اين شاعرمعاصر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : شعر و ادبيات كه جنبه هنري نوشتاري و مكتوبات هستند ، بايد روش غيرمستقيم گويي را برگزينند ، منتهي اين غيرمستقيم گويي به اين معنا نيست كه آن قدرغير واضح و غير شفاف حرف زده شود كه مخاطب آن را درك نكند و با افراط ، باعث شويم كه در فرم گرايي و شكل گرايي كاملا مغفول بماند و از دست رود .
جواد محقق همداني خاطرنشان كرد : همه بزرگان ادبيات گذشته ما و بخشي زيادي ازمعاصران ما نگاهشان به بهار و طبيعت و صرفا به شكوفه كردن چند گل و گياه و درخت نبوده است و هميشه اين مجازها را مقطعي ازحقيقت مي بينند و با مثال و تمثيل به دنياي بزرگ تر و مفاهيم عميق تري اشاره مي كردند ، طبيعتا شاعرامروزهم به نسبت توانش و تجربه هاي زيستي خود بايد به چنين فضايي مخاطب خود را سوق دهد .
وي ياد آور شد : طبيعتا هم درقبل و هم دربعد ازانقلاب ؛ آنان كه اعتقادات ديني و نگاه الهي داشتند بهار را توحيدي مي ديده و مي بينند و آنهايي كه لائيك بودند و تفكرات ضد ديني داشتند طبيعتا چنين چيزي را نمي ديدند ، در نتيجه نمي توان به طورقطعي مشخص كرد كه ادبيات معاصر نگاه توحيدي و خداشناسانه به بهار دارد يا خير .