فتح الله امی در گفتگو با خبرنگار مهر، در مورد تکلیف پرتاب انسان به مدار زمین به عنوان یکی از اهداف کلان فضایی کشور که در سند هوافضا نیز به وضوح آمده است اظهار داشت: انجام ماموریت‌های فضایی سرنشین‌دار و قراردادن انسان در مدار زمین با اولویت علوم، فناوری‌ها و صنایع داخل و با مشارکت جهان اسلام و همکاری‌های بین‌المللی به عنوان سومین بند از فصل اهداف کلان فضایی سند جامع توسعه هوافضای کشور است.
وی ادامه داد: در این بند برای دسترسی به این هدف کلان زمان خاصی در نظر گرفته نشده است و ما نیز اعتقاد داریم انجام چنین پروژه‌هایی باید در بلند مدت و با هزینه‌های معقول باشد.
رئیس پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم تحقیقات و فناوری با تاکید براینکه هر پروژه فضایی از جمله پروژه‌های سرنشین‌دار باید توجیه اقتصادی داشته باشد و دانش و فناوری حاصل از آن به بخشهای دیگر سرریز شود تا مردم کشور منافع دسترسی به آن را به صورت مستقیم در زندگی خود لمس کنند ادامه داد: دستاورد این پروژه اقتدار ملی، ایجاد اشتغال و فناوری پیشرفته است که می تواند برای کشور مفید باشد اما تولید ثروت نمی کند، در صورتیکه پرتاب ماهواره علاوه بر سه نتیجه مذکور، تولید ثروت هم به همراه دارد چون نیاز مبرم جهانی است لذا باید در تخصیص اعتبارات پژوهشی در اولویت باشد.
امی با بیان اینکه پرتاب زیرمداری فضاپیماهای سرنشین‌دار بخشی از برنامه بلندمدت اعزام انسان به فضا است، افزود: ما در پژوهشگاه هوافضا پیش از اینکه اقدامی برای ارسال فضانورد ایرانی به مدار انجام دهیم، برنامه‌های زیرمداری را با محوریت کاربردها و سرریز دانش و فناوری و توجیهات اقتصادی ادامه خواهیم داد.
وی گفت: متولی تمامی این پروژه ها پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که پیش از این نیز سوابق مناسبی در این زمینه داشته و دارد اما موضوع پروژه اعزام انسان به مدار زمین، باید در مرکز ملی فضایی - زیر نظر شورای عالی فضایی - بعنوان یک پروژه کلان ملی مصوب شود.