مصطفي رحماندوست - شاعر ، گفت : نشريات مربوط به كودكان و نوجوانان از كتاب جلوتر است ، مشكل ما در اين است كه تعداد نشريات و شمارگان آنها پاسخگوي مخاطبان اين گروه نيست و ما به شمارگاني بيش از حد موجود احتياج داريم .


اين شاعر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : در50 نشريه اي كه راجع به كودك و نوجوان چاپ مي شود تنوع و نوع آوري وجود دارد و معمولا كتاب هاي خوب از روي نوشته هايي چاپ مي شود كه در گذشته در نشريات منتشر شده است و مشكل كار ما در اين است كه تعداد نشريات و شمارگان آنها پاسخ گوي مخاطبان نسيتد ، يعني ما به شمارگاني بيش از اين احتياج داريم .

مصطفي رحماندوست خاطرنشان كرد : حسن ديگرنشريات اين است كه حوزه توزيعشان بسياربسيارگسترده تر از كتاب است يعني نشريه اي كه در تهران و يا قم منتشر مي شود در زاهدان هم مي توانيم ببينيم ولي كتابهايي كه در تهران به چاپ مي رسد در شيراز نمي توان پيدا كرد . به همين دليل من معتقدم كه نشريات امروز توانمندي و امكان بالقوه بيشتري براي تاثير گذاري دارند .

مصطفي رحماندوست تصريح كرد : آموزش و پرورش تا به حال هيچ بخشنامه اي براي ممانعت از پخش يك نشريه در مدارس نكرده است ، هر چند خودش نشريات رشد رادارد اما انتظاراتي كه دوستان گرداننده مجله دارند اين است كه آموزش و پرورش خود راسا وارد كار شود و نشريه آنان را گرفته و توزيع كند كه چنين چيزي تا به حال اتفاق نيفتاده و تقريبا در هيچ جاي دنيا هم پيش نيامده است .

اين شاعر ياد آور شد : مجله يعني محصول فرهنگي كه در دكه روزنامه فروشي ها عرضه مي شود و مخاطب به درخواست و ميل خود آن مجله را خريداري مي كند و اين اتفاق هم در كشور ما افتاده و هر كس مجله مورد نياز خود را از اين دكه ها و روزنامه فروشي ها تهيه مي كند . اتفاقا اشكال ما اين است كه مي گوييم كه چرا آموزش و پرورش يك نشريه كه ويژه خود نيز است به هر ترفندي در مدارس توزيع مي كند .

وي درادامه به مهر افزود : نشريات " رشد  " هرچند متعلق به آموزش و پرورش است ، اما بايد در دكه ها هم توزيع شود تا مخاطبان با حق انتخاب آن را تهيه كنند.  به نظر من حتي نشريه رشد هم نبايد وارد مدارس شود ، بايد آزادانه توزيع شود تا مخاطب خود به سمت آن رفته و انتخاب كند .

مصطفي رحماندوست اضافه كرد : اداره شدن نشريات كودك و نوجوان توسط شاعران و نويسندگاني كه براي اين گروه سني قلم مي زنند  يك  نقطه  قوت  است ،  به علت اينكه دست اندكاران واقعي ادبيات كودكان اين نشريات راداره مي كنند  و اين نقطه مثبتي است .

اين شاعر در خصوص اين كه اداره شدن نشريات توسط شاعران و نويسندگان باعث قالب شدن جنبه ادبي بر نشريه مي شود به مهر گفت : من شاعر هستم و 26 سال هم سردبير مجله بوده ام و هيچ كدام از مجلاتي كه من سردبيرش بودم شعر بر آنها قالبيت نداشته است حتي بعضي از شماره بدون شعر چاپ مي شد كه به من اعتراض هم مي شد و اين قاعده كلي و درستي نيست . اما از طرفي هم اشكالي ندارد كه اين طور باشد چون ما بايد نشريات متنوعي داشته باشم مثلا نشريه اي مثل گنبد كبود كه بحث سينمايي و حوادث را داغ مي كند ، يك نوع كار است اما نشريه علمي و اجتماعي نداريم و اينها هم بايد به وجود آيد و غالب نشريات كه به وسيله شاعران و نويسندگان اداره مي شود و جنبه ادبي دارد نقطه ضعف نشريات ما نيست .

مصطفي رحماندوست در پايان گفت و گو با مهر اضافه كرد : من به خانواده ها و انتخابشان در انتخاب مجلات اهميت علمي نمي دهم چون مشكل ما در انتخاب كتاب اين است كه خانواده هاي ما قدرت انتخاب كتاب ندارند . خانواده ها به دنبال نشريات عوام پسندند و به همين دليل كتاب هاي عوام پسند و بازاري و تجاري فروششان خيلي بيشتر است يعني كتاب هايي كه آب و رنگ دارد جذبشان مي كند نه كتابهايي كه براي بچه هايشان مفيد باشد و اين مشكل بازمي گردد به اين كه ما بايد با خانواده ها كار كنيم تا قدرت انتخابشان بالا رود .