دور جديد كشمكش ها و ايراد اتهام ميان گروههاي ضدانقلاب با نگارش مقالات متعدد ميان اعضاي گروههاي اپوزيسيون آغاز گرديده و همه سعي مي كنند شكاف ميان خود و مردم را به گردن اشتباهات ديگران انداخته و برخي ديگر با پذيرفتن حداقل اشتباهات ، سعي در توجيه آن دارند .

به گزارش خبرنگار سياسي "مهر" طرحي مقدماتي بر " نمودارهاي آسيب‌ شناختي بحران اپوزيسيون داخل و خارج كشور"، عنوان مقاله ‌اي است از فرج سركوهي سردبير سابق نشريه آدينه كه در آخرين شماره ماهنامه ضدانقلابي  "تلاش"، چاپ آلمان به چاپ رسيده است.

نويسنده در اين مقاله ، جدايي از مردم، ناتواني در توليد مفاهيم كارساز اساسي ، غيبت چهره‌هاي شاخص ، گريز از نقد گذشته سياسي، پراكندگي، فقر فلسفي سياسي و بالاخره بيگانگي با روشنفكران را از جمله نقاط ضعف اساسي اپوزيسيون مخالف حكومت ايران در داخل و خارج از كشور مي‌داند.

پرهيز از نقد گذشته سياسي، گريز از پذيرش مسئوليت اشتباهات و خطاهاي سياسي و فرار از پاسخگويي از ديگر انتقادهايي است كه اين روزنامه ‌نگار به اپوزيسيون وارد مي‌كند.

سركوهي: اگر اعضاي گروههاي اپوزيسيون حكومت ايران چون سياستمداران غربي مسئوليت اشتباهات خود را مي ‌پذيرفتند و در برابر مردم پاسخگو بودند يك تن از آنان نيز اكنون در صحنه سياسي حضور نداشتند

وي در مورد جدايي از مردم بر اين باور است كه نسبت اكثريت مردم با همه نهادها و گرايش‌ هاي اپوزيسيون داخل و خارج از كشور ، بي‌ خبري ، بي ‌اعتنايي و بي ‌اعتمادي مردم نسبت به اين گروهها را مشخص مي ‌كند. در بخش ديگري از اين مقاله مفصل و مشروح ناتواني گرايش‌ هاي گوناگون اين اپوزيسيون در توليد و عرصه مفاهيم روشني كه شور و شوق و حمايت بخش قابل توجهي از مردم را جلب كند از نمودارهاي ديگر بحران در اپوزيسيون سياسي ايران معرفي شده  و همچنين غيبت چهره يا چهره‌ هايي كه از محبوبيت و مقبوليت نسبي در بخش درخور توجهي از مردم برخوردار باشند نيز از ديگر مشكلاتي است كه نويسنده در آسيب شناسي اپوزيسيون بر آن انگشت مي ‌گذارد.

به اعتراف اين عضو گروههاي اپوزيسيون اگر اعضاي گروههاي اپوزيسيون حكومت ايران چون سياستمداران غربي مسئوليت اشتباهات خود را مي ‌پذيرفتند و در برابر مردم پاسخگو بودند يك تن از آنان نيز اكنون در صحنه سياسي حضور نداشتند.

به گزارش "مهر" ، "آسيب شناسي اپوزيسيون در مطلبي ديگر" اين بار در سايت اينترنتي اخبار روز با عنوان "در حاشيه مقاله‌ ها و مصاحبه ‌ها درباره آسيب شناسي بحران اپوزيسيون" به قلم مسعود نقره كار مورد بحث قرار گرفته است.

نويسنده تفسير اخبار روز كه خود از اعضاي گروههاي سلطنت طلب به شمار مي‌رود، بر اين باور است كه در شمار متعددي از تفسيرها و مقالاتي كه در هفته‌هاي اخير در مورد نقاط ضعف اپوزيسيون انتشار يافته است به يك مسئله مهم كم توجهي شده است و يا به به عنوان نكته جانبي و كم اهميت به آن اشاره گشته است و اين مسئله نقش و حضور آسيب‌ زا و در نتيجه بحران ‌آفرين و بيماري‌ زاي رهبراني در اپوزيسيون است كه نويسنده آنان را نالايق، خطاكار و حتي مجرم توصيف مي‌كند.

نويسنده در ادامه به تندي از اين گونه رهبران ياد مي ‌كند و از آنان بعنوان دارندگان مدال‌ هاي رهبري مادام العمر و شيفتگان تخيلات خويش نام مي‌برد.

نقره كار در بخش ديگري از تحليلش در خصوص اختلافات ميان گروههاي ضدانقلاب مي‌نويسد:  ترديدي نيست كه هيچ كس خواستار حذف اين افراد از جنبش اپوزيسيون نمي ‌تواند باشد چرا كه مي ‌توان گفت همه ما به درجاتي، اشتباهاتي داشته ‌ايم يا خواهيم داشت، اما مي ‌توان متمدنانه تاوان اشتباهات را پرداخت.

از نظر وي ، حداقل كاري كه اين رهبران فعلي گروههاي مخالف حكومت ايران بايد بخاطر خطاهاي مهلك سياسي، اخلاقي و تشكيلاتي بكنند اين است كه از مردم و بدنه حزب عذرخواهي نمايند و از مقام‌هاي خود استعفا دهند.

كوروش عرفاني نيز در مقاله ‌اي در سايت "گويا نيوز" يكي ديگر از نشريات اينترنتي خارج از كشور، اپوزيسيون ايران را به طوركلي غيرسياسي مي‌داند و مي‌نويسد: فعالان اين اپوزيسيون در تعيين رفتارهاي مبارزاتي خود كه بايد رفتاري سياسي باشد از ويژگي‌ هاي روانشناختي فردي و اجتماع ايرانيان تاثير مي ‌پذيرند و نه از ويژگي ‌هاي يك كار سياسي حرفه ‌اي و فرافردي.

نويسنده در بخش ديگري از مقاله خود از اپوزيسيون مي ‌خواهد كه از آنچه كه از نظر او تصويري كاريكاتوروار از سياست است بيرون آيد و با جديت بيشتري به واقعيت‌ هاي بيرون از ذهن خود و قانونمندي حاكم بر دنياي سياست بپردازد.