داریوش کاردان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به جایگاه مجریان، برنامه سازان و تهیه کنندگان رادیو و تلویزیون نزد مدیران این سازمان گفت: من چندی پیش توانستم در مراسم یادبود مهران دوستی جمعی از دوستان گوینده و تهیه کننده را ببینم و احساس کردم که این دوستان بسیار غریبانه در کنار هم جمع شده بودند و انگار حتما باید یک نفر فوت کند تا برنامه سازان بتوانند یکدیگر را ببینند.
وی ادامه داد: ما به جنس های انباری برای صداوسیما تبدیل شده ایم که این اجناس معمولا نه از طرف صاحبخانه دور انداخته می شود و نه از آنها استفاده ای می شود. من آن روز کسانی را دیدم که هر کدامشان می توانستند یک استاد باشند و شاگرد تربیت کنند اما از آنها کمکی گرفته نمی شود.
این طنزپرداز بیان کرد: خود من سال هاست که برنامه ای در رادیو و تلویزیون ندارم و سال گذشته بعد از مدت ها در ماه مبارک رمضان در برنامه «شهر باران» شبکه یک حضور یافتم.
در این دوره نمی توان با کسی شوخی کرد
این تهیه کننده و مجری درباره اینکه چرا در صداوسیما کمتر حضور پیدا می کند، بیان کرد: من عاشق کار کردن در رادیو و تلویزیون هستم اما با اذیت هایی که می شود کمتر تمایلی به اجرای برنامه دارم. من نمی توانم کاری را که دوست دارم انجام دهم و حرفی را که می خواهم بیان کنم بنابراین ترجیح می دهم که در برنامه ها حضور نداشته باشم.
وی که اجرای بسیاری از برنامه های طنز را بر عهده داشته است، درباره کم تحملی مسئولان در این سال ها در حوزه طنز عنوان کرد: من برنامه ای با عنوان «عصرانه» در رادیو داشتم که ۲۰ سال با آن مردم را خنداندم و با بسیاری از مسئولان هم شوخی کردم اما فکر می کنم الان نمی توان با هیچ کسی شوخی کرد و اگر حرفی بزنید با اولین کلمه ای که از دهان شما بیرون می آید به افراد مختلفی برمی خورد و بخشنامه صادر می شود.
این نویسنده و برنامه ساز درباره تحمل مردم در دوره جنگ عنوان کرد: مردم آن زمان صبوری بیشتری داشتند و مسئولان هم از سعه صدر بیشتری برخوردار بودند. به نظرم آدم ها در بحران ها به یکدیگر نزدیکتر می شوند ولی در حال حاضر مردم کم حوصله شده اند، همه حساس شده اند و نمی توان با کسی حرف زد.
برنامه سازان ما با قوانین شوخی و طنز آشنا نیستند
کاردان توضیح داد: البته طنزها هم باید از ساختاری درست برخوردار باشند. من توانستم در برنامه «صندلی داغ» چهره هایی چون سرلشگر فیروزآبادی را بیاورم و حتی یک نفر هم در این برنامه از من ناراحت نشد یا در برنامه های رادیویی که داشتم با لهجه های مختلف شوخی می کردم و صدای هیچ کس درنیامد بلکه برعکس با من تماس می گرفتند و درخواست می کردند که با دیگر لهجه ها هم شوخی کنم.
وی با بیان اینکه بسیاری از برنامه سازان بلد نیستند که چه بگویند، بیان کرد: شوخی و طنز قوانینی دارد درحالیکه بسیاری از برنامه سازان ما با این ساختارها آشنایی ندارند.
برای اجرای «شهر باران» شرط دارم
بازیگر سریال «کلاه پهلوی» در پاسخ به اینکه چرا طنزپردازانی مثل او در این سال ها کمتر به ساخت برنامه روی آورده اند؟ عنوان کرد: همه جواب ها به طنزپردازان مربوط نمی شود باید بروید و از مدیران دلیل این مسایل را بپرسید که چرا طنزپردازان خوب ما اثری ندارند. به طور مثال وقتی ما برنامه ای می سازیم و پخش نشود دیگر چه سودی برای ما دارد!
مجری برنامه «شهر باران» درباره این برنامه که سال گذشته اجرای آن را بر عهده داشت، توضیح داد: هنوز برای اجرای این برنامه پیشنهادی به من نشده است اما اگر پیشنهاد شود شرطم این است که با همه شوخی کنم چون ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خدا و ماه شادی است و جز بعضی خط قرمزهایی که داریم باید آزاد باشیم که درباره مسایل مختلف حرف بزنیم.
شاید به رادیو بازگردم
وی درباره جدیت این برنامه در سال گذشته گفت: سال گذشته مسئولان مرا اذیت کردند و شاید به همین دلیل برنامه خیلی جدی شده بود، البته باز هم تا جایی که می توانستم با مهمانان برنامه شوخی می کردم. با این حال اگر پیشنهاد اجرای دوباره داده شود به شرطی که بگذارند من حرف خود را بیان کنم قبول می کنم.
کاردان که سال ها در حوزه رادیو و در شبکه های مختلف رادیویی برنامه داشته است، در پایان این گفتگو اشاره کرد که صحبت هایی برای حضور مجدد در رادیو داشته است و شاید دوباره با اجرای یک برنامه به رادیو بازگردد.