مجله مهر - محمدامین توکلی زاده: این روزها ترس و واهمه متولیان ساخت حرم امام برای پرده برداری از ساخت و ساز بیست و چند ساله شان كاملا مشهود است.
مرتب جلسه می گذارند و گروه های كوچك و بزرگ را برای توجیه عملشان به مرقد می برند و آهسته آهسته پرده از چهره یك شاهكار معماری قرن بیست و یكمی بر می دارند.
جالب است برای توجیه می گویند نگاه ما پانصد سال آینده را هدف گرفته و شاید پانصد سال زمان نیاز باشد تا این مشكل بر طرف شود.
دیگر از مرقد صمیمی كه با عشق مردم آجر آجرش بنا نهاده شده بود خبری نیست. آن روزها مهندس و عمله و بنا و نجار و آهنگر با اشك و جان و دل برای امام خود مرقد ساختند اما آن را خراب كردند تا سازه ای مدرن و محكم با دید پانصد ساله برای امام ما بسازند...
و جالب تر از معماری در مورد آیین زیارت ایشان از یك سو قیاس با معصوم در لایه های پنهان استنتاج می شود و از سوی دیگر می گویند اینجا با هر حجابی می شود به زیارت آمد چرا كه امام در زمان حیاتشان مانعی برای این موضوع قایل نبودند و ما نمی توانیم پس از فوت ایشان خلاف این رویه را اعمال كنیم یعنی خدایی نكرده به زودی مرقد امام شبیه خیابان های بالا شهر خواهد شد...
موضوع مهم این نگاه ساختن امامی جدید در فقاهت، سیاست و فرهنگ و در همه ابعاد است كه با امام ما كاملا در تضاد است؛ از خاطرات آقای هاشمی تا رفتار حجت الاسلام سیدحسن خمینی و معماری مرقد امام یك هارمونی مشاهده می شود كه گویی می خواهد یك امام‌سازی واقع شود و ناخواسته به محبوبیت امام خاتمه دهد.
امام نجف و كربلا امام انقلاب و عاشورا امام بچه های جبهه ها امام فقرا و مستضعفین را دیگر نه در سایت جماران می شود زیارت كرد نه در مرقد باشكوهی كه جسم امام در آن حبس شده است.
از امروز من برای فرزندانم امام را باید خودم تعریف كنم و الا با این مرقد آنها امام را نخواهند شناخت. من باید به فرزندم عكس شهیدی را نشان بدهم كه پس از شهادت هم دستش به نشان ارادت بر روی تمثال نورانی امام خوبی هاست.
من باید عكس لبخند امام را در سیاه چادرهای عشایر فقیر و فراموش شده به فرزندم نشان بدهم.
باید امام را از قاب مجاهدان شهید لبنانی از چشم نافذ سیاه پوستان آفریقایی و مسلمان شده های به دست امام در اروپا و آمریكا برای فرزندم تعریف كنم. باید تا پانصد سال آینده به فرزندانمان كمك كنیم امام شناسی را بدون مرقد امام انجام دهند تا امام واقعی میان این «قصر باشكوه» از یاد نرود.
بت تجمل گرایی را كه امام شكستند به نام مرقد امام، عده ای مجددا بنا كردند اما امام بت شكن در قلب ما زنده است.
امام فقرا امام شهدا امام مردم زنده است او در قلب ما حك شده است با همان نگاه صمیمی و دوست داشتنی با همان هیبت و ابهت اما سادگی برایمان دست تكان می دهد و ما هم باز فریاد می زنیم:
روح منی خمینی بت شكنی خمینی