در دومین روز از اجراهای صحنه ای و خیابانی جشنواره سی و چهارم تئاتر فجر حضور مخاطبان و علاقه مندان به تئاتر در مجموعه تئاتر شهر و دیگر تالارهای نمایشی پررنگ تر شده بود.

به گزارش خبرنگار مهر، روز گذشته دوم بهمن ماه در دومین روز از برگزاری جشنواره سی و چهارم تئاتر فجر اجراهای خیابانی این دوره از جشنواره به صورت فعال تری کار خود را آغاز کردند. در روز اول جشنواره به دلیل تبلیغات محیطی محدود و همزمانی اجراهای صحنه ای با افتتاحیه جشنواره شاهد استقبال کمتری از کارها در مجموعه تئاتر شهر و دیگر سالن های نمایشی بودیم مثلا در اولین روز از جشنواره نیز دو نمایش خیابانی «همین روزها» و «ژست» هر دو از تهران در محوطه باز تئاتر شهر اجرا شدند. اما برج میلاد و فضای باز خانه هنرمندان اجرایی نداشتند.

اما از روز گذشته (جمعه دوم بهمن ماه) به نظر می رسید که موتور جشنواره تئاتر فجر روشن شده و علاقمندان بیشتر از روز اول به دیدن آثار خیابانی و صحنه ای نشستند.

در این روز از ساعت ۱۶ نمایش «رمز وای فای شما چنده؟» از شهر رشت آغازگر اجراهای خیابانی در محوطه باز تئانر شهر بود. نمایش های «مرغ همسایه غاز نیست» از تفرش، «نوازش جوجه تیغی» از تهران، «دیگه هیچی نمونده» از تهران از دیگر نمایش های اجرا شده در فضای باز مجموعه تئاتر شهر بودند. همچنین در این روز نمایش «دختری بر آب خروشان» از مرند در محوطه خانه هنرمندان و «پیروکی ماه پیره» از سنندج در محوطه برج میلاد اجرا شدند.

در بخش اجراهای صحنه ای نیز نمایش های «ترور» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی در سالن اصلی تئاتر شهر، «متاستاز» به کارگردانی اصغر دشتی در تالار چهارسو، «قرار» به کارگردانی مهرداد کوروش نیا در تالار سایه، «دگردیسی پروانه شدن» به کارگردانی صوفیا برسزی از مجارستان در تالار مولوی، «اپرای مولوی» به کارگردانی بهروز غریب پور در تالار فردوسی، «اروند خون» به کارگردانی کوروش زارعی در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر، «نگهبان و اژدها» به کارگردانی سحر رضوانی در تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان و «جان گز» به کارگردان نیما دهقان در تماشاخانه سرو به صحنه رفتند که اجراهای شب گذشته نسبت به اجراهای روز اول جشنواره با استقبال بیشتری همراه بودند.

همچنین در دومین روز از برگزاری جشنواره تالار قشقایی با حضور علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد و مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی افتتاح شد تا در روز یکشنبه ۴ بهمن ماه نمایش «مجلس قربانی سمنار» اولین اثری باشد که بعد از بازسازی در این تالار نمایشی به صحنه می رود.

نمایش «ترور» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی شب گذشته بعد از نزدیک به دو ماه روی صحنه بودن در دومین شب از اجرای خود در قالب بخش مسابقه تئاتر ایران جشنواره به اجراهای خود در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر پایان داد. استقبال از آخرین اجرای «ترور» زیاد بود و کل ظرفیت سالن اصلی و بالکن این تالار مملو از جمعیت بود. داوران بخش مسابقه بین الملل اجرای شب گذشته را برای دیدن این اثر نمایشی انتخاب کرده بودند.

تالار مولوی بعد از مراحل بازسازی و افتتاح در هفته گذشته در اولین اجرای خود میزبان نمایش «دگردیسی پروانه شدن» از کشور مجارستان بود. این اثر نمایشی کاری از کمپانی «تصویر زنده» است که امسال با سه اثر نمایشی در جشنواره تئاتر فجر حضور دارند.

نمایش «دگردیسی پروانه شدن» که در هر دو شب اجرای خود در روز اول و دوم جشنواره با استقبال مخاطبان روبرو شده بود نمایش تصویری است که بدون دیالوگ اجرا می شود و تنها در بخش هایی با نریشن همراه است. «دگردیسی پروانه شدن» علاوه بر دگردیسی به موضوع تغییر و تکامل از طریق داستان‌های رویا گونه که در کنار هم قرار می‌گیرند، می‌پردازد. این نمایش دگردیسی پروانه را به تصویر می کشد که در حقیقت به نوعی تعبیر خواب یک درخت است.

استفاده از نوعی پارچه که قابلیت ارتجاعی و کشی دارد در طراحی صحنه، فضاسازی و لباس های بازیگران از نکات جالب توجه این اجرا بود. در این نمایش بازیگران تن‌پوشی سرتاسری از پارچه ای ارتجاعی بر تن داشتند که در طول نمایش و به فراخور اتفاقاتی که در حال رخ دادن بود به شکل های متفاوت و مختلفی در می آمدند. به این ترتیب که با این تن‌پوش های استرچ از فرمی به فرم دیگر در می آمدند و جانواران و حیواناتی چون فیل، نهنگ، کرم ابریشم، پروانه و ... را بازسازی می کردند.

این نوع تصویرسازی در نوع خود بدیع و جذاب بود و مخاطب را با خود همراه می کرد. همچنین این نمایش با استفاده از افکت های تصویری و صوتی که روی صحنه سفید نمایش پخش و شنیده می شد توانسته بود در انتقال مفاهیم و ارایه تصاویری واقعی درست عمل کند. قبل از ورود مخاطبان به سالن نمایش نیز دو موجود ناشناخته آبی و سرمه ای در لابی تالار مولوی وارد شدند و تماشاگران را با چیزی که قرار بود در سالن ببینند آشنا کردند. صحبت های آنها به زبان فارسی در لابی مولوی پخش می شد.

فضای نمایش که به صورت مربعی قاب عکسی طراحی شده بود از پارچه های کشی پوشیده شده و در دیوارها، کف و سقف دارای حفره هایی برای ورود و خروج بازیگران بود. به این ترتیب که شفیره کرم ابریشم از سقف آویزان می شد و در پارچه کشی استوانه شکلی که به عنوان پیله به کار می رفت از بالا به پایین می آمد.

بازسازی تالار مولوی باعث شده تا عمق میدان صحنه و ارتفاع سالن افزایش یابد و همین امر این امکان را به گروه نمایشی داده بود که در نصب دکور مشکلی نداشته باشند. با وجود تغییرات مثبتی که در سالن مولوی به وجود آمده است اما طراحی صندلی های پرتابل این سالن مناسب نیست و فاصله بین صندلی ها بسیار کم است تا جایی که برای نمایش های طولانی مدت باعث اذیت تماشاگران خواهد شد.

در اجراهای صحنه ای روز دوم از سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر همه نمایش ها با نیم ساعت تاخیر به صحنه رفتند که البته این موضوع اتفاق تازه ای در برگزاری جشنواره های ایرانی به حساب نمی آید و معمولا هر سال وضعیت بر همین منوال است.