به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري مهر در اين مطالعه ضمن بررسي برخي از نظريه‌هاي مربوط به توزيع درآمد، با طراحي يك الگوي اقتصادسنجي رفتار شاخص‌هاي نابرابري(ضريب جيني، نسبت دهك پاييني به دهك بالايي، نسبت بيست درصد پاييني به بيست درصد بالايي) و شاخص رفاه اجتماعي طي دوره زماني (1350-1381) تبيين گرديده است.
بر اساس اين گزارش، روابط بلندمدت حاكي از آن است كه افزايش بهره‌وري نيروي كار و اصلاح نرخ واقعي ارز در كشور در بلندمدت باعث بهبود توزيع درآمدها و كاهش نابرابري مي‌شود.
در اين مطالعه كه در نشريه برنامه و بودجه سازمان مديريت به چاپ رسيده ذكر شده است: اما افزايش تورم و بيكاري نه تنها موجب بهبود توزيع درآمد نمي‌شود، بلكه تورم و بيكاري به صورت يك نوع ماليات نزولي عمل مي‌كند و منجر به بدتر شدن وضعيت توزيع درآمد مي‌شود.
همچنين نتايج مدل حاكي از آن است كه افزايش بهره‌وري نيروي كار و بهره‌وري سرمايه باعث بهبود رفاه اجتماعي مي‌گردد، در حالي كه تورم و بيكاري اثر منفي بر رفاه اجتماعي دارد.