به گزارش خبرنگار مهر، درست همانقدر که پذیرفتن سکان تراکتورسازی تبریز برای امیر قلعهنویی تهدید محسوب میشود، همانقدر هم فرصتی است برای بازگشت او به سطح اول فوتبال ایران.
امیر قلعهنویی با پذیرش سکان هدایت تراکتورسازی شاید بزرگترین ریسک خود را انجام داد چرا که جدایی او از تراکتور با جنجالهای بسیار زیادی همراه بود و بازگشت او حداقل به این زودی غیرممکن به نظر میرسید.
شکایت امیر قلعه نویی از تراکتورسازی و شکایت متقابل تراکتوری ها از امیر قلعه نویی و نهایتا شکستن درب خانه اجارهای او در تبریز و گرفتن پول رهن آن از دادگاه و حتی پیش کشیده شدن تهمتهای منکراتی به نزدیکان امیر قلعه نویی در تبریز و در سفر ترکیه کار را به جایی رساند که در ورزشگاه یادگار امام علیه امیر قلعهنویی شعارهای بسیاری سر داده شد و امیر قلعهنویی سعی می کرد تا مجبور نباشد اصلا به یادگار امام (ره) پانگذارد!
دست نوشتههای مخالفان امیر قلعهنویی درست همزمان با مذاکره وی با مسئولان باشگاه در هتل پارس حتی ثبت قرارداد وی در هیات فوتبال تبریز را هم عقب انداخت تا عباسی متوجه شود که دست به ریسک بزرگی زده که امیر قلعه نویی را به تبریز برده است.
از طرفی خود قلعهنویی هم وقتی به برنامه بازیهای تراکتورسازی نگاه میکند دو دیدار پی در پی در لیگ و جام حذفی را در تبریز مقابل استقلال میبیند که این دو دیدار شیشه عمر وی محسوب میشود.
با این وجود اگر امیر قلعه نویی بتواند از تک اعتراضهای فعلی تبریز عبور کند، به استقلالی میرسد که مهمترین دیدارهای عمر وی محسوب میشوند.
پیروزی بر استقلال در این دو بازی که از بخت خوب امیر قلعهنویی در تبریز است، میتواند او را در تبریز مستحکم کند و او را دوباره به اوج برگرداند اما شکست به ویژه در دیدار حذفی مشکلات امیر قلعهنویی را در تبریز دو چندان خواهد کرد و میتواند به پایان دوم امیر قلعه نویی در فوتبال ایران ختم شود.
در واقع امیر قلعهنویی به محض ورود با دو دسته بزرگ از هواداران فوتبال در ایران روبرو میشود. استقلالیها از یک سو و تراکتوریها از سوی دیگر. باخت امیر هر دو دسته را با او بد خواهد کرد و پیروزیاش هر دو دسته را به جرگه هوادارانش نزدیک میکند. البته استقلالیها مسلما دوست دارند بازی را تیم محبوبشان ببرد اما پیروزی امیر قاعدتا او را دوباره مقبول هواداران استقلال خواهد کرد.