به گزارش خبرگزاري "مهر" جهان در 27 ژانويه در انتظار برگزاري پرتبليغات سالروز يادبود هولوكاست بود. گرچه انتظار مي رفت اين مساله در سال جاري با تبليغات بسيار زيادي همراه باشد و همگان انتظار تبليغات عظيم از سوي رسانه ها و شخصيت هاي غربي داشتند، اما به جرات مي توان اين نكته را عنوان كرد كه، مراسم امسال بسيار كم فروغ برگزار شد.
در واقع مراسم سال جاري را مي توان در مقايسه با مراسمي كه سال گذشته براي هولوكاست در كنار اردوگاه آشويتس برگزار شد به يك مراسم بالماسكه تشبيه كرد كه نه تنها صهيونيست ها را راضي نكرد بلكه، تبليغاتچي ها و هوچي هاي غرب و ماسونيست ها را نيز در تعجب فرو برد.
اگر به يك سال پيش باز گرديم مراسم يادبود هولوكاست در آن زمان را مي توان يكي از پرهزينه ترين مراسم از اين دست تلقي كرد كه در آن شخصيت هاي سياسي همچون "ولاديمير پوتين" رئيس جمهور روسيه، "ديك چني" معاون رئيس جمهور آمريكا و "السكاندر كوازنيوسكي" رئيس جمهور لهستان و چند تن از شخصيت هاي مذهبي در آن شركت كرده بودند كه براي مدتي در حدود 4 ساعت در سرماي كشنده لهستان در فضاي آزاد نظاره گر مراسم بودند.
يك سال پيش ما شاهد فستيوال هاي بزرگي در اين باره بوديم و در اخبار شنيده مي شد كه فلان رقصنده پاتيناژ در فلان تالار يخي لوكس با موزيك فيلم"فهرست شيندلر" اقدام به رقص براي آمرزش مردگان يهودي در هولوكاست كرده است !
همچنين سال گذشته شبكه هاي ذينفوذ غربي از جمله بي بي سي، سي ان ان، فاكس نيوز و ديگر شبكه هاي پر بيننده اقدام به پخش مستقيم مراسم از آشويتس كردند و هر رويدادي را در اين باره حتي در ميدان ميوه و تره بار جنوبي ترين شهر ايتاليا پوشش مي دادند و آن را با آب و رنگ ""قداست هولوكاستي" پخش مي كردند.
به گزارش "مهر" در سال گذشته شاهد نطق هاي شاعرانه فردي بوديم كه ادعا شده است از بازماندگان معروف اردوگاه هاي كار اجباري و هولوكاست است. او را همه مي شناسند نام او "الي ويزل" نويسنده يهودي برنده جايزه نوبل است.
اما امسال اين مراسم بسيار كم فروغ برگزار شد و آن طور كه انتظار مي رفت توجه اذهان عمومي را به خود جلب نكرد ، مگر اظهارات خشك و بي روح "كوفي عنان" دبيركل سازمان ملل براي تمجيد از هولوكاست كه به نظر مي رسد اين هم براي جلب پشتيباني يهوديان صورت گرفته باشد.
به راستي چرا امسال هولوكاست و برگزاري اين مراسمي توفيقي را به همراه نداشت؟
در مثلي چنين گفته مي شود:« گفتي باور كردم، اصرار كردي شك كردم ، قسم خوردي فهميدم كه دروغ مي گويي».
در زمان هايي كه مساله هولوكاست فقط گفته مي شد، اين موضوع توانسته بود در افكار عمومي جهان به ويژه اروپا جايگاهي عمده باز كند اما با گذشت زمان صهيونيسم به اين امر اكتفا نكرد و با تبليغات عظيم خود بر اين موضوع پافشاري كرد و سعي بر آن كرد تا موضوع را رنگ و لعابي مقدس داده و در اذهان مردم جهان حك كند كه اين تلاش ، جهانيان و آزاد انديشان را به فكري عميق فرو برد.
به گزارش "مهر" صهيونيست ها هرسال با گرفتن غرامت از غرب ، از آنها مي خواستند تا در مقابل دوربين ها تلويزيوني ظاهر شده و نسبت به اقدامي كه گفته مي شود انجام داده اند احساس شرمساري كنند.
صهيونيسم همچنان بر آن بود تا هولوكاست را امري جاودانه در ذهن هاي نه تنها نسل كنوني بلكه بشريت جاي دهد در اين زمان بود كه اغراقي بس بزرگ آشكار شد و جهانيان به اين درك رسيدند كه چگونه ملتي مي تواند با استفاده از مردگان خود اخاذي كند و آيا اين يك عبرت تاريخي است و يا برگي براي به سكوت كشاندن غرب !
چندي پيش زماني كه كودكان مدرسه اي در بالتيمور آمريكا از حضور در كلاس درس آمورشي هولوكاست سرباز زدند اين مساله كاملاً عيان شد كه اين بي اعتباري صرفاً شامل حال مورخين نمي شود، و هولوكاست اكنون به ابزاري تبليغاتي تبديل شده است كه در ذهن معصومانه كودكان نيز اعتبار خود را از دست داده است.
ارسال هزاران نامه به سلول "ديويد ايروينگ" مورخ انگليسي كه به اتهام انتقاد از هولوكاست در اتريش در زندان به سر مي برد و ابراز همدردي شهروندان اروپايي با ديگر زندانيان اين موضوع، نشات گرفته از اين مهم است كه هولوكاست كه انتظار مراسمي بزرگ از آن مي رفت بيش از گذشته بي اعتبار شده است.
يا شايد هم غرب سرگرم تجارتي ديگر در داووس بود كه از پرداختن به "صنعت و تجارت هولوكاست" طفره رفت و اين مساله "پاول اشپيگل" رئيس شوراي يهوديان آلمان را به شدت ناراحت و نگران كرد به طوريكه زبان به شماتت اروپايي ها گشود و گفت اروپا هنگامي كه بايد توجه بيشتري به هولوكاست مي كرد با بي اعتنايي از كنار آن رد شد.