به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ووكس، روز سه‌شنبه جرج كلونی یك سرمقاله در ورایتی نوشت و در آن به انتقاد از آكادمی اسكار پرداخت چون برای دومین سال پیاپی تمام نامزدهای بخش بهترین بازیگر مرد سال سفیدپوست هستند.
كلونی نوشت: «من فكر می‌كنم آفریقایی-آمریكایی‌ها حق دارند بگویند صنعت فیلم ما به خوبی از آن‌ها نمایندگی نمی‌كند. باید ۲۰ یا ۳۰ یا ۴۰ فیلم باكیفیت باشند كه مردم آن‌ها را برای جوایز اسكار در نظر بگیرند. راستی، ما داریم درباره آفریقایی-آمریكایی‌ها صحبت می‌كنیم. برای لاتین‌تبارها وضع حتی بدتر است. ما باید بهتر بشویم. قبلا بهتر بودیم.»
كلونی اولین كسی نیست كه از كمبود گوناگونی نژادی اسكار انتقاد كرده است. جادا پینكت اسمیت و اسپایك لی هم نارضایتی و خشم خود را نسبت به نامزدهای اسكار نشان دادند و هر دو اعلام كردند كه در مراسم اسكار كه روز بیست و هشتم فوریه برگزار می‌شود شركت نخواهند كرد. شریل بون آیزكس رییس آكادمی اسكار هم از دل‌شكستگی خود نسبت به نامزدهای اسكار سخن گفته بود.
اما كلونی از پینكت اسمیت و اسپایك لی ستاره بسیار بزرگ‌تری است. مسیر حرفهای كاری او پر از جوایز و نامزدی‌های اسكار و گلدن گلوب است، او ستاره فیلم‌های موفق بسیاری بوده، او توسط مجله تایم به عنوان یكی از تاثیرگذارترین مردم جهان شناخته شده و حتی برای نابود كردن «بتمن» هم همه او را بخشیدند(برای بازی ناموفق در نقش بتمن). چیزی كه كلونی می‌گوید اهمیت دارد.
اما كلونی خودش بخشی از مشكلی است كه دارد درباره آن صحبت می‌كند. او یك كارگردان است، او این قدرت را دارد تا با داستان‌هایی كه تعریف می‌كند، مستقیما روی تعداد نقش‌های در دسترس برای بازیگران مرد و زن سیاه‌پوست و لاتین‌تبار تاثیر بگذارد. او در مقاله‌اش نوشت: «فكر نمی‌كنم مشكل این باشد كه چه كسی انتخاب می‌شود، مشكل این است كه اقلیت‌های صنعت فیلم چند راه دارند، مخصوصا در فیلم‌های باكیفیت.»
با این حال چهار فیلم آخری كه كلونی كارگردانی كرده – یعنی «مردان یادبودها»، «نیمه ماه مارس»، «كلاه‌چرمی‌ها» و «شب‌بخیر و موفق باشید» - از هیچ بازیگر مرد یا زن غیرسفیدپوستی در نقش‌های اصلی استفاده نكرد. البته دو فیلم از این چهار فیلم بر پایه داستان‌های حقیقی ساخته شدند، اما اگر كلونی بخواهد، می‌تواند به راحتی از جایگاهش در هالیوود استفاده كند تا به بازیگران با استعداد جوان كمك كند تا به موفقیت برسند.
البته این هیچ یك از حرفهای كلونی را بی‌ارزش نمی‌كند. بیانیه او مهم است و باید به آن توجه كرد. اما عدم ارتباط بین كلمات و (كمبود) عمل او نشان می‌دهد كه گوناگونی نژادی، بازی بین آدم خوب‌ها و آدم بدها نیست و نمی‌توان در این زمینه با نامه و احساسات و بیانیه به موفقیت رسید. نیاز به تلاشی بزرگ احساس می‌شود.