به گزارش خبرنگار مهر، توافق هسته ای کشورهای ۱+۵ با ایران که در ۱۴ جولای سال ۲۰۱۵ مصادف با ۲۳ تیرماه سال ۱۳۹۴ پس از چند سال مذاکره و تبادل نظر میان ایران و شش کشور روسیه، آلمان، چین، انگلیس، فرانسه و آمریکا منعقد گردید، علاوه بر مردم جهان توجه محافل سیاسی و اندیشمندان متخصص این حوزه را نیز به خود جلب کرده است.
بر اساس این توافق که به «برنامه جامع اقدام مشترک» یا همان «برجام» شهرت یافت، «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار است در پانزدهم دسامبر سال جاری میلادی گزارشی را در خصوص ابعاد احتمالی نظامی در فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران موسوم به «پی اِم دی» به شورای حکام آژانس ارائه کرده و به دنبال آن روز اجرای توافق مذکور از سوی دو طرف آغاز و طرفین عمل به تعهدات خود را از آن روز شروع کنند.
با توجه به برخی اظهارات تهدید آمیز معمول از سوی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا مبنی بر اینکه در صورت انتخاب، توافق هسته ای را به صورت یکجانبه لغو خواهند کرد.
پروفسور «رابرت جرویس» رئیس پیشین انجمن علوم سیاسی آمریکا و استاد دانشگاه کلمبیا آمریکا در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص اینکه پیش بینی اش از اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) چیست و آیا رئیس جمهور آینده آمریکا نیز خود را به آن متعهد می داند؟ گفت: انتظار و پیش بینی من این است که حتی اگر یک فرد جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شود وی نیز برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) و توافق هسته ای حاصل شده میان ایران و کشورهای 1+5 را اجرا می کند زیرا جایگزین برجام گزینه ای بسیار بدتر است.
وی افزود: اوباما ممکن است بگوید که بر روی آینده متمرکز است هر چند که این موضع موجب ازسرگیری حملات و انتقادات علیه اوباما می شود.
جرویس در ادامه تصریح کرد: اما همگام با موضع اوباما آنچه برای آمریکا کلیدی و حساس خواهد بود همکاری ایران و اجرای برجام و حرکت رو به جلوی آن است.
وی در خصوص این موضوع که آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار است در ۱۵ دسامبر سال جاری گزارشی را درباره فعالیت های هسته ای پیشین و کنونی ایران ارائه کند و پیش بینی اش درباره این گزارش چیست نیز تصریح کرد: انتظار من از آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز این است که به توضیح مواردی بپردازد که ممکن است در آمریکا با این عنوان دیده شود «او گفت».
از بنیانگذاران نظریه رئالیسم تدافعی در روابط بین الملل در ادامه تأکید کرد: این گزارش می تواند تفسیری ایرانی ارائه داده و همچنین دلایل آژانس برای شک در مورد فعالیت ایران را بازگو کند. بنابراین چنین گزارشی نه می تواند شفاف سازی باشد و نه توجیهی برای اقدامات گذشته.