مدیر انتشارات پیام عدالت گفت: در کار نشر ۳ اولویت وجود دارد: اول نقدینگی، دوم همکاری با مراکز پخش قوی و سوم این که هر ناشری بتواند یک فضای حداقل ۱۲ مترمربعی از محیط کارش را به کتابفروشی تبدیل کند.

به گزارش خبرنگار مهر، بیست و پنجمین نشست از سری نشست های صبح ناشر، صبح امروز یکشنبه اول شهریور با حضور مجید هادی مدیر انتشارات پیام عدالت در مرکز رسانه ای شیرازه برگزار شد.

هادی در ابتدای این نشست با اشاره به سابقه فعالیت خود در حوزه نشر گفت: انتشارات پیام عدالت در سال ۷۲ تاسیس شد. پدر و پدربزرگم ناشر بودند و انتشارات های پیام آزادی و پیام محراب را پایه گذاری کردند. قدیمی ترین انتشاراتی که فامیل من با آن در ارتباط است، پیام آزادی است که از سال ۵۶ فعالیت خود را آغاز کرد. ما در انتشارات پیام عدالت تا امروز حدود ۴۰۰ عنوان کتاب چاپ کرده ایم که به لطف خدا، پرتیراژ هستند.

وی افزود: بیشترین حوزه کاری مان، کتاب های دینی است و سال به سال توانسته ایم عناوین بیشتری منتشر کنیم. به لطف خداوند هر سال شرایطمان بهتر از سال پیش بوده است، این مساله هم در عناوین و هم بخش اقتصادی کار بوده است. تا سال ۸۴ کتاب های عمومی چاپ می کردیم اما بعد از آن، بیشتر کارمان به سمت چاپ کتاب های مرکزی رفت و سپس به سمت چاپ کارهای نفیس رفتیم. چاپ کتاب های نفیس در ایران، یه گونه ای در دست چند ناشر بود که کتاب هایشان را با قیمت بالا عرضه می کردند. به این ترتیب کتاب ها به دست همه کس نمی رسید. اما کتاب های نفیسی که چاپ شان را در دستور کار قرار داده ایم، با یک سوم قیمت دیگر ناشران این حوزه عرضه می شود که هم تیراژ بالا دارند و هم کیفیت مناسب. شاید یک ناشر که به چاپ این گونه کتاب های اشتغال دارد، یک کتاب نفیس را با شمارگان ۵۰۰ نسخه چاپ کند ولی ما حداقل با شمارگان ۲ هزار و ۵۰۰ نسخه این کار را انجام می دهیم. کتاب های نفیس مان هم شامل عناوینی چون قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، دیوان حافظ، بوستان، گلستان و ... می شود.

این مدیر نشر در ادامه گفت: شاید ۶۵ تا ۷۰ درصد کتاب های ما، به چاپ کتاب های نفیس اختصاص داشته باشد. باقی کارمان چاپ کتاب هایی است که سود چندانی ندارند ولی تولید محتوای ارزشی می کنند. به عبارتی با چاپ کتاب های نفیس، موتور اقتصادی نشرمان را روشن نگه می داریم و با سود مالی ناشی از چاپ این کتاب ها، دست به تولید محتوای دینی می زنیم. در حال حاضر در میان ناشرانی که قرآن چاپ می کنند، جزو اولین ناشران کشور هستیم. قرآن پالتویی را سالانه با تیراژ ۲۰۰ هزار نسخه منتشر می کنیم که البته کتاب نفیس حساب نمی شود. یا مثلا نهج البلاغه پالتویی را امسال با ۲۵ هزار نسخه چاپ کردیم. اوایل که کار چاپ کتاب های نفیس را شروع کردیم، کار تا حدودی سخت بود و سود کمتری داشتیم ولی وقتی تعداد عناوین بیشتر شدن، وضعیت بهتر شد و به تعادل رسیدیم.

هادی گفت: اشاره کردم که ۶۵ تا ۷۰ درصد کار ما به چاپ کتاب های نفیس اختصاص دارد. از ۳۰ درصد باقی مانده، ۲۵ درصد به آثار مذهبی اختصاص دارد و مابقی به دایره المعارف های کودکان. این کتاب های کودکان، آثار مرجع هستند و می توانم بگویم وضعیت مان، در چاپ کتاب های کودکان، جایگاهی متوسط است. البته حرف شما را هم قبول دارم که هرکسی رو به هر سمتی کند و به صورت تخصصی کاری را دنبال کند، موفق تر می شود ولی ما کار را تقسیم کرده ایم و همان طور که اشاره کردم، درصدی از کار، به انتشار کتاب های کودک اختصاص دارد.

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به وضعیت بازار نشر گفت: نقدینگی در فضای نشر خیلی کم است و ناشران دارند یکی یکی پرپر می زنند. دلیلش هم این است که نمی توانند تولید کنند. بسیاری از ناشران، کتاب ندارند یا خیلی کم کتاب دارند. ناشر نقدینگی ندارد که تولید کند. بعد هم که می آید و تولید می کند، پولش بر نمی گردد. ما در حال حاضر در انتشارات پیام عدالت، بیش از ۱۰ هزار صفحه کتاب آماده چاپ داریم. اما اگر ما یا هر ناشر دیگری تولید کردیم و خریداری نشد، چه می شود؟ بنابراین نقدینگی باید با روش های مناسب به کار ناشران تزریق شود.

مدیر انتشارات پیام عدالت گفت: ما در نمایشگاه قرآن ۳ سال پیش، ۱۲۰ میلیون تومان فروش داشتیم؛ در حالی که تعداد عناوین مان کمتر بود اما امسال در همین نمایشگاه، ۲۰ میلیون تومان فروش داشتیم و این یعنی فاجعه. این وضعیت ناشری مانند ماست که تازه، وضعیت نسبتا خوبی دارد. ۳ سال پیش در نمایشگاه کتاب تهران، ۱۴۰ میلیون تومان در ۲ غرفه فروش داشتیم ولی امسال که تعداد عناوین مان هم بیشتر بود، تنها ۶۵ میلیون تومان کتاب فروختیم که یعنی حدودا فروشمان نصف شد.

هادی گفت: سال های پیش، وزارت ارشاد از ناشران کتاب می خرید و این کار را در میان ناشران زیادی هم انجام می داد. اما امروز از ناشران کمتری و با رقم ۵۰ نسخه خرید می کند در حالی که پیش تر این کار را با رقم حداقل ۲۰۰ نسخه کتاب انجام می داد. وقتی ناشران نقدینگی ندارد، انگیزه هم ندارد. بنابراین به وضعیتی دچار می شویم که این روزها در آن هستیم. به نظر من در این زمینه ۳ اولویت وجود دارد: اول نقدینگی، دوم همکاری با مراکز پخش قوی و سوم این که هر ناشری بتواند یک فضای حداقل ۱۲ مترمربعی از محیط کارش را به کتابفروشی تبدیل کند.

این ناشر در پایان نشست در پاسخ به سوال خبرنگاری گفت: ما مشکلی نداریم که در نمایشگاه های کتاب شرکت نکنیم تا کتاب هایمان در طول سال در کتابفروشی ها عرضه شوند. اما ناشرهایی داریم که چنین کاری برایشان مفید نیست و کارشان گیر ۵ میلیون تومان نقدینگی است.