خبرگزاری مهر/گروه بین الملل-محمود علوی: با پیروزی های پی در پی محور مقاومت در سوریه و عراق، و موفقیت و کارآمدی حمایت و دخالت نظامی روسیه در سوریه، دو مهره و مجری سیاستهای آمریکا در منطقه مامور کارشکنی در این مسیر شدند. ترکیه و عربستان سعودی هرکدام وظیفه یافتند به شیوه خود شکست های پیشین را جبران کرده و موازنه قوا در منطقه را به هم بریزند.
ترکیه با هدف قرار دادن هواپیمای روس که در حال انجام ماموریت سرکوب تروریست ها بود، تلاش نمود تا روسیه را از مناطق شمالی سوریه که هم مرز با ترکیه و منطقه امنی برای تروریستها بود دور نگه دارد. در چند سال اخیر تلاش نیروی هوایی ترکیه و ایجاد پشتیبانی هوایی برای تروریستها در برابر نیروی هوایی سوریه، باعث شد مناطق شمالی از دست ارتش سوریه خارج شود.
حضور نیروی هوایی روسیه و حمله به کاروانهای نظامی و پشتیبانی تروریستها، خسارت زیادی به تروریستها زد و راه پشتیبانی و کمک آنان به تروریستهای اطراف حلب و دمشق را تا حدود زیادی سد کرد و باعث شد ارتش سوریه پیش روی های وسیعی در جبهه های مختلف داشته باشد.
ترکیه با اقدام خود می خواست وضع را به شکل سابق برگرداند. اما روسیه محکم ایستاد و اقدامات جدی بعدی مثل استفاده از سیستم های دفاع هوایی و پشتیبانی هوایی اتخاذ کرد. ترکیه هم به دنبال نقشه خود بود نه حاضر به عذرخواهی شد نه قادر به ادامه رویارویی بود. از یک طرف بر حقانیت خود تاکید می کرد و محکم ایستاده بود و از طرف دیگر از وقوع درگیری با روسیه بیم داشت و اعلام می کرد مایل نیست تنش ها افزایش یابد و به جنگ کشیده شود.
در قضیه عربستان هم وضع به همین شکل است. عربستان سرخورده از شکست در سوریه و هدر رفتن میلیاردها دلار هزینه برای تغییر نظام در سوریه، و همینطور شکست عملی در یمن و نفوذ یمنی ها به خاک عربستان، تلاش کرد با ایجاد یک بهانه، تنور فرقه گرایی و فتنه شیعه سنی را بدمد تا به یارگیری و جمع آوری نیرو بپردازد و به جبهه های آفت زده و شکست خورده خود جان دوباره ای ببخشد.
اعدام ظالمانه شیخ نمر در این راستا عامدانه و با علم به نتایج و پیامدهای آن انجام شد. عربستان که نتوانسته از پس فقیرترین کشور عربی همسایه خود بر بیاید و در برابر قبایل یمن و ارتش ضعیف این کشور پیروزی چندانی به دست نیاورده و به اهداف اعلام شده خود نرسیده، رویای مقابله با ایران را در سر می پروراند. هرچند به اقرار تحلیلگران نظامی غربی و برخی از شاهزادگان سعودی، عربستان توان درگیری مستقیم با ایران را ندارد اما پشتش به ائتلاف کشورهای عربی هم پیمان و کشورهای اسلامی و آمریکا و انگلیس گرم است و تلاش دارد ایران را به چالش بکشد.
در هر دو قضیه، ترکیه و عربستان اعلام کرده اند خواستار ایجاد جنگ نیستند و اجازه وقوع آن را نمی دهند اما اقدامات تحریک کننده آنها نیازمند پاسخی محکم است. هر دوی آنها اخیرا روابط علنی نزدیکی با رژیم صهیونیستی برقرار کرده اند. این مثلث شرارت در منطقه که دست خود را به خون مردان و زنان و کودکان فلسطین، سوریه، یمن و عراق آلوده اند تلاش دارند تا ایران، تنها نقطه اتکای مقاومت را تضعیف و نابود کنند.
هرچند موضع نخست وزیر ترکیه در مورد اعدام شهید شیخ نمر، موضعی حداقلی و تا حدودی مخالف اقدام ناعادلانه عربستان بود اما پس از آن اردوغان اعلام کرد در امور داخلی عربستان دخالت نمی کند. اردوغان در مورد دخالتش در امور عراق و لشکر کشی به این کشور که با مخالفت عراقی ها، کردها، و حتی آمریکا مواجه شده سخنی نگفت. در اقدامی کاملا مشابه، عربستان که در دعوای داخلی یمن به شکلی وحشیانه و ظالمانه دخالت کرده و مردم را هدف بمباران قرار داده، اعتراض ایران به اعدام شیخ نمر را دخالت در امور داخلی خود خوانده بود.
در صورتی که در برابر نقشه های مخرب و فتنه برانگیز این دو کشور تدابیر جدی و قاطع اتخاذ نشود، این کشورها سطح توقعات و فتنه انگیزی های خود را بالا خواهند برد. از طرف دیگر باید توجه داشت اقدامات تروریستی که با حمایت این دو کشور انجام می گیرد دقیقا در زمانی شدت یافته که نقطه اجرای برجام تلقی شده و باید نتیجه عملی و ثمره ای برای ایران به همراه آورد.