به گزارش خبرگزاری مهر، بهنام ولی زاده با بیان اینکه برای گذر از نسخه فعلی آدرسهای عددی اینترنتی - IPv۴ - به نسل جدید این آدرسها - IPv۶ - باید تغییرات زیادی انجام گیرد گفت: این تغییرات در حد شبکه ارتباطی نیست، بلکه دیتا سنترها، مراکز میزبانی و تمام نرم افزارهای تحت وب باید این تغییرات را همزمان پشتیبانی کنند؛ از این رو، دو تا سه سال طول میکشد تا به تدریج نسخه چهارم آدرسهای عددی اینترنتی - IPV۴ - حذف شود.
مدیرکل مدیریت یکپارچه شبکه ملی اطلاعات سازمان فناوری اطلاعات ایران افزود: کار در بحث زیرساخت ارتباطی سادهتر است و تقریبا بیش از ۹۰ درصد تجهیزاتی که در چند سال گذشته توسط اپراتورها اعم از شرکت ارتباطات زیرساخت، شرکت مخابرات ایران و شرکتهای مخابرات استانها، اپراتورهای PAP و اپراتورهای موبایل خریداری، نصب و راهاندازی شده است قابلیت پشتیبانی از نسخه جدید آدرسهای عددی اینترنتی را دارند و کمتر از ۱۰درصد تجهیزات قدیمی ممکن است، نتوانند این نسخه را پشتیبانی کنند.
وی دشوارترین بخش مهاجرت به IP ورژن ۶ را بخش نرم افزار برشمرد و گفت: مشکل اینجا است که اکثر نرم افزارهای کاربردی اداری مثل سیستم برنامهریزی، مالی، نیروی انسانی و تردد که تحت وب و داخلی هستند، این نسخه جدید را پشتیبانی نمیکنند و با این تغییر، دیتاسنترها و نرمافزارهای تحت شبکه باید به IP ورژن ۶ مهاجرت کنند.
ولی زاده با بیان این که مهاجرت کامل و در یک مقطع به نسخه جدید آدرسهای اینترنتی امکان ندارد، تصریح کرد: از این رو، باید به صورت دو پشتهای (Dual Stack) جلو رفت و همزمان هم IPv۴ و هم IPv۶ را پشتیبانی کرد.
وی با تاکید براینکه این طرح از امسال آغاز شده و به تدریج شبکه را تغییر داده و در دو سال آتی نیز پشتیبانی همزمان از هر دو نسخه خواهیم داشت تصریح کرد: سال گذشته دستورالعملی در شورای عالی فناوری اطلاعات کشور تصویب شد که به موجب آن، هیچ دستگاهی اجازه خرید تجهیزات و نرم افزارهایی که IPv۶ را پشتیبانی نکند، ندارد.
مدیرکل مدیریت یکپارچه شبکه ملی اطلاعات سازمان فناوری اطلاعات گفت: برخی شرکتهای تولید کننده نرم افزارهای داخلی نیز کار در این خصوص را شروع کرده و امکان دارد تا یکسال دیگر بتوانند محصولی عرضه کنند که IPv۶ را هم پشتیبانی کند.
به گزارش مهر، توزیع نسخه ۴ آدرسهای عددی اینترنتی در کل دنیا به اتمام رسیده و به همین دلیل کشورها مقدمات کار برای مهاجرت به نسخه ۶ این پروتکل را آغاز کرده اند.
IPV۶ سیستم جدید آدرس دهی براساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرسهای اینترنتی را نسبت به IPV۴ تا چندین برابر افزایش دهد. به این معنی که نسخه ۴ آدرسهای عددی اینترنتی تنها می تواند ۳/۴ میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند اما نسخه ۶ این پروتکل می تواند از دو هزار و ۱۲۸ میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IP های بیشتری ایجاد شود.
پایه IPV۶ از سال ۱۹۹۴ در دنیا گذاشته شد و در خاورمیانه نیز شرکتهای اینترنتی و مخابراتی از سالهای قبل تلاشهایی را برای بروزرسانی سیستم های آدرس گذاری اینترنتی انجام داده و موفقیت هایی را هم کسب کرده اند که از جمله آنها می توان به شرکت اماراتی اتصالات اشاره کرد که از سال ۲۰۰۱ تاکنون از سیستم IPV۶ استفاده می کند و به همین خاطر نسبت به رقبای خود موفق تر بوده است.
زمانی که تعداد کاربران ارتباطی افزایش می یابد و درخواست مشترکان برای استفاده از خدماتی مثل وای فای، وایمکس، RFID و بلوتوث بالا می رود کنار گذاشتن سیستم IPV۴ و استفاده از IPV۶ بهترین راه ممکن خواهد بود و می تواند همه مشکلات موجود را از میان بردارد.