به گزارش خبرنگار مهر، فیلم مستند «پشت صحنه» به کارگردانی تورج کلانتری و تهیه کنندگی سیدجمال عود سیمین عصر امروز چهارشنبه ۲ دیماه در تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نمایش داده شد.
پس از نمایش این فیلم که با حضور دانشجویان رشته های مختلف علوم انسانی برگزار شد کمیل حسینی کارشناس مسائل جنسی، تورج کلانتری کارگردان و سیدجمال عود سیمین تهیهکننده مستند «پشت صحنه» درباره ساخته شدن این فیلم توضیحاتی ارائه کردند.
کمیل حسینی در ابتدای این نشست با اشاره به دلایل ساخته شدن این فیلم مستند گفت: در منطق جامعه جنسیت زده صحبت از مسائل جنسی مانند یک سد است. در واقع درباره مسائل جنسی کمتر صحبت می شود که کشور ما نیز جزو همین دسته از جوامع است.
وی تاکید کرد: بر اساس مطالعاتی که داشته ام در ایران کمتر نویسنده و یا محققی را پیدا نکرده ام که درباره مسائل جنسی و نظام اجتماعی کتاب و یا مقاله ای را ارائه داده باشد. در واقع درباره مسائل جنسی نمی توان با صدای بلند صحبت کرد. طبق آمار، ۱۰-۱۵ سال گذشته کمتر از ۵ فیلم با این موضوع ساخته شده است.
تورج کلانتری کارگردان فیلم مستند «پشت صحنه» نیز یادآور شد: هدف از ساخته شدن این فیلم، در معرض نمایش قرار دادن مشکلات و مسائل جنسی برای جوانان و آگاهی بخشی به آنها بوده است. تنها هدف گروه تولید مستند «پشت صحنه»، طرح سئوال درباره مسائل جنسی بود.
سید جمال عود سیمین تهیه کننده مستند «پشت صحنه» تاکید کرد: خداوند متعال نیاز جنسی بشر را به خوبی می شناخته و بهترین راه حل ها را پیش پای بشر گذاشته و خوشبختانه دین اسلام بهترین پاسخگویی را به این نیازها داده است.
کلانتری با بیان مشکلات موجود در ساخت مستندهایی از این دست گفت: یکی از مشکلات مستندسازان در حوزه هایی از این دست این است که نمی دانند تا چه اندازه باید به موضوع نزدیک شوند.
وی افزود: هنگام ساخت مستند «پشت صحنه»، با سوژه هایی مواجه می شدیم که نمی توانستیم آن سوژه ها را مطرح کنیم بنابراین باید از راهی وارد می شدیم که هم خطوط قرمز را رعایت می کردیم و هم موضوع را به طور شفاف و بدون حاشیه بیان می کردیم.
کمیل حسینی در تکمیل صحبت های کارگردان مستند «پشت صحنه» گفت: ضمن اینکه از ابتدا قصد ساختن یک فیلم مستند را داشتیم و به هیچ عنوان قرار نبود راهکار ارائه دهیم.
تورج کلانتری در پایان صحبت های خود گفت: رویکرد ما در ساخت مستند «پشت صحنه» مردم بودند و تا اندازه ای هم به محدودیت های عرفی توجه داشتیم. در واقع فیلمی ساختیم که نمی توانستیم همه حرف ها را در آن بیان کنیم.