به گزارش خبرنگار مهر، دکتر «فرانس جان» از محققان این تیم تحقیق از دانشگاه لاند سوئد، در این باره می گوید: «تغییر در اقیانوس قطب، اکوسیستم مناطق دور را تحت تاثیر قرار می دهد. هنگامی که اقیانوس قطب از یخ تشکیل شده است، بخش اعظمی از نور خورشید را به جو زمین منحرف می کند ولی با ذوب شدن یخ اقیانوس، آب اقیانوس گرمای بیشتری از خورشید جذب می کند. گرمایش آب اقیانوس، تولید متان توسط میکروارگانیسم های لایه های زیرین خاک را افزایش می دهد که در نهایت به گرمایش آب و هوا می انجامد.»
وی در ادامه اظهار کرد: «مطالعات فراوانی در قالب تعامل بین عوامل مختلف تاثیرگذار بر شرایط جوی انجام شده و چگونگی تغییرات محیط اطراف اکوسیستم ها مورد بحث قرار گرفته است ولی در این مطالعه ما نشان دادیم که نباید اقیانوس و خشکی را دو بخش جدا از هم در نظر گرفت.»
دکتر فرانس جان به همراه محققانی از کشورهای ایالات متحده و هلند توانستند به کمک مدلسازی پیشرفته در کامپیوتر، ارتباط بین انتشار گاز متان و کاهش یخچال های قطبی را به تصویر بکشانند. همچنین این مدل نشان می دهد که چگونه تغییر در مقدار یخچال های قطبی بر مقدار بارندگی و تغییرات دما در سراسر جهان تاثیرگذار است.
از دهه ۱۹۹۰ میلادی تا به امروز، نرخ ذوب شدن یخچال های طبیعی آمار خیره کننده ای را نشان می دهد که در حدود ۱۴ درصد در هر دهه است. با ادامه روند ذوب شدن یخچال ها، درجه دما در قطب ها بالاتر می رود و همچنین گاز متان بیشتری تولید می شود.
در ادامه این تحقیق، محققان می توانند به کمک نتایج بدست آمده پیش بینی دقیق تری از تغییرات آب و هوایی در سیاره زمین ارایه دهند.