ابوالفضل رفعت در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به در دست احداث بودن کانال عبور سیلاب از رودخانه چایلق شیروان گفت: با توجه به واقع شدن کانال در مرکز شهر و سیلاب های منطقه و هزینه بر بودن احداث چنین سازه هایی، ضرورت دارد دقت نظر بیشتری در مورد طرح مزبور صورت گیرد.
وی بحث رسوب گذاری و انتقال رسوب کانال را یکی از مهمترین نیازهای طرح ذکر کرد و افزود: هندسه یک آبراهه به عواملی چون بده جریان، نوع مصالح کف و دیواره و بده و ظرفیت حمل رسوب در آبراهه بستگی دارد که با توجه به ارائه طرح توسط مهندس مشاور هیچ ایده ای در مورد بده و ظرفیت حمل رسوب ذکر نشد در حالی که این موضوع می تواند در هنگام وقوع سیلاب و همچنین در درازمدت کانال را دچار مشکلاتی کند و نباید از این مهم غفلت شود.
این پژوهشگر که دارای ۱۵ مقاله داخلی و بین المللی است با ناکافی دانستن مقطع کنونی طرح برای عبور سیلابهای منطقه یادآور شد: در طراحی لحاظ شده شاهد سه مقطع هستیم که جمع حداکثر دبی عبوری از سه مقطع ۱۶۰.۰۸۳ متر مکعب برثانیه می شود که این مقدار حتی از دبی با دوره بازگشت ۲۵ ساله نیز کمتر است.
این پژوهشگر بومی و برتر دانشگاه در سال ۱۳۹۳ با تأکید بر جاری شدن سیلاب های فصلی در این رودخانه و ضرورت توجه به دبی با دوره بازگشت بالا یادآور شد: در جلسه مشترک اخیر بیشتر در مورد سطح مقطع کانال بحث شد اما در اصل عامل های دیگری نظیر پیرامون مرطوب و شعاع هیدرولیکی نیز در موضوع دخیل هستند و برای بالا بردن ضریب امنیت شهر باید در طراحی دوره بازگشت بیش از ۵۰ سال لحاظ شود.
رفعت با بیان این که پل شهید پارسا در ضلع شمال کانال در حال اتمام است هم عرض کانال نیست گفت: در طرح ارائه شده در خصوص نحوه انتقال سیلاب حدفاصل پل تا کانال اصلی موردی لحاظ نشده است و باید سیلاب از طریق تبدیل کننده ای به کانال هدایت شود که نیازمند اقدام است.