فيلم سينمايي "مهمان مامان" به كارگرداني داريوش مهرجويي فيلمي ساده و صميمي به شمار مي رود كه هم توانايي برقراري ارتباط با مخاطب را دارد و هم مفاهيمي اجتماعي عميقي را مطرح مي كند.

به گزارش خبرنگار تلويزيوني " مهر "، داريوش مهرجويي از سالهاي ابتداي فعاليت خود درعرصه كارگرداني سينما به مساله مخاطب توجه داشت. هر چند كه او از جمله كارگردان هاي پيشرو سينماي ايران به شمار مي رود و در دوره اي كه آثار مبتذل فيلمفارسي بر اين عرصه سايه سنگين خود را انداخته است، او در دومين تجربه فيلمسازي اش فيلم سينمايي " گاو " را توليد مي كند كه يك اثر كاملا" هنري است. اما در طول فعاليت كاري خود همواره توجه خاصي به مخاطب نشان مي دهد و جذب بيننده بيشتر به سينما را دليلي بر اشاعه فساد يا ضعف كيفي اثر به شمار نمي آورد.

مهرجويي در هجدهمين ساخته سينمايي خود با عنوان " مهمان مامان " عنصر توجه به افراد كم درآمد و ضعيف اجتماع را در كنار جذب مخاطب و كمدي ظريفي قرار مي دهد تا هم اثرش نسبت به ساير فيلمسازان متفاوت باشد و هم معنا و جذابيت را در كنار هم قرار داده باشد. در اين فيلم بيش از همه كارگردان به مساله صميميت فيلم تاكيد مي كند. عنصري كه به صورت آكادميك و چارچوب بندي شده قابل تعريف نيست، اما به صورت جدي از سوي مخاطب احساس مي شود و بيننده به لمس چنين حسي نياز دارد.

 فيلمنامه اين فيلم  براساس داستاني از هوشنگ مرادي كرماني است كه  توسط  داريوش مهر جويي و حميده محمدي فر نوشته شده است. نگارش داستان اوليه فيلم به وسيله مرادي كرماني دليل بسيار محكم و روشني بر مردمي بودن قصه است. او همواره در آثار خود به سراغ شخصيت هايي مي رود كه از سوي اقشار مختلف مردم قابل لمس باشد و طبقات متوسط و پايين جامعه در بازشناسي شخصيت هاي داستان خود رغبت بيشتري از خود نشان مي دهند. به اين وسيله نويسنده با طيف بسيار وسيعي از مخاطبين روبرو است كه در اصل داستان براي آنها نوشته شده است. از طرف ديگر، مرادي كرماني داستان هايش را بسيار ساده مي نويسد و طرح كلي داستان همانند شخصيت هايش افرادي عادي در برخورد با اتفاقاتي معمولي هستند. اما همواره نگاه متفاوت اين شخصيت ها به مسايل و موضوع هاي مختلف  و تلاش پيگير و اميدوارانه به رفع موانع و مشكلات بخشي از زيبايي هاي داستان پردازي مرادي كرماني را تشكيل مي دهد.

داستان فيلم" ميهمان مامان " به بخشي از زندگي خانواده هايي تهي دست مي پردازد كه در كنار هم در يك خانه بسيار بزرگ قديمي زندگي مي كنند. داستان اين فيلم از جايي آغاز مي شود كه مادر يكي از خانواده هاي ساكن در اين خانه از آمدن خواهر زاده اش به همان عروس جوانش با اطلاع مي شود. اما او كه چيزي در خانه ندارد از اين موضوع ناراحت مي شود. با اين حال به هر طريق كه شده اين مرحله را رد مي كند. ولي اصرارهاي بي اندازه و بي حد شوهر اين زن باعث مي شود كه اين زوج جوان براي شام بمانند. مادر به تكاپو مي افتد تا بساط شام را آماده كند، همخانه ها و يكي از دوستان قديمي زن به كمك او مي شتابند تا زن به آرزوي خود برسد. سفره اي بزرگ پهن كند و تمامي اهالي خانه را در كنار سفره بنشاند. 

به گزارش خبرگزاري مهر ، " مهمان مامان " در ميان 10 فيلم  پر فروش 9 ماه نخست سال 1383 پس از  فيلم هاي سينمايي " مارمولك " به كارگرداني كمال تبريزي، " كما " ساخته آرش معيريان و " دوئل " اثر احمد رضا درويش با 600 ميليون تومان موفق شد با فروشي معادل 500 ميليون تومان عنوان پنجمين فيلم پر فروش سال گذشته را به خود اختصاص دهد. اين در حالي است كه هزينه هاي توليد اين فيلم به وسيله سازمان صدا و سيما به عنوان بزرگترين سرمايه گذار اين فيلم پرداخت شده بود و براي ساخت آن مبلغ چندان زيادي هزينه نشده بود.

در اين فيلم محمد رضا شريفي نيا بار ديگر به عنوان مجري طرح در كنار مهرجويي حضور يافت كه همين مساله علاوه بر اينكه شرايط توليد را براي اين كارگردان حرفه اي ساخت در انتخاب بازيگر نيز موثر بود و مهرجويي تعدادي از بازيگران خوب و شناخته شده سينماي ايران را گرد هم آورد كه به خوبي با نقش هاي خود هماهنگ بودند. گلاب آدينه، امين حيايي، پارسا پيروز فر، حسن پور شيرازي، نسرين مقانلو، فريده سپاه منصور، مليكا شريفي نيا، رحمان حسيني، جواد زيتوني، اكبر قدمي، قرباني، مهرداد آذري، ژاله علو، امير حسيني، رويا عالمي و عليرضا عالمي بازيگران اين فيلم را تشكيل مي دهند.

گلاب آدينه كه پس از سالها دوري از سينما با بازي در نقش نخست اين فيلم دوباره به عرصه بازيگري در فيلم بازگشته بود، بدون شك بهترين انتخاب براي ايفاي نقش مادري مظلوم، پر جنب و جوش، كم توقع، مهربان و خسته از زمانه بود. او با بازي بسيار روان و درخور توجهي كه از خود ايفا كند، بدون اينكه دست به اغراق هاي آزار دهنده بزند، با كمترين حركات و استفاده مناسب از ميميك، بيان و بدن خود به خوبي حس همذات پنداري بيننده را بر انگيخت و مخاطب را در نزديكي هر چه بيشتر به فيلم كمك كرد. در اين بين شخصيت و نوع بازي پارسا پيروز فر يكي از نقش هاي به ياد ماندني سينما و شايد بهترين نقش اين بازيگر را به وجود آورد.

پارسا پيروز فر در اين فيلم نقش مرد معتاد جواني را بازي مي كند كه با وجود برخورداري از خانواده اي ثروتمند در خانه اي قديمي همراه با همسر باردارش زندگي مي گذراند. اما معتادي كه مهرجويي در اين فيلم خلق مي كند، با ساير معتاداني كه تاكنون خلق شده بودند، به شدت متفاوت و به عبارتي شاخص بود. پيروز فر نقش معتادي را بازي مي كرد كه كتك زدن همسرش به خاطر مخفي كردن مواد مخدر و حمله خواهر زاده مادر براي دفاع از زن باردار از محبوبيت اين شخصيت كم نكرد و با حركات شيريني كه در طول داستان از خود نشان داد و همراهي با همسايه ها براي تدارك شام و رفتن به خانه پدري اش براي گرفتن مايحتاج پخت غذا اين معتاد را با ديگران متفاوت كرد. پيروز فر هم براي بازي در اين نقش از خود انعطاف زيادي نشان داد و موفق به خلق يك شخصيت منحصر به فرد شد.

به گزارش "مهر" امين حيايي نيز در اين فيلم نقش دانشجوي داروسازي را بسيار خوب و شيرين ايفا كرد. چنان كه گنجاندن حرف هاي فلسفي كارگردان در دهان اين دانشجو كه از شادي در زندگي صحبت مي كرد و آرزوي اين دانشجو براي اختراع ماده اي كه افراد را با وجود همه مسايل مشكلات بتواند شاداب و سرزنده نگه دارد، با شخصيت كلي دانشجو هماهنگ بود و حرف هاي او به دل و ذهن مخاطب مي نشست.

اما مهرجويي در " مهمان مامان " در پس فضاي شاد و شيرين و پرتحركي كه خلق كرده بود، به دنبال طرح مسايلي اجتماعي و كاملا" عمومي بود. طرح بيكاري پدر خانواده و قرباني شدن در راه سينما، وجود مشكلات شديد مالي و درآمدي در خانواده هاي متوسط پايين شهر با وجود توقع كم از زندگي و صميمت افراد كم درآمد به خاطر برخورداري از احساس مشترك و زندگي در كنار همديگر از جمله مسايلي است كه بسيار تلويحي و شيرين از سوي كارگردان فيلم مطرح مي شود.

مهرجويي در " مهمان مامان " به سراغ برخي از مولفه هايي رفته بود كه در فيلم سينمايي " اجاره نشين ها " نيز از آن بهره بود و اتفاقا" نتيجه خوبي هم عايدش شده بود.حتي برخي از سكانس هاي اين فيلم - از جمله سكانس پهن شدن سفره بزرگ و نشستن تمامي اهالي به قصد صرف شام همراه با نوعي صميميت - مويد اين مساله است كه مهرجويي به دنبال تكرار تجربه موفقي بود كه در " مهمان مامان " به دست آورده بود.