اين نمايشنامه‌نويس معاصر ضمن بيان مطلب فوق به خبرنگار تئاتر "مهر" گفت: "معضل اصلي تئاتر ايران كمبود انديشه در متون نمايشي است، به طوري كه ما شايد به تعداد انگشتان دست خود نمايشنامه‌نويس متفكر نداريم و آثار نمايشي خالي از انديشه‌اند."
مهكام با بيان اين مطلب كه شايد تعداد اندكي از نمايشنامه‌نويسان ما در آثار خود به طرح انديشه و مسايل فلسفي فكر مي‌كنند و مابقي دغدغه‌هاي ديگري دارند، متذكر شد: "اين در حالي است كه هيچ هنري به اندازه تئاتر گنجايش مسايل انديشه‌اي و فلسفي را ندارد و غالب نمايشنامه‌نويسان بزرگ دنيا خود فليسوفان بزرگي هستند كه با دغدغه فلسفي دست به خلق آثار خود مي‌زنند."
وي خاطرنشان كرد: "البته در ميان نمايشنامه‌نويسان معاصر جوان ايران استثناهايي وجود دارد، افرادي مانند عليرضا نادري، جلال تهراني، نغمه ثميني، محمد رضايي راد و ... نويسندگاني هستند كه در آثارشان انديشه بسيار وجود دارد و اكثر نمايشنامه‌هايشان جهانشمول است."
اين نمايشنامه‌نويس در ادامه گفت: "اگر جشنواره رقابتي باشد در توليد كمي نمايشنامه بسيار مؤثر است. به طوري كه در سال‌هاي گذشته به خاطر رقابتي بودن و شروط فراخوان از نظر دست اول بودن متن و ايراني بودن آثار شركت‌كننده، موجب توليد حداقل 800 نمايشنامه در سال توسط نمايشنامه‌نويسان كشور شده بود. اما اين دو سال گذشته با غيررقابتي و برداشته شدن شروط فراخوان، توليد نمايشنامه بسيار كم و بخش اعظم جشنواره تئاتر فجر تنها به مرور اجراهاي سال گذشته تبديل شده است. شرط تازگي و ايراني بودن آثار، همچنين رقابت در جشنواره و اجراي عمومي نمايش‌هاي حاضر در جشنواره موجب ايجاد انگيزه در نمايشنامه‌نويسان كشور مي‌شود."
مهكام همچنين با بيان اين مطلب كه "اميدورام بار ديگر جشنواره تئاتر فجر به شكل سابق خود برگزار شود"، تصريح كرد: "در صورت غيررقابتي ماندن جشنواره با ادامه جشن نمايشنامه‌نويسي خانه تئاتر مي‌توان به بهبود اين بخش كمك فراواني كرد."
تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۳۸۴ - ۱۳:۳۳
حسين مهكام، نمايشنامه‌نويس، گفت: "حذف رقابت از جشنواره خطري جدي براي نمايشنامه‌نويسي ايران است و رقابتي بودن موجب ايجاد انگيزه در نمايشنامه‌نويسان مي‌شود."