بانکی در قالب تسهیلات و یارانه‌های دولتی تاپایان برنامه ششم برنامه ریزی و مصوب شده است.
مظاهریان افزوده است: دولت در بخش مسکن اجتماعی هم که تامین مسکن برای اقشار ضعیف جامعه است، با تجمیع منابع دستگاه‌ها و نهادهای حمایتی از جمله کمیته امداد، بهزیستی، سازمان تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی، بنیاد مسکن و ظرفیت حمایتی خیرین استفاده می‌کند.
به گفته وی ،تاسیس صندوق‌های زمین و ساختمان، شرکت‌های تامین سرمایه مسکن، گسترش سهم بازار رهن اولیه و ثانویه، صندوق‌های پس انداز و تسهیلات دهی، استفاده از ظرفیت شرکت‌های واسپاری مانند لیزینگ، بازنگری در نظام تامین مالیاتی و نظام توزیع یارانه مسکن می‌تواند نقش زیادی در رشد سیستم تامین مالی مسکن داشته باشد.
اما در حال حاضر هنوز سازوکار مسکن اجتماعی اعلام نشده و دیگر برنامه‌های دولت هم در بخش صندوق‌های زمین و ساختمان، بازار رهن و دیگر برنامه ها اجرایی نشده و مشخص نیست چه زمانی این طرح‌ها به اجرا می‌رسد، این در حالی است که هرساله به تعداد متقاضیان افزوده شده و بخشی از متقاضیان به دلیل ناتوانی مالی از بازار خرید مسکن حذف می‌شوند.