به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان، دکتر فریبرز غیبی در سفر به شهرستان شاهرود تصریح کرد: احیای ۵۵۰ هزار هکتار از عرصه های منابع طبیعی برای کشت گیاهان دارویی در نظر گرفته شده است
وی با بیان اینکه براساس این برنامه و تا پایان سال ۱۴۰۴، ۵۵۰ هزار هکتار از عرصه‌های طبیعی را با کشت گیاهان دارویی احیا و توسعه می‌دهیم اظهار داشت: از پیامدهای اجرای این طرح بهبود وضعیت درآمدی دامداران و کشاورزان محلی در آن مناطق است.
مجری طرح ملی گیاهان دارویی افزود: علاوه بر اشتغال‌زایی و بهبود درآمد در مناطق احیا شده بهره‌برداران در حفظ عرصه‌های طبیعی تلاش بیشتری می‌کنند زیرا می‌دانند که عرصه‌ها برای آنها درآمد دارد همچنین این کار منجر به کاهش پرورش دام مازاد می‌شود.
غیبی، در مورد میزان اشتغال‌زایی این طرح تصریح کرد: تا سال ۱۴۰۴ این طرح برای حدود ۳۰ هزار نفر اشتغال دائم ایجاد می‌کند در ضمن مشاغل وابسته به این طرح هم تعداد قابل توجهی خواهد بود.
وی با تاکید بر اینکه یکی از راه های توسعه کشت گیاهان دارویی، اقتصادی کردن تولید است افزود: از آنجا که این محصولات مانند برخی محصولات کشاورزی خرید تضمینی ندارد، باید قبل از توسعه تولید، مسائل بازاریابی و بازرگانی آن حل شود، از همین رو تفاهم نامه هایی با صاحبان صنایع و فرآوری گیاهان دارویی، اتحادیه صادرکنندگان گیاهان دارویی، انجمن تولید کنندگان گیاهان دارویی و برخی شرکت هایی که روی گیاهان دارویی کار می کنند، منعقد شده است که براساس آن گیاهان دارویی تولید شده پس از برداشت از سوی بهره برداران محلی به بازارهای هدف فروخته می شود.
به گفته مشاور رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، در فاصله سال های ۸۰ تا ۹۰ سطح زیرکشت گیاهان دارویی از ۸۰ هزار هکتار به حدود ۳۹ هزار هکتار کاهش یافت و این در حالی بود که در سنوات گذشته، سالانه حدود چهار هزار تن گیاه دارویی صادراتی (سقز، کتیرا، سدر، میوه بادام، بلوط و...) برداشت می شد، که این مقدار نیز هم اکنون به هزار تن کاهش یافته است.
غیبی افزود: حدود هشت هزار گونه گیاهی در ایران وجود دارد که یک هزار و ۸۰۰ گونه آن، گیاهان دارویی بوده و بخش عمده آن بومی ایران است و در استان سمنان ۱۲۰ گونه گیاهی شناسایی و از چند گونه بهره برداری می شود و تقریبا پنج هزار گونه گیاهی درهیچ منطقه ای دیگر از جهان قابل رویش نیست.
وی خاطرنشان کرد: این گیاهان در هزاران سال گذشته، همواره در این سرزمین روییده و به حیات خود ادامه داده اند و جوامع محلی نیز به فراخور نیاز و آگاهی که از فواید خوراکی و دارویی آنها داشتند، از این منابع طبیعی برداشت می کردند.
مجری طرح ملی گیاهان دارویی افزود: اما طی چند دهه اخیر که جهان به اهمیت این گیاهان در ساخت انواع داروها پی برد و از سویی مردم نیز درمانده از تاثیر برخی داروهای شیمیایی دوباره به طب سنتی روی آوردند، تقاضا برای این گیاهان زیاد شد و در پی این افزایش تقاضا و اطلاع مردم از سودآوری کلان این منابع، برداشت از آنها نیز گسترش یافت و پای سودجویان و دلالان به این عرصه نیز باز شد.
غیبی در پایا ن خاطرنشان کرد: به این ترتیب برداشت های بی رویه و البته با روش های نادرست از این گیاهان زیاد شد و از آنجا که این گونه ها خودرو هستند، برداشت بیش از حد بدون توجه به کشت مجدد، به نابودی و انقراض برخی گونه ها منجر شد و بسیاری از گونه ها را نیز با خطر جدی انقراض مواجه کرد.