به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری چهارمین حراج تهران روز گذشته هشتم خرداد ماه بعد از پایان این رویداد هنری با حضور علیرضا سمیع آذر مدیر رویداد و رضا کیانیان و حسین پاکدل دو مجری این مراسم در هتل پارسیان آزادی برگزار شد.
در ابتدای این نشست سمیعآذر درباره ارزیابی خود از چهارمین حراج تهران، بیان کرد: ما با فروش کل ۲۱ میلیارد و ۴۰ میلیون تومان جهش چشمگیری نسبت به دورههای قبل داشتیم که با یک احتساب، ۵۰ درصد افزایش قیمت میشود. در این حراج کلیه آثار به فروش رسید و سه اثر که در ابتدا به فروش نرفتند، در طول حراج پیشنهادی برای آنها صورت گرفت که به قیمت برآورد کمینه فروخته شدند.
وی ادامه داد: برای اولین بار آثار هنرمندان پیشگام در نوگرایی و آنچه که ما تحت عنوان هنر کلاسیک میشناسیم، در این حراج عرضه شد. ۱۲ اثر متعلق به چهرههایی که بودند که تصویر را به معنای امروزی وارد دنیای ما کردند. مجموعه تابلوها و آثاری که در این حراج ارایه شد، بالغ بر ۱۲۶ اثر و دربرگیرنده جریانها و ژانرهای مختلف ایران بود که از قیمتهای زیر ۱۰ میلیون تومان تا قیمتهای بالا ارایه شده بود و به شکل متنوعی به فروش رسید.
ارایه آثار هنری سنتی ایران در یک حراج مستقل
سمیعآذر در این نشست عنوان کرد: همچون سه دوره گذشته، سهراب سپهری رکورددار فروش بود و تابلوی تماشایی او از «مجموعه تنه درختان» با دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان به فروش رسید. در این حراج مجموعهای از مجسمهها، عکسها و نقاشیها فروخته شدند و چندین رکورد جهانی برای هنرمندان ما زده شد. آثار سهراب سپهری در کشورهای منطقه ارایه میشود و اگر قیمتی را که امروز به فروش رفت، به دلار برگردانیم، رکورد فروش آثار خود را حتی در منطقه و جهان می شکند.
وی همچنین به اجرای رضا کیانیان اشاره و بیان کرد: رضا کیانیان با ریتم تند و هیجان، ۱۲۶ اثر را به حراج گذاشت. ما این هیجان را در دنیا نداریم که مخاطبان حدود چند ساعت در یک حراج حاضر باشند. همچنین از حسین پاکدل هم ممنونم و فکر می کنم قیمت هایی که حاصل شد نتیجه تلاش های این دو بزرگوار بود که خریداران را تشویق کردند.
سمیعآذر درباره آثار حراج کلاسیک نیز گفت: علاقه ما آن است که حراج آثار هنر سنتی ایران به طور مستقل برگزار شود که البته این امر نیاز به زمینهسازی در میان علاقهمندان به این هنر دارد.
مدیر چهارمین حراج تهران ادامه داد: این مارکت هنوز پنهان است و زمان میبرد تا آشکار شود و مجموعهداران و خریداران مشخص خود را پیدا کند به همین دلیل ما ابتدا ۱۲ اثر را انتخاب کرده و در این حراج به بوته آزمایش گذاشتیم تا خریدارانی که پیش از این آثار مدرن را میخریدند، تشویق کنیم که آثار هنر سنتی ایران را نیز تهیه کنند و به زودی امیدواریم که شرایط حراج مستقل این آثار فراهم شود.
حراج تهران امیدبخش است
وی درباره خرید و فروش این آثار عنوان کرد: همه این آثار از سازمان میراث فرهنگی مجوز خرید و فروش دارند و از نظر اصولی، مخالفتی با خرید و فروش آنها نیست مگر اینکه جزو آثار درجه یک میراث ملی باشند. در همه جای دنیا آثار هنری سفر کرده و به فروش میرسد و این امر مشکلی را ایجاد نمیکند. با این حال اگر آثار بیش از صد سال از تاریخ خلق آنها گذشته باشد، به مجوز خرید و فروش نیاز دارند که ما این مجوز را داریم.
رضا کیانیان در این نشست درباره اینکه چرا خودش اثری در این حراج نداشته است، گفت: من قرار بود اردیبهشت ماه نمایشگاهی داشته باشم که برگزار نشد و حالا قرار است این نمایشگاه در مهر ماه برگزار شود و قصد دارم آثارم را در آنجا به نمایش بگذارم.
وی به نظر خود از چهارمین حراج تهران اشاره و بیان کرد: من انتقادی دارم به بعضی از افرادی که این حراج را کمی تیره دانسته بودند. به نظر من همه چیز در این حراج امیدبخش است و باعث دلگرمی است. پولهایی که برای خرید آثار هنری در منطقه و اروپا هزینه میشد، حالا در کشور خود ما خرج میشود و هنرمند ما به جای اینکه خودش را در حراجهای خارجی کوچک کند، اثرش را با عزت نفس در این حراج به فروش میرساند و این امر عزت نفس ما را بالا میبرد.
این بازیگر سینمای ایران ادامه داد: در ایران عدهای سرمایهدار هستند و نمیخواهند سوار تورم شوند. اکثر سرمایهداران ما در ایران سکه، دلار و یا زمین میخرند و سود این کار از جیب طبقات پایین خارج میشود اما با این کار سرمایهداران آموزش میبینند که اثر هنری بخرند و به این ترتیب هم روحیه آنها تلطیف میشود و هم یاد میگیرند که اثر هنری چیست. از طرف دیگر امید در هنرمندان حوزه تجسمی زنده میشود و میبینند که آثارشان بازار پیدا کرده است.
حراج تهران توانسته است برای آثار هنری بازار درست کند
کیانیان به اضافه شدن و ایجاد گالریها در چند سال اخیر در شهر تهران اشاره کرد و گفت: حراج تهران توانسته است برای آثار هنری بازار درست کند بنابراین از هر طرف که به این امر نگاه کنیم، کار خوبی است و من نمیدانم که چرا عدهای از آن ناراحت میشوند.
وی با اشاره به تفاوتهای چهارمین حراج تهران با باقی حراجها، عنوان کرد: حراج اول با کمی احتیاط و محافظهکاری برگزار شد و در حراجهای بعدی توانستیم راحتتر باشیم. این اتفاق تنها مدیون علیرضا سمیعآذر بود. او از زمانی که رییس موزه هنرهای معاصر شد، بچههای ما به بینالها رفتند و الان در داخل هم بازاری برای آثارشان درست شده است.
حسین پاکدل نیز با بیان اینکه حراج تهران به نظرش اتفاق مبارکی است، گفت: این سرمایهها وقتی به گردش مالی درمیآید و برای هنر هزینه میشود، ما میتوانیم از سرمایه سرگردان جهان در حوزه هنر سهمی داشته باشیم. درواقع با حراج تهران میتوانیم سهم خود را از گردش مالی جهانی جلب کنیم. بنابراین این کار برکات زیادی دارد، از جمله اینکه زیباییشناسی را تلطیف میکند، خشونت را از جامعه دور میکند و افراد جامعه با دیدن این رویداد فرهنگی احساس امنیت بیشتری میکنند. بنابراین این رویداد را نباید دستکم گرفت چرا که کشورهای معدودی هستند که میتوانند چنین حراجی را برگزار کنند.
توسعه اقتصادی متضمن توسعه فرهنگی است
علیرضا سمیعآذر در ادامه نشست خبری بیان کرد: در این رویداد ۱۰۹ هنرمند با ۸۴ اثر نقاشی، ۱۳ مجسمه، ۶ عکس و ۲۳ کالیگرافی شرکت کردند. قبل از برگزاری این مراسم برآورد کمینه ما ۱۱ میلیارد و برآورد بیشینه ما ۱۵ میلیارد تومان بود درحالیکه ما به رقم ۲۱ میلیارد تومان دست پیدا کردیم.
وی درباره فروش آثار سهراب سپهری با رکورد بالا در حراج تهران بیان کرد: در ایران سپهری رکورددار بالاترین قیمت است اما در خارج از کشور پرویز تناولی و بعد از او حسین زنده رودی و محمد احصایی بالاترین رکورد را دارند.
مدیر چهارمین حراج تهران درباره قیمت های بالای بعضی از آثار نیز بیان کرد: ما یک رسالت فرهنگی داریم و آن معرفی هنرمندانمان است که البته این معرفی در حراج تهران با قیمت گذاری آثار آنها همراه می شود. در قیمت آثار هم باید شان این استادان و هنرمندان حفظ شود به طور مثال زنده یاد علی محمد حیدریان استاد هنرمندان بزرگی بوده است و قیمت آثار او نباید از شاگردانش کمتر باشد.
وی اضافه کرد: حیدریان شاگرد مستقیم کمال الملک بوده است اما افراد کمی در ایران و حتی جامعه هنری ما هستند که او را بشناسند. وظیفه ما معرفی این چهره ها نیست اما ما این کار را انجام می دهیم چون دیگران انجام نمی دهند.
سمیع آذر در پایان بیان کرد: من امیدوارم این حراج دلگرم کننده باشد تا دیگر نهادها هم به معرفی چهره های هنری ما بپردازند و به نظر من توسعه اقتصادی متضمن توسعه فرهنگی هم خواهد بود.