به گزارش خبرنگار مهر، سید عباس سجادی مدیر عامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران در ابتدای این مراسم که جمعه شب هشتم خرداد ماه در سالن خلیج فارس این مجموعه برگزار شد در تجلیل از مقام هنری ابراهیم لطفی گفت: استاد ابراهیم لطفی نوازنده ای چیره دست و معلمی کوشا در عرصه موسیقی هستند که به نظر من خلوت گزیده ای است که نیازی به تماشا ندارد و یک معلم به معنای و اقعی است. او هنرمندی است که شمع گونه می سوزد تا روشنی بخش فضای موسیقایی کشورمان باشد. به نظر من او بیش از دیده شدن می خواست که بیشتر شنیده شود و این صفت بارزی است که من تاکنون در کمتر هنرمندی دیده ام.
اگر قدر این هنرمندان را ندانیم ....
وی افزود: استاد ابراهیم لطفی از جمله هنرمندان شایسته موسیقی کلاسیک کشورمان است که زمانی که در فرهنگسرای نیاوران ارکستر مجلسی توسط مجتبی اقدامی تاسیس شد او همواره حضور موثری در فعالیت ها داشت و به نظر من اگر قدر این هنرمندان را ندانیم هنر این میراث ارجمند را به ارث نبردیم.
مدیر بنیاد آفرینش های نیاوران در ادامه صحبت های خود با اشاره به ویژه برنامه «سال نوا» توضیح داد: وقتی علی جعفری پویان دیداری با من داشت و پروژه «سال نوا»ی موسیقی ایران را برای برگزاری در اینجا به ما پیشنهاد داد بسیار استقبال کردم و خوشحال شدم که یک هنرمند این چنین به فکر تکریم هنرمندان است. بعد از آن بود که بنده نیز پیشنهاد دادم که بیاییم نشان «سال نوای موسیقی ایران» را نیز طراحی کنیم که به لطف استاد ابراهیم لطفی این اتفاق افتاد و ما امشب در خدمت شما هستیم.
سجادی بیان کرد: افتخار بنیاد آفرینش های نیاوران این است که در این مدت موسیقی جلوه بیشتری داشته باشد و امیدوارم این رویه در ماه های آینده نیز ادامه داشته باشد.
موسیقی کلاسیک بعد از انقلاب با حضور لطفی ها منقطع نشد
حمیدرضا دیبازر مدرس و مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی دانشگاه هنر نیز در این مراسم گفت: به نظر ابراهیم لطفی از جمله هنرمندانی است که در همان ابتدای پیروزی انقلاب که عده ای از ایران رفتند در کشورمان ماند و بر اساس تصمیمی که داشت پذیرفت که وظیفه آموزش را برای سازندگی موسیقی کشور انتخاب کند. او بسیار هوشمندانه این کار را انجام داد چرا که فکر می کرد در اینجا بهتر می تواند مفید واقع شود تا حضور در خارج از کشور.
وی ادامه داد: ابراهیم لطفی و تعدادی دیگر از دوستان دیگر از جمله افرادی بودند که نگذاشتند موسیقی کلاسیک بعد از انقلاب منقطع شود. به نظر من همین که عده ای در این کشور ماندند تا دانشجویان و علاقه مندان موسیقی کلاسیک از فضای آموزشی این گونه موسیقایی محروم نشوند نکته بسیار حائز اهمیتی است که من به شخصه قدردان آن هستم. من معتقدم این نکته بسیار ارزشمندی است که افرادی مانند لطفی دغدغه آموزشی را به دغدغه حضور در کنسرت ها ترجیح می دهند و باعث می شوند تا به امروز شاگردان و هنرمندان زیادی به ارکسترهای مختلف راه پیدا کنند که همگی جزو افتخارات موسیقی این سرزمین هستند.
ابراهیم لطفی مسیر زندگی من را تغییر داد
علی جعفری پویان نوازنده ویولن و مبتکر ویژه برنامه «سال نوا» نیز در این برنامه توضیح داد: این برنامه که در چارچوب اولین ویژه برنامه سال نوای موسیقی ایران برگزار می شود تلاش تعداد زیادی از شاگردان ابراهیم لطفی است که امشب فقط تعدادی از آنها بین ما حضور دارند و به نظر من برای استاد ابراهیم لطفی که حداقل مسیر زندگی من را تغییر داد کار بسیار کوچکی است که می توانستیم برای وی انجام دهیم.
وی افزود: همانطور که شاگردان استاد لطفی می دانند روز سوم خرداد مصادف با سالروز تولدشان هم هست، که ما دیدیم برای ابراهیم لطفی مراسم تولد برگزار کردن اصلا کافی نیست بنابراین در قالب یک ویژه برنامه به نام «سال نوا» مراسم بزرگداشتی را نیز برای این هنرمند برگزار کردیم و این ایده را در آینده نیز به کار می بریم. البته برای برگزاری این برنامه و صد البته ادامه مسیری که برای این فضا ترسیم کرده ایم لازم بود که یک جای مناسب فرهنگی را برای کار انتخاب کنیم. از این رو آمدیم پیش عباس سجادی و پیشنهاد برگزاری مراسم را به او دادیم و تا لب تر کردیم او به ما نه نگفت.
این نوازنده ویولن در بخش دیگری از صحبت های خود پیرامون پروژه «سال نوا» تصریح کرد: ما به هنرمندان زیادی مدیون هستیم که در این مدت خیلی از آنها بی خبریم. هنرمندانی چون منوچهر انصاری، علیرضا خورشیدفر، علی رییس فرشید، منوچهر بیگلری ، رحمت افشار، خاچیک باباییان و ارسلان کامکار که اگر بتوانیم به سهم خود از زحمات آنها در این چند سال تقدیر کنیم کوچکترین کاری است که انجام داده ایم. به هر ترتیب امیدوارم به کمک خودمان بتوانیم مراسم «سال نوا» را برگزار کنیم و با معرفی یک هیات انتخاب این پروژه را در طول سال نیز برگزار کنیم. البته ما در ابتدا می خواستیم که این پروژه سال نوای موسیقی کلاسیک نام بگیرد اما عباس سجادی پیشنهاد داد به خاطر اینکه این فضای ارزشمند محدود نشود، پروژه به نام سال نوای موسیقی برای مخاطبان معرفی شود.
بر اساس این گزارش در ادامه این برنامه آلبومی از اجرای کوارتت زهی تهران که در سال ۷۸ با نوازندگی ابراهیم لطفی انجام گرفته بود، همراه با یک تندیس ویژه به طراحی و ساخت فرید احمدی در حضور احمد پژمان، بردیا کیارس، علی جعفری پویان، ارسلان کامکار و سید عباس سجادی به ابراهیم لطفی اهدا شد. همچنین لوح تقدیری از سوی بنیاد آفرینش های هنری نیاوران نیز در این مراسم به وی اهدا شد.
نمی دانم چطور راه بروم
ابراهیم لطفی نیز در این بخش از برنامه به جایگاه سخنرانی رفت و گفت: آن قدر از من تعریف کردند که نمی دانم چطور راه برم. باور کنید آنچه من تاکنون انجام دادم فقط وظیفه بوده و غیر از این هم نیست. فقط در اینجا چند آرزو دارم. من آرزو دارم صلح، امنیت، رفاه، سلامت در همه دنیا وجود داشته باشد. من آرزو دارم عدل و برابری بر جنگ و خشونت غلبه کند و من آرزو دارم رشد و تعالی هر چه بیشتر برای هنر ایران زمین روزافزون باشد.
در پایان این مراسم هم با اجرای یک قطعه موسیقایی توسط بردیا کیارس، علی جعفری پویان و دیگر شاگردان استاد ابراهیم لطفی تولد این هنرمند پیشکسوت موسیقی کلاسیک کشورمان جشن گرفته شد.
اجرای یک قطعه موسیقایی به رهبری ارکستر سهراب کاشف و پخش فیلمی مستند از ابراهیم لطفی از دیگر بخش های مراسم نکوداشت این هنرمند با اجرای فرهاد هراتی بود.
احمد پژمان، وارطان ساهاکیان، هوشنگ کامکار، کامبیز روشن روان، پدرام فریوسفی، فواد حجازی، ارسلان کامکار، رافائل میناسکانیان، سید محمد حسین مقدس تفرشی، بردیا کیارس و تعدادی دیگر از هنرمندان از مهمانان ویژه مراسم نکوداشت ابراهیم لطفی بودند.