طارق رئوف، رئیس سابق بخش راستی آزمایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اتهامات درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران را فاقد سند دانسته و از نحوه کسب اطلاعات و پردازش آن‌ها توسط آژانس انتقاد کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، روز گذشته «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش خود درباره بازرسی ها و بررسی های این آژانس درباره برنامه هسته ای ایران را ارائه کرد.

گزارشی که وی پیشتر اعلام داشته بود سیاه یا سفید نخواهد بود و بخش عمده ای از آن مربوط به PMD (ابعاد احتمالی نظامی) برنامه هسته ای ایران خواهد بود.

آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش خود درباره فعالیت های هسته ای سالهای گذشته ایران ادعا کرده بود که ایران قصد داشته برای رسیدن به سلاح هسته ای تلاش کند.

در گزارش نهایی آژانس از برنامه های هسته ای ایران در سالهای گذشته اذعان شده که یافته های آژانس درباره برنامه های هسته ای بر اساس ارزیابی ها و مشاوره با مقامات آمریکا و اسرائیل است.

 طبق این گزارش این بررسی ها هنوز ابهام دارند و باید بیشتر مورد تحقیق قرار گیرند. آژانس همچنین مدعی شده که ایران در گذشته اطلاعات لازم و کافی را در اختیار این نهاد قرار نداده است و در مواقع لزوم همکاری های لازم را انجام نداده است.

در همین رابطه خبرنگار خبرگزاری مهر با دکتر «طارق رئوف» رییس سابق بخش راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی که در حال حاضر مدیریت برنامه خلع سلاح و عدم اشاعه بنیاد تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم (SIPIR) را بر عهده دارد گفت‌وگویی انجام داده است که می‌خوانید.

یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام داشته بود که گزارش وی درباره PMD (ابعاد احتمالی نظامی) برنامه هسته ای ایران نه سیاه است و نه سفید، دیروز هم وی گزارش خود را در این خصوص اعلام داشت. آیا این به این معنی است که پرونده PMD بسته نخواهد شد؟

این یک اظهار نظر ناخوشایند است، چون‌که بیانگر این نکته است که آژانس بین المللی انرژی اتمی قادر به حل و فصل مسئله PMD نیست و از همه مهمتر این است که گزارش منتشر شده خودش به تنهایی بیانگر این است که آژانس بین المللی انرژی اتمی وابسته به اطلاعات ارائه شده از سوی سازمان های اطلاعاتی است و قادر نیست فراتر از آنها خودش به تحقیق و بررسی و تجزیه و تحلیل بپردازد و حتی فراتر از این مسئله حتی درباره صحت اطلاعات دریافتی هم بررسی انجام نمی دهد.

ایران اعلام داشته است که بسته شدن PMD برای اجرایی شدن توافق هسته ای جامع بین ایران و گروه ۱+۵ (برجام) ضروری است. آیا ممکن است که پرونده PMD بسته نشود؟

از زمان آغاز موضوع PMD ایران بر بسته شدن این مسئله قبل از آغاز موضوعات دیگر نظارتی از جمله برجام اصرار داشته است که اولین بار بین ایران و آژانس در سال ۲۰۰۷ مورد توافق ایران و آژانس قرار گرفت. آمریکا و متحدان نزدیکش همان موقع توافق ایران و آژانس را مورد انتقاد قرار دادند، اما توافق ۱۴ جولای ۲۰۱۵ درباره نقشه راه اقدامات ایران و آژانس نیز تقریباً همان توافق سال ۲۰۰۷ است و فرقی نکرده است و تنها فرقش با آن این است که توافق ۱۴ جولای ۲۰۱۵ دارای ضرب الاجل است. به احتمال زیاد شورای حکام آژنس گزارش ۲ دسامبر آژانس را خواهد پذیرفت و PMD دیگر از دستور کار شورای حکام خارج خواهد شد. گزارش مبتنی بر برداشت ها بیانگر وجود اشتباه در موضوعات مربوط به  ضمیمه ۲۰۱۱ است چونکه اتهامات مربوط به PMD که متوجه ایران شده اند همراه با اسناد و مدارک نیستند ودرباره متدولوژی بررسی ها باید گفت که  تنها بررسی صورت گرفته بدون یادداشت های توضیحی است.

پیش بینی شما از تصمیم شورای حکام درباره PMD بر اساس گزارش آمانو چیست؟

همانطور که در بالا گفتم گروه ۱+۵ و دیگر کشورها علاقه زیادی به اجرایی شدن توافق هسته ای با ایران دارند و نمی خواهند بازی ادعاهایشان را در خصوص ایران ادامه دهند. از این رو به احتمال زیاد شورای حکام گزارش را خواهد پذیرفت و ادامه روند رو به جلو خواهد بود.

گفت‌وگو: پیمان یزدانی