محمدرضا یوسفی، نویسنده با سابقه کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر از ادامه نگارش و انتشار مجموعه «عاشقانه‌های شاهنامه» خبر داد و گفت: رودابه، سیندخت، فرانک، ارنواز شهرناز و همچنین «سیمرغ» عنوان پنج جلد از مجموعه عاشقانه‌های شاهنامه برای نوجوانان است که تاکنون نوشته و منتشر شده است.
یوسفی افزود: نگارش و انتشار این مجموعه همچنان ادامه دارد و من در این مجموعه، به عمد، قصه‌های عاشقانه شاهنامه را انتخاب کرده‌ام تا گفتن از این حس دلنشین، نوجوان ناآرام و پرخاشگر امروز را کمی آرام‌تر و مهربان‌تر کند.
به‌روز شدن، قابلیت اسطوره‌هاست
نویسنده کتاب «فرزندان خورشيد» که پیش از این نیز به بازآفرینی بخش پهلوانی و اسطوره‌ای شاهنامه پرداخته بود با اشاره به ضرورت توجه به اسطوره‌ها گفت: به‌روز شدن، قابلیت اسطوره‌هاست. برای مثال، یکی از مشکلاتی که بشر امروز با آن دست به گریبان است، مساله بی‌آبی و تخریب محیط زیست است. در حالی که اگر به اسطوره‌ها مراجعه کنیم، می‌بینیم بیشتر جنگ‌هایی که در ایران رخ داده به خاطر آب و کمبود مراتع بوده است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال در شاهنامه جنگ‌های زیادی بر سر آب اتفاق افتاده و اصلا بیشتر جنگ‌های ایران و توران بر سر همین موضوع بوده است و ما می‌توانیم به روایت دوباره همه این داستان‌ها بپردازیم.
یوسفی به تقدس آب در داستان‌های فولکلور اشاره و بیان کرد: ایران از آغاز درگیر خشکسالی بوده و این موضوع در ادبیات ما به وفور دیده می‌شود. در اساطیر ایرانی، کشور ما از چهار جهت، درگیر جنگ بوده و تمامی این کشمکش‌ها ریشه در کمبود آب داشته است.
نویسندگان نمی‌توانند نسبت به بحران آب بی‌توجه باشند
این نویسنده کودک و نوجوان افزود: آب حتی در داستان‌های فولكلور و ضرب‌المثل‌های ما نیز مقدس بوده است. بنابراین، اگر ادبیات جهان در چند سال اخیر به بحران آب توجه کرده، داستان‌ها و اساطیر ما با توجه به شرایط جغرافیایی ایران، همواره به این مساله توجه داشته‌اند. اما چیزی که اهمیت دارد برخورد واقع‌بینانه با موضوعات زیست‌محیطی است. هنر و ادبیات کار خودشان را می‌کنند. اما ما باید برای حل مسائل محیط‌زیست به ریشه بپردازیم و درمان سطحی تنها نیشتری به زخم می‌زند و کار را بدتر می‌کند.
نویسنده کتاب «ستاره‌ای به نام غول» در ادامه بیان کرد: جامعه ما آرام آرام با بحران خشکسالی و بی‌آبی که گریبانمان را گرفته، آشنا می‌شود و نویسندگان نیز نمی‌توانند نسبت به موضوع بحران آب بی‌توجه باشند و نویسنده‌ای که درباره‌ی محیط زیست می‌نویسد باید با گوشت و پوست، اهمیت موضوع را درک کرده باشد؛ نه این که کاری را به صورت سفارشی انجام دهد. از سوی دیگر ضروری است که بچه‌ها با اهمیت حفاظت از محیط زیست آشنا شوند و آب را هدر ندهند بنابراین نوشتن کتاب برای بچه‌ها لازم و ضروری است.
ذهن انسان از ابتدا طبیعت گراست
به گفته یوسفی، بچه‌ها خیلی بیشتر می‌فهمند و برخوردشان با محیط زیست خیلی بهتر از بزرگ‌ترهاست! چرا که ذهن انسان از ابتدا طبیعت‌گراست. وی می گوید: فکر می‌کنم انسان اگر از خاستگاه واقعی خود، یعنی طبیعت دور شود، به مشکل برمی‌خورد. در واقع مشکل انسان امروزی به این دلیل است که با طبیعت قطع رابطه کرده و این موضوع بر روح و روان جامعه اثر می‌گذارد.
نویسنده کتاب «بچه‌های خاک» نویسندگی را یک پدیده اجتماعی دانست و گفت: نویسندگان نمی‌توانند نسبت به پیرامون خود بی‌تفاوت باشند و از بین رفتن جنگل‌ها و گرم شدن زمین و بی‌آبی، یکی از مشکلات جدی این روزهاست.
وی ادامه داد: مساله اصلی بیمار بودن مدیریت فرهنگی ماست. در چند سال اخیر، کدام ناشر خصوصی، به ادبیات تالیفی روی خوش نشان داد؟ مدیریت فرهنگی ما، بی‌سواد است و نمی‌‌‌داند ادبیات چیست و چه معنا و مفهومی دارد، پس چگونه می‌تواند از من نویسنده حمایت کند؟