به گزارش خبرنگار مهر، بهزاد قره‌یاضی در اولین کارگاه آموزشی مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی اظهار داشت: تولید برنج تراریخته برای نخستین بار در سال ۸۳ مجوز دریافت کرده است، اما ما در صدد هستیم که به صورت داوطلبانه مجددا برای تولید انبوه این محصول مجوز دریافت کنیم.
وی با تاکید بر برنامه های وزارت جهاد کشاورزی در راستای تولید محصولات تراریخته گفت: این وزارتخانه با رعایت قانون ایمنی زیستی، تولید محصولات تراریخته را در دستور کار دارد و بیشتر قصد دارد که به جای تولید بذر تراریخته، واردات این بذرها را در کشور داشته باشد که هزینه کمتری به مراتب خواهد داشت.
رئیس انجمن ایمنی زیستی با بیان اینکه برنج تراریخته مراحل نهایی ثبت رقم را طی می کند، افزود: در صورت تولید انبوه، این محصول دارای چند لاین و نوع خواهد بود.
وی با بیان اینکه مجوز تولید این محصول در سال ۸۳ صادر شده است و دیگر نیازی به مجوز ندارد، خاطرنشان کرد: ما برای برطرف شدن هر گونه شبهه، دوباره به اخذ مجوز داوطلبانه برای تولید برنج تراریخته اقدام می کنیم، اما در مورد تولید پنبه تراریخته چون برای نخستین بار است که اتفاق می افتد، نیاز به مجوز خواهیم داشت.
قره‌یاضی با اشاره به حمایت های وزارت جهاد کشاورزی، علوم، بهداشت و سازمان غذا و دارو و نیز معاونت علمی فناوری رئیس جمهوری از طرح فناوری تراریخته تاکید کرد: برای مثال، معاونت علمی از پایان نامه های دکترای مهندسی ژنتیک کشاورزی با پرداخت ۱۰ میلیون تومان حمایت می کند.
عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی با تاکید بر اینکه به محض دریافت مجوز داوطلبانه دوم، به سمت تولید انبوه می رویم، تاکید کرد: تمامی بذرهای برنج تراریخته که در ۸ سال گذشته به دلیل فناوری‌هراسی نابود شده بود، هم اکنون قابل استفاده است.
وی با اشاره به رعایت کشت قوانین و ایجاد آزمایشگاه‌های میدانی برای اجرای این طرح در کشور توضیح داد: برای مثال، سلامتی برنج تراریخته بر روی جیره غذایی ۸۰۰ جوجه یکروزه به مدت ۴۸ روز مورد بررسی قرار گرفت و هیچ تفاوت معناداری میان جوجه هایی که با این روش بزرگ شده با جوجه هایی که به صورت غیرتراریخته تغذیه شده بودند، یافت نشد.
رئیس انجمن ایمنی زیستی با بیان اینکه ایران از نظر تعداد مقالات و تحقیقات علمی در میان کشورهایی قرار دارد که به فناوری زراعت و بیوتکنولوژی دست یافته اند، گفت: برای مثال در سال ۲۰۱۱ ایران در رشته زراعت رتبه ۵ دنیا را به خود اختصاص داده است و این در حالی است که کمشوری مانند آلمان در این شاخص، رتبه ۸ را از آن ِ خود کرده است.
قره‌یاضی به مقاوم‌سازی از آفات و نیز کاهش هزینه را از جمله دلایل ضرورت دستکاری ژنتیکی گیاهان عنوان کرد و اظهار داشت: ایران بالاترین تعداد مقالات ISI را در میان کشورهای منطقه از این حوزه به خود اختصاص داده است، اما با این وجود بالاترین واردات سالیانه سویا، ذرت، کنجاله سویا، روغن کلزا و پنبه با حدود ۴.۵ میلیارد دلار از آن ِ ایران است.
با بیان اینکه تاکنون هیچگونه تحقیق و اظهارنظر مکتوب و رسمی در مورد مخاطره آمیز بودن محصولات تراریخته از سازمان محیط زیست دریافت نشده است، خاطرنشان کرد: سطح زیر کشت محصولات تراریخته در جهان از ۱.۷ میلیون هکتار در سال ۱۹۷۷ به ۱۸۶ میلیون هکتار در سال ۲۰۱۴ رسیده و این نشان می دهد که دنیا با این موضوع کنار آمده است.
به گزارش مهر، در این نشست همچنین اعلام شد که حدود ۸۲ درصد سویا در جهان، ۶۸ درصد پنبه، ۲۵ درصد کلزا و ۳۰ درصد ذرت جهان به روش فراریخته تولید شده است و اروپا با مصرف سالانه ۲۷ میلیون تن سویا بزرگترین مصرف کننده سویای تراریخته جهان محسوب می شود.
در همین حال، از آنجایی که بیش از ۸۰ درصد سویای مصرفی ایران (سالیانه ۳ میلیارد دلار)، وارداتی است، می توان نتیجه گرفت که سویای وارداتی به ایران از نوع تراریخته است.
همچنین در این کارگاه آموزشی به موضوعات مختلف در خصوص اهداف مهندسی ژنتیک، ریشه های مخالفت با آن، تفاوت اصلاح سنتی با مهندسی ژنتیک در منابع علمی دنیا و اثرات محیط زیستی این فناوری مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
بر اساس اعلام اساتید این کارگاه، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که هر آنچه از محصولات تراریخته در بازار جهانی قرار دارد، مورد آزمایشات جهانی قرار گرفته و سالم است.