به گزارش خبرنگار مهر، امید بنکدار کارگردان سینما و تلویزیون ایران در واکنش به گفتگوی عباس غفاری مدیر اجرایی تالار شمس (اکو) با خبرگزاری مهر مبنی بر تقاضای اهالی سینما برای اجرا در این تالار نمایشی و این نکته که به آنها اعلام شده اولویت اجرا در تالار شمس با اهالی تئاتر است، یادداشتی در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد.
بنکدار در این یادداشت آورده است:
«چندی پیش در خبرگزاری مهر خبر و نقل قولی منتشر شد که به دلیل مشغله های شخصی و کاری از آن بی خبر مانده بودم تا این که مطلع شدم آقای عباس غفاری مدیر اجرایی تالار شمس در خبری نام من را جزو کارگردانان سینمایی متقاضی اجرای نمایش در تالار شمس اعلام کرده و فرموده اند که به ما (کارگردانان سینما) گفته شده که در نوبت اجرا قرار می گیرند اما اولویت اجرا با گروه های تاتری است.
چند نکته برای شفاف سازی این خبر قابل اشاره است. این که مدیر اجرایی تالار شمس از سابقه کاری بنده که فعالیت خود را در دهه هفتاد با طراحی صحنه نمایش آغاز کردم، بی اطلاع بوده‌اند.
ندانستن اینکه طراح صحنه اولین نمایش چیستا یثربی و شبنم طلوعی چه کسی بوده است البته نکته مهمی نیست، اما برای تصمیم گیرندگانی که معیار خود را برای برنامه ریزی و تصمیم گیری، خط کشی کردن هنرمندان به تئاتری و غیر تئاتری می دانند، به نظر اشتباه بزرگی است.
ضمن آن که به عنوان کسی که در کارهایش همیشه از ترکیب بازیگران با پیشینه تئاتری و سینمایی استفاده کرده، از چنین مرزبندی هایی در حیرتم. چطور می توان فیلم های مهرجویی را بدون بازی های درخشان عزت الله انتظامی یا علی نصیریان تصور کرد؟ چطور می توان سوسن تسلیمی را از فیلم های بیضایی حذف کرد؟ و آیا اگر این مرزبندی از همان زمان وجود داشت، سینما و تئاتر ما امروز کجا ایستاده بود؟
به گمان نگارنده این یادداشت، این خط کشی کردن ها بیش از آن که نشان دهنده حفاظت از شان حرفه ای اهالی تئاتر باشد، یک رویکرد محافظه کارانه و یک جبهه گیری سطحی و عجولانه است که نتیجه ای جز نفاق میان هنرمندان نخواهد داشت. مثال ساده: ماجرا را برعکس کنید. فرض کنید (به تعبیر دوستان) یک کارگردان تئاتر بخواهد فیلم بسازد اما برای مجوز ساخت به او بگویند اولویت با کارگردان های سینمایی است! یا فرض دوم: کارگردان تئاتر فیلم اولش را ساخته اما سینماداران بگویند فیلم شما در نوبت اکران قرار می گیرد اما اولویت با فیلم های کارگردان های سینماست!
من خودم را نه فقط کارگردان سینما، نه فیلمنامه نویس، نه طراح صحنه تئاتر، نه تهیه کننده یا تدوینگر و نه حتی نقاش می دانم. چون باور دارم کار هنرمند مرز نمی شناسد. گمان می کنم کسی که خود را به این مرزها محدود کند جز بستن دست و پای خود هنری نکرده است.
به عنوان کسی که آقای غفاری مدیر اجرایی محترم تالار شمس را تا لحظه اکنون از نزدیک ندیده و جز یکی دو گفتگوی تلفنی بسیار کوتاه هیچ تماسی با ایشان نداشته، عرض می کنم که در همان گفتگوها که گمانم در مجموع به پنج دقیقه هم نکشیده باشد، هرگز چیزی درباره اولویت های اجرای تالار شمس چیزی نشنیدم که اگر شنیده بودم حتما نکاتی را که اکنون و اینجا ناگزیر به گفتنشان شده ام، همان زمان به ایشان می گفتم و همان پنچ دقیقه وقت ایشان و خودم را هم به هدر نمی دادم.»