در 28 سپتامبر سال 2000 آريل شارون رييس حزب افراطي ليكود در اقدامي جنون آميز به اتفاق يك گروهان از محافظان شخصي خود وارد مسجد الاقصي شد . اعتراض فلسطينيان به اين اقدام توهين آميز شارون شعله انتفاضه دوم مردم فلسطين موسوم به انتفاضه الاقصي را برافروخت .

سرويس بين الملل خبرگزاري مهر- هدف شارون از ورود به مسجد الاقصي به چالش كشاندن مسلمانان فلسطيني و سرنگوني حكومت حزب كار اسراييل به رياست ايهود باراك بود .
آريل شارون پس از حدود سه ماه توانست در يك انتخابات زودرس بررقيب خود باراك پيروز شود و يك حكومت ائتلافي تشكيل دهد .
همزمان با ورود آريل شارون به مسجد الاقصي مردم مسلمان فلسطين به شدت از خود واكنش نشان دادند و به اين ترتيب انتفاضه دوم كه به انتفاضه "الاقصي " معروف شد با آهنگ بي سابقه اي  آغاز شد.اين انتفاضه بر خلاف انتفاضه 1987 به لحاظ عملياتي و تاكتيكي تفاوت زيادي دارد .
گردان هاي الاقصي و نيروهاي دو جنبش حماس و جهاد اسلامي در يك ائتلاف حقيقي وعميق، استراتژي خود را برعمليات شهادت طلبانه بنا نهادند .
اين عمليات اگرچه با واكنش هاي متفاوت منطقه اي و بين المللي مواجه شد اما به لحاظ سياسي و رواني و اقتصادي تاثير فراواني بر رژيم صهيونيستي باقي گذارد .
در طول دهها عمليات شهادت طلبانه صدهاتن ازعناصر رژيم اسراييل كشته و هزاران نفر ديگر زخمي شدند. اين عمليات براي جامعه به شدت ناهمگون و شكننده  اسراييل دردناك و غيرقابل تحمل بود .

آريل شارون نيز براي مهار انتفاضه دست به تاكتيك هاي متعددي زد كه نخستين آن حمله به شهرهاي جنين، غزه و رام الله و محاصره مقر ياسر عرفات رييس حكومت خودگردان فلسطين بود .
شارون دراين حمله گسترده كه همراه با بكارگيري دهها تانك و نفر بر زرهي ، هواپيما و هليكوپتر قصد داشت به اصطلاح انتفاضه را كورتاژ كند اما اين خشونت نتيجه معكوسي  براي وي به همراه داشت .
پس از مدتي رزمندگان فلسطيني ابتكارعمل را بدست گرفتند و براي نخستين بار ثابت كردند كه برتري امنيتي و نظامي رژيم صهيونيستي افسانه اي بيش نيست .
حمله و ضد حمله شارون و جهادگران فلسطيني با تشديد خشونت هاي رژيم صهيونيستي به اوج خود رسيد و شارون براي مهار انتفاضه طرح  ايجاد ديوار امنيتي را به مرحله اجرا  در آورد .
دراين طرح شارون قصد دارد از طريق احداث ديواري به طول 350 كيلومتر كه 800 ميليون دلارهزينه در بردارد، مانع ازنفوذ گروههاي جهادي فلسطين از اراضي 1967 به اراضي 1948 شود.
احداث اين ديوار كه 22 در صد از اراضي كرانه غربي ونوار غزه را به اراضي اشغالي 1948 منضم مي كند با واكنش هاي
متعد دي همراه بود .
بسياري از كشورهاي غربي و منطقه، احداث اين ديوار را با روح  قطعنامه هاي 242، 181 و 338 مغاير دانسته و از رژيم صهيونيستي خواستند تا از ادامه احداث اين ديوار خودداري كند .

آمريكا نيز كه از سياست هاي شارون حمايت مي كند تا حدودي ناخرسندي خود را نسبت به محدوده جغرافيايي ديوار امنيتي شارون ابراز داشت .
اگر چه اسراييل به عمليات خود براي تكميل ديدار امنيتي ادامه خواهد داد اما به عقيده كارشناسان سياسي اين ديوار هرگز نخواهد توانست امنيت اسراييل را در برابر عمليات شهادت طلبانه تضمين كند .
ازطرفي آمريكا، اتحاديه اروپا و سازمان ملل كه نگران امنيت اسراييل بودند از طريق ارائه طرح "نقشه راه" كه با مشاركت روسيه صورت گرفت تلاش داشتند تا انتفاضه را متوقف كند .
اما به دليل سرسختي آريل شارون براي گرفتن امتيازات بيشتر ازفلسطينيان ، اين طرح نيز با شكست مواجه شد .
شارون كه در برابر گسترش انتفاضه عاجز مانده تلاش كرد تا ازطريق تبعيد رييس حكومت خودگردان وترور رهبران سياسي فلسطيني انتفاضه را مهار كند اما واكنش هاي جهاني وي را موقتا از ادامه اين  كار منصرف ساخت.
درهرحال انتفاضه كه اكنون وارد چهارمين سال خود شده باوجود شهادت برخي رهبران سياسي جنبش هاي جهادي همچنان به راه خود ادامه خواهد داد و ثابت كرد كه رژيم صهيونيستي براي ادامه اشغال اراضي فلسطينيان وسركوب مردم فلسطين بايد بهاي سنگيني پرداخت كند .