به گزارش خبرنگار سينمايي "مهر"، مرد صدايش را بلندتر كرد كه "شما حق نداريد اين فيلم را در اسرائيل نمايش دهيد" و همسرش هم همراه او گفت: "تروريست‌ها، تروريست‌ها!" اين اعتراض‌هاي آشكار به نمايش فيلم فلسطيني "اينك بهشت" برخي از تماشاگران را واداشت تا با دست زدن و تشويق حمايت خود را اعلام كنند، اما ديگران كاملاً از اين حركت معترضان ناراحت بودند. يكي از همين‌ها هم سرانجام بلند شد و گفت: "خفه شويد و بنشينيد. اگر فيلم را دوست نداريد، از سالن برويد بيرون."
نمايي از فيلم "اينك بهشت"
چهار ماه پس از آغاز نمايش فيلم "اينك بهشت" هاني ابو اسد، بحث‌ها درباره اين فيلم 90 دقيقه‌اي عرب‌زبان نه تنها پايان نيافته، بلكه بر دامنه جنجال‌هاي حاشيه‌اي آن نيز افزوده شده است، به ويژه حالا كه فيلم براي اسكار بهترين فيلم خارجي‌زبان هم نامزد شده. داستان "اينك بهشت" درباره دو دوست دوران كودكي است كه داوطلب حضور در يك عمليات انتحاري مي‌شوند. ماجرا عمدتاً در منطقه نوار غربي رود اردن اتفاق مي‌افتد، ضمن اينكه شهر بندري تل‌آويو هم كه هدف اين دو دوست در عمليات انتحاري است، در داستان حضوري تعيين‌كننده دارد.
داستان "اينك بهشت" در 48 ساعت اتفاق مي‌افتد و كارگردان تلاش مي‌كند در فيلم خود قدرت انگيزه، ترديدها و ترس‌هاي دو دوست را براي شركت در چنين عملياتي به تصوير بكشد، جايي كه سرانجام در صحنه پاياني يكي از آن دو دست به انجام عمليات مي‌زند و ديگري پا پس مي‌كشد. براي بسياري از اسرائيلي‌ها اين فيلم چيزي فراتر از تلاش بدون توجيه براي تمجيد از اقدام فلسطينياني است كه مسئول مرگ هزاران اسرائيلي محسوب مي‌شوند. اما براي فلسطيني‌ها، "اينك بهشت" تلاشي استثنايي است براي نشان دادن چهره انساني آن دسته از انسان‌هايي كه تحت فشار رژيم صهيونيستي ناچار به دست زدن به چنين كارهايي مي‌شوند.
نمايي از فيلم "اينك بهشت"
وقتي "اينك بهشت" جايزه گلدن گلوب بهترين فيلم خارجي‌زبان را برد، روزنامه انگليسي‌زبان جروزلم پست چاپ مناطق اشغالي فلسطين از آن به عنوان "انساني نشان دادن قتل عام" نام برد. در مطلب اين روزنامه در توصيف "اينك بهشت" آمده بود: "هدف يك نفر از ساختن فيلمي كه بمبگذاران انتحاري را قربانياني قابل ترحم معرفي مي‌كند، بدون توجه به قربانيان واقعي اين رويدادها، چيست؟"
با اينكه بسياري از اسرائيلي‌هاي افراطي هيچ دل خوشي از "اينك بهشت" ندارند، يك فعال صلح‌طلب ساكن سرزمين‌هاي اشغالي از نقطه‌نظري تازه و متفاوت به ماجرا مي‌نگرد و "اينك بهشت" را به خاطر تلاش براي به تصوير كشيدن پاسخ يك پرسش اساسي ستايش مي‌كند: چرا آنها دست به چنين كارهايي مي‌زنند؟ اوري آوينري در نقدي بر "اينك بهشت" نوشته است: "فيلم راه حل ارائه نمي‌دهد، حتي تظاهر به متعادل بودن هم نمي‌كند، بلكه آن چهره‌اي از واقعيت را به ما نشان مي‌دهد كه ما نمي‌دانيم. آن هم از زاويه‌اي كه عادت به ديدن آن نداريم. فيلم بيننده را با نشان دادن احساسات متضاد شكنجه مي‌كند."
به گزارش خبرنگار سينمايي "مهر"، جالب اينجاست كه در نابلس كمتر كسي از فيلمي مي‌داند كه آوازه شهر را تا هاليوود برده و براي نخستين بار نام كشور فلسطين را در بين پنج نامزد نهايي كسب اسكار بهترين فيلم خارجي‌زبان قرار داده است. از آنجا كه سينماهاي نابلس مدتهاست بسته‌اند، كمتر شهروند فلسطيني هست كه "اينك بهشت" را حتي تا همين امروز ديده باشد. وقتي عوامل فيلم كار فيلمبرداري را در فلسطين آغاز كردند، نگاه اهالي به كار آنها چندان خوشبينانه نبود. كار به جايي رسيد كه چند فرد مسلح نقابدار تعدادي از عوامل فيلم را به اتهام تلاش براي نشان دادن چهره‌اي منفي از مبارزان فلسطيني براي مدتي ربودند. جعفر آشتيه، يك شهردار محلي كه در توليد "اينك بهشت" مشاركت داشته، در اين مورد مي‌گويد: "ربايندگان به ما گفتند فيلم براي مردم فلسطين بد است و چهره‌اي منفي از شهدا نشان مي‌دهد. آنها مدعي بودند فيلم فلسطيني را تروريست معرفي مي‌كند."
هاني ابو اسد در جشنواره برلين
يكي از هنرمندان فلسطيني كه نمي‌خواهد نامش فاش شود، درباره "اينك بهشت" به خبرنگار AFP گفت: "فيلم تابوي سخن گفتن از بمبگذاري‌هاي انتحاري را شكست. تا پيش از اين كسي نمي‌توانست به اين راحتي درباره عمليات انتحاري حرف بزند."
در فلسطين و سرزمين‌هاي اشغالي، بسياري منتظر روز پنجم مارس و اعلام برندگان اسكار 2006 هستند. اگر "اينك بهشت" برنده اسكار بهترين فيلم خارجي‌زبان شود، نام فلسطين در امريكا طنين‌انداز مي‌شود و همه فلسطيني‌ها خوشحال. در طرف مقابل بسياري از اسرائيلي‌ها برنده شدن يك فلسطيني در معتبرترين جوايز سينمايي جهان را يك شكست بزرگ براي خود مي‌دانند.