به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، جیمز میک رمان‌نویس، جایزه جورج اورول را برای کشفش از خصوصی سازی در بریتانیا با کتاب «جزیره خصوصی» دریافت کرد.
«جزیره خصوصی: چرا بریتانیا اکنون به دیگران تعلق دارد» نوشته جیمز میک با تحقیقی که وی انجام داده و از چگونگی رشد خصوصی سازی و تاثیر آن بر بریتانیا سخن گفته است، به عنوان برنده این جایزه انتخاب شد.
این جایزه مهم که به آثار سیاسی تعلق می‌گیرد، به آن دسته از آثاری اهدا می‌شود که بیشترین نزدیکی را با تفکرات و آثار جورج اورول داشته باشند و ادبیات سیاسی را در قالب یک هنر ارایه کنند.
گیلیان اسلوو رییس هیات داوران امسال، گفت میک کاملا این کار را انجام داده است. وی گفت: او کتابی جدلی یا ایئولوژیک ننوشته است ، بلکه کشفی هوشمندانه و عالی از آنچیزی نوشته که با عنوان خصوصی سازی در کشور ما تولید شده است. وی افزود: این کتاب بسیار با سبک هنر نوشتاری اورول مطابقت دارد و به همین دلیل گروه داوری این اثر را شایسته دریافت جایزه جورج اورول امسال تشخیص داده‌اند.
میک که با رمان «رفتار مردم از عشق» در فهرست اولیه جایزه بوکر نیز جای داشت و با رمان «قلب شکسته» در فهرست نهایی جایزه کاستا هم حضور داشت، امسال موفق شد آثار مهمی چون بیوگرافی جیمی ساویل نوشته دن دیویس و یک اثری تحقیقی درباره رسوایی هک کردن تلفن نوشته نیک دیویس را پشت سر بگذارد. تصویرنگاری دهلی نوشته رعنا داسگوپتا نیز دیگر کتابی بود که شانس زیادی برای بردن این جایزه داشت.
کتاب میک نگاهی به ۶ خدمات ضروری شهری دارد که اکنون دارند به دست بخش خصوصی می‌افتند. سرویس خدمات پستی، خطوط راه‌آهن، آب، خانه های اجتماعی، خدمات برق و بیمه سلامت عمومی. جان گری نیز در نقدی با تجلیل از جزییات دقیقی که میک در زمینه تغییرات فرهنگی از دوره تاچر تاکنون انجام داده، به خوانندگان چنین پیشنهاد می‌کند: کار خوبی برای خودتان بکنید: «جزیره خصوصی» را بخوانید و درک کنید که واقعا در ۲۰ سال اخیر چه بر سر بریتانیا آمده است.
اسلوو نیز این کتاب را کتابی خوانده که همیشه خواندنی خواهد بود و تحقیق عمیق را با تحلیل‌های دقیق ترکیب کرده تا تصویری زنده از فروش بریتانیا را مجسم کند.
میک جایزه ۳۰ هزار پوندی جورج اورول را دریافت کرد تا به فهرست چهره های شاخصی که پیش از او این جایزه را دریافت کرده بودند، بپیوندد.
کلر آرمیت‌استید، گیلیان اسلوو و تونی رایت گروه داوران امسال بخش کتاب را تشکیل داده بودند.
این کتاب از میان ۱۲ کتابی که به فهرست اولیه راه یافته بودند انتخاب شد. دیگر نامزدهای دریافت این جایزه عبارت بودند از: جیمی برایت برای «شبکه تاریک»، جان کمبل برای «روی جنکینز»، رانا داسگوپتا برای «جوشش دهلی»، دان دیویس برای «از منظر ساده: زندگی و دروغ های جیمی سویل»، نیک دیویس برای «حمله هک»، رابرت فورد و متیو گودوین برای «شورش در جناح راست»، ضیا حیدر رحمان برای «در روشنای آنچه می‌دانیم»، دیوید کیناستون برای «بریتانیای مدرن»، لوییزا لیم برای «جمهوری خلق فراموشی»، دیوید مارکاند برای «سلطنت ثروت: مقاله‌ای درباره بریتانیا، اکنون» و لارا پاوسون برای «به نام مردم: کشتار فراموش شده آنگولا»
این جایزه که در سال های آخر زندگی جورج اورول راه اندازی شد، به اثری که به حس آثار جورج اورول وفادار و در زمینه سیاسی نوشته شده باشد، تعلق می‌گیرد. شکل جدید این جایزه از سال ۱۹۹۳ توسط پروفسور سر برنارد کریک راه اندازی شد و اولین جایزه خود را سال ۱۹۹۴ اهدا کرد.
این جایزه هر سال روزنامه نگار سال و بهترین وبلاگ را نیز انتخاب می کند.