خبرگزاری مهر - گروه هنر: «The Brink» یا «آستانه» سریال کمدی سیاسی آمریکایی ساخته دو برادر یعنی روبرتو بِنابیب و کیم بنابیب، با نقش‌آفرینی جک بلک و تیم رابینز در نقش‌های اصلی است.
هر فصل سریال «آستانه» شامل ۱۰ اپیزود ۳۰ دقیقه‌ای است که نمایش فصل اول آن از روز بیست و یکم ماه ژوئن از شبکه کابلی اچ‌بی‌او آغاز شد و تا به امروز ۹ اپیزود آن پخش شده است. اپیزود آخر فصل اول نیز بیست و سوم آگوست روی آنتن می‌رود. این سریال برای فصل دوم نیز تمدید شده است.
سریال «The Brink» با این پیش‌فرض خلق شده که هر فصل آن به یک بحران بزرگ ژئوپولتیکی در یک منطقه خاص، اما با همان مجموعه بازیگران اصلی همیشگی بپردازد. به طور مثال فصل اول این سریال به بحرانی در کشور پاکستان می‌پردازد.
اطلاعات کلی
ژانر: طنز سیاسی، کشور سازنده: ایالات متحده، تهیه کنندگان اجرایی: روبرتو بنابیب، جری واینتراوب، جی روچ، تهیه‌کنندگان: دیو هولستین، جک بلک، تیم رابینز، زمان: ۳۰ دقیقه، کمپانی‌های سازنده: لیتل‌سیتی آیرون وورکس، اِوری‌من پیکچرز، جری واینتراوب پروداکشنز.
مجموعه بازیگران سریال:
بازیگران اصلی
جک بلک در نقش الکس تالبوت از افسران رده پایین وزارت امور خارجه ایالات متحده که در سفارت آمریکا در اسلام‌آباد مشغول کار است.
تیم رابینز در نقش والتر لارسون وزیر امور خارجه ایالات متحده.
پابلو شرایبر در نقش فرمانده زیک تیلسون ملقب به «زی‌پَک» خلبان جت‌های جنگنده آمریکایی در پایگاه یولیسیس اس. گرنت.
آصف مندوی در نقش رفیق مسعود کارمند پاکستانی سفارت آمریکا در پاکستان. مندوی همچنین از تهیه‌کنندگان و نویسندگان این سریال است.
مریبت مونرو در نقش کندرا پیترسون منشی والتر.
اریک لادین در نقش ستوان گلن تیلور ملقب به «جَمِر» خلبان همکار زیک
جف پیرسون در نقش پیرس گری وزیر دفاع ایالات متحده.
اسای مورالس در نقش جولین ناوارو رییس‌جمهور ایالات متحده.
دیگر بازیگران
- میمی کندی در نقش سوزان باکلی رییس سی‌آی‌ای
- جیمی الکساندر در نقش ستوان گیل سوییت افسر روابط عمومی ارتشی
- کارلا گوگینو در نقش جوآن لارسون همسر والتر، مشاور ارشد وزارت دفاع
- اقبال طیبا در نقش عمر زمان ژنرال پاکستانی
خط داستانی
داستان فصل اول در سه موقعیت اصلی اتفاق می‌افتد. موقعیت اول کشور پاکستان است که یک ژنرال نظامی تندرو به نام عمر زمان در این کشور قدرت را در دست می‌گیرد. با توجه به اینکه این ژنرال سابقه بیماری روانی دارد و پاکستان هم یک دولت هسته‌ای است، او خطری بزرگ برای منطقه و آمریکا به حساب می‌آید و ممکن است جنگ جهانی سوم را به راه بیندازد. وقتی شخصیت الکس تالبوت پیشینه روانی او را به کاخ سفید می‌فرستد، سربازان یک ژنرال پاکستانی دیگر که برادر ژنرال زمان است او را دستگیر و مجبور به برقراری ارتباط با کاخ سفید می‌کنند.
به این ترتیب موقعیت دوم که کاخ سفید است هم وارد سریال می‌شود و تالبوت به مامور اجرایی والتر لارسون وزیر امور خارجه آمریکا در پاکستان بدل می‌شود و آن‌ها باید با هم جلوی کشته شدن صدها هزار نفر و وقوع جنگ را بگیرند. اما به نظر می‌رسد لارسون تنها کسی است که در کاخ سفید از اهمیت برخوردی دیپلماتیک با این ماجرا آگاه است و دیگران از جمله وزیر دفاع و آدمیرال‌های آمریکایی چاره‌ای جز دخالت نظامی در منطقه نمی‌بینند و رییس‌جمهوری هم به حرف آن‌ها گوش می‌کند.
موقعیت سوم ناو هواپیمابر جنگی یولیسیس اس. گرنت است که در آن فرمانده زیک تیلسون و ستوان گلن تیلور شخصیت‌های اصلی هستند. حاصل تمام این‌ها نقشه‌کشی‌ها و برنامه‌هایی است که هر شخصیت برای عملی کردن دستورات دریافتی خود و همچنین پیش بردن اهداف شخصی به ثمر می‌رساند البته با دیالوگ‌های طنز‌آمیز و خنده‌دار که ضعف‌های سیاست‌های خارجی ایالات متحده و دخالت آن در امور کشورهای دیگر را به نمایش می‌گذارد.
واکنش منتقدان و مردم
سریال «The Brink» تا اینجا نقدهای گوناگونی را از سوی منتقدان دریافت کرده است. فصل اول این سریال در حال حاضر در وبسایت راتن تومیتوز امتیاز ۵۴ درصد را بر پایه ۳۵ نقد مختلف به خود اختصاص داده و به این ترتیب امتیاز متوسط ۵.۷ از ۱۰ را کسب کرده است. نظر جامع سایت از این قرار است: «این سریال به خاطر تلاش تیمی مجموعه بازیگران با استعداد خود از فاجعه دوری می‌کند، اما آن‌ها و همچنین بینندگان سریال استحقاق یک طنز سیاسی با زبان تیزتری را دارند». با این حال امتیازی که بینندگان این سایت به سریال دادند بسیار بالاتر و ۸۴ درصد است. فصل اول سریال در وبسایت متاکریتیک هم بر پایه ۳۰ نقد مختلف امتیاز ۵۲ از ۱۰۰ را کسب کرده است. کاربران آی‌ام‌دی‌بی هم به این سریال امتیاز ۷.۷ از ۱۰ را داده‌اند.
نقد برایان لوری از ورایتی
سریال «The Brink» که وام‌دار فیلم «دکتر استرنج‌لاو» استنلی کوبریک است سعی می‌کند ژانر کمدی یا حداقل طنزی زبر و ناهموار را با خطر موشک‌های هسته ای در دست یک مرد دیوانه و یک بحران بین‌المللی از زیر خاک بیرون بکشد. از این نظر، این سریال بیشتر از اینکه عملا شجاع باشد، از نظر مفهومی نترس است و با لحن مختص به خود به بحث‌های داخلی کاخ سفید و دولت نگاه می‌کند. «The Brink» که توسط جی روچ که فیلم‌های سیاسی «تغییر بازی» و «بازشماری» را ساخته کارگردانی شده، به نظر می‌رسد دارد بیش از حد تلاش می‌کند. این سریال در حالیکه دیالوگ‌های بامزه، یا دیالوگ‌هایی که حداقل از نظر سیاسی هوشمندانه هستند در آن کم دیده نمی‌شوند، همیشه دارد با لحنی از هیستری به کار خود ادامه می‌دهد که ممکن است توجیه‌پذیر باشد، اما بعد از مدتی خسته‌کننده خواهد بود.
اما حتی با این وجود هم این سریال از مجموعه بازیگران خیلی خوبی بهره می‌برد. درست است که تولید کردن یک کمدی که در آن جنگ جهانی سوم یک احتمال واقعی است شجاعت بسیاری می‌خواهد، اما ساخت این سریال به اعتبار شبکه اچ‌بی‌او در واشنگتن صدمه نخواهد زد. در واقع این شبکه تصویر کنونی خود را مدیون ساخت سریال‌های هوشمندانه است و با وجود اینکه «The Brink» لحظاتی دارد که با این توصیف هم‌خوانی دارند، بعضی مواقع هم می‌توان آن را تنها به عنوان یک سریال پرهیاهو توصیف کرد.
نقد کیت اولیچ از هالیوود ریپورتر
در فیلم کمدی جنگی به یادماندنی «دکتر استرنج‌لاو» استنلی کوبریک محصول سال ۱۹۶۴، ژنرال جک دی. ریپر دیوانه با غم فراوان درباره مسموم شدن «مایعات بدنی عزیزمان» توسط طغیان کمونیست‌ها صحبت می‌کند. اما در طنز سریال استرنج‌لاوگونه شبکه اچ‌بی‌او یعنی «The Brink» زمانه به نحوی عوض شده است و حالا می‌توان گفت دشمن، همه ما هستیم و مایعات بدنی‌مان هم دارند با پیروی از همین اصل عمل می‌کنند.
سریال داستان شلوغی دارد و موقعیت‌های پیش آمده در آن اغلب دیوانه‌وار، اما به ندرت بامزه هستند. کمدی تا حدود زیادی درباره لذت بردن و خوش گذراندن است و در مورد این سریال احساس می‌شود که بیشتر جوک‌هایش یک نیم‌ضرب دورتر از چیزی که باید باشند، هستند. نکته دیگر هم این است که به نظر می‌رسد هر دو بازیگر اصلی سریال به جای اینکه یک ریتم طبیعی کمدی را حفظ کنند، همیشه سعی دارند بیننده را وادار کنند بلند بخندد. «The Brink» سعی می‌کند نیشگونی از دنیای دیپلماسی بگیرد و این کار را با اصرار بر این انجام می‌دهد که تقریبا همه کسانی که در بالاترین درجات قدرت قرار دارند، احمق‌هایی هستند که روی خواسته‌های شخصی خودشان تمرکز می‌کنند. این سریال می‌توانست در دست افراد درست، به بزرگی و قدرتمندی فیلمی شود که از آن الهام گرفته، اما در حال حاضر اینطور نیست.
نقد دایان گوردون از دِ رپ
سریال جدید شبکه اچ‌بی‌او یعنی «The Brink» یک کمدی سیاه است که داستانش در دنیای دولت ایالات متحده و روابط خارجی‌اش اتفاق می‌افتد. روبرتو و کیم بنابیب خالق و تهیه‌کنندگان اجرایی سریال، تمام کسانی که آرزوی قدرت دارند و برای آن زندگی می‌کنند را به سیخ می‌کشند. این سریال با بازیگران قوی سعی می‌کند از نظر لحن بیشتر به «دکتر استرنج‌لاو» نزدیک باشد تا «بال غربی» و این امر برای سریال نکته‌ای مثبت است. جی روچ کارگردان، داستان‌های مختلف سریال را یکپارچه به هم متصل می‌کند و در عین حال بین شخصیت‌های مختلف در واشنگتن و پاکستان عقب و جلو می‌رود. دیالوگ سریال هوشمندانه و نیش‌دار است و سعی می‌کند داستان عجیبش را حقیقی جلوه دهد و مسایل جنگی که تبدیل به کابوس‌های ما شدند را تبدیل به سیاه‌ترین کمدی‌ها می‌کند.
جک بلک شاید زیرکانه‌ترین نقش‌آفرینی‌اش تا به امروز را در این سریال ارایه می‌دهد، و میزان دیوانه‌بازی‌اش دقیقا همان‌قدر است که بتواند ما را متقاعد کند الکس تالبوت کسی نیست که بتواند شغل مهمی در وزارت امور خارجه ایالات متحده داشته باشد. رابینز هم در نقش وزیر امور خارجه فوق‌العاده است. مندوی هم در نقش رفیق که تصمیم‌های عاقلانه‌تر می‌گیرد به سریال سنگینی و وقار می‌دهد و صحنه‌هایی که شامل خانواده او می‌شوند هم خوب نوشته و بازی شده‌اند.
«The Brink» یک کمدی بزرگ و پر سر و صدا نیست و سریال اول اچ‌بی‌او هم نخواهد بود، اما اگر کمدی را با ذره‌ای تلخی و پیچش دوست دارید، این سریال را وارد لیست تماشای تابستانی‌تان کنید.
نکات جزیی
حتی با وجود اینکه نام جک بلک رسما به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان سریال ذکر شده، خود او در مصاحبه‌ای به این نکته اشاره کرد که یکی از شرایطی بوده که مدیر برنامه‌هایش درخواست آن را کرده بوده و بلک در حقیقت در سمت تهیه سریال نقشی ندارد.
این اولین همکاری جک بلک و تیم رابینز با هم نیست. این دو ستاره قبلا در فیلم‌های «باب رابرتس» محصول ۱۹۹۲، «وفاداری بالا» محصول ۲۰۰۰، «مجری: افسانه ران برگندی» محصول ۲۰۰۴ و «تِنِیشِس دی» محصول ۲۰۰۶ کنار هم بازی کرده بودند. علاوه بر این، جک بلک در فیلم‌های «مرده متحرک» سال ۱۹۹۵ و «گهواره تکان می‌خورد» سال ۱۹۹۹ هم بازی کرده بود که تیم رابینز کارگردان آن‌ها بوده است.
گزارش از مازیار معتمدی