به گزارش خبرنگار مهر، منوچهر والی‌زاده که صبح امروز چهار بهمن در مراسم تشییع فریبرز صالح حضور داشت به خبرنگار مهر گفت: دوستی ما از سال ۱۳۳۹ در خانه جوانان شکل گرفت. او از شاگردان مصطفی اسکویی بود و من هم بعد از یکی دو سالی که فعالیت دوبله را آغاز کرده بودم او را با خودم به استودیوی ایران فیلم بردم و سال ها با هم کار کردیم.
والی زاده افزود: صالح انسان بامحبت و دوست داشتنی بود. دقت و نظم برایش در اولویت بود و به همین دلیل کار را به خود سخت می گرفت. بااینکه سال های اخیر تهران زندگی نمی کرد اما جسته گریخته در ارتباط بودیم و اگرچه بعد از کارگردانی اش کم کم از دنیای دوبله فاصله گرفت اما رفاقت مان همیشه پایدار ماند.
وی اشاره کرد: من با او در چند پروژه کار کردم و مثلا در مجموعه «شیخ مفید» صداپیشه امین تارخ بودم هر چند که این پروژه اواسط کار به مشکل خورد و دستیار او سیروس مقدم سرکار آمد و مدیر دوبلاژ عوض شد. من هیچ وقت در جریان قرار نگرفتم سرنوشت این اثر به کجا رسید اما می دانم که او همیشه نسبت همه کارهایش وسواس به خرج می داد.
پیشکسوت دوبله اظهار کرد: صالح جزو معدود کارگردانانی بود که نیازی به بازیگردان نداشت. سال هاست کارگردانان یکی کنارشان دارند که بازیگران را هدایت کند اما فریبرز صالح یک فیلمساز مطلع و مسلط به کارش بود و با اینکه خیلی زود فعالیت حرفه ای را کنار گذاشت اما حرف های زیادی برای گفتن داشت.
وی در پایان گفت: امیدوارم مسئولان فرهنگی بیشتر به حال هنرمندان توجه داشته باشند چرا که هنر سن و سال ندارد و هنرمندان هیچوقت بازنشسته نمی شوند و همیشه نیاز به حمایت دارند.
حبیب ایل بیگی: شان و عزت هنرمند را نگه داریم
حبیب ایل بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی که در این مراسم حضور داشت به خبرنگار مهر گفت: فریبرز صالح خیلی زود از فعالیت دست کشید و برای این انتخاب دلایل خودش را داشت. بازنشستگی هنرمندان هم حسن است هم عیب. افراد این صنف به تعریف معمول بازنشسته نمی شوند و امروز هنرمندان پیشکسوتی می بینیم که هنوز دارند کار می کنند و خوب هم هست.
وی افزود: جدا از مباحث کاری و حرفه ای که گاهی فیلمساز یا هنرمند شخصا ترجیح می دهد از سنی به بعد از این عرصه دور بماند، مسایل رفاهی و بیمه ای برای هنرمندانی که توان ادامه فعالیت ندارند موضوع چالشی است که سال هاست وجود دارد و باید ریشه ای برای آن فکری کرد. امیدوارم فضای تامین اجتماعی و تامین بیمه ای و اوضاع بازنشستگی برای همه و همچنین هنرمندان به گونه ای باشد که زمانی هم برای استراحت داشته باشند.
فعالیت تا آخرین روز
خواهرزاده فریبرز صالح نیز در سخنانی اظهار کرد: این فیلمساز در حوزه فعالیت های خود فردی مطلع و کاردان بود. اگرچه در اروپا تحصیل کرد اما به سینمای تاریخی ایران علاقه خاصی داشت و همیشه بومی عمل می کرد. زمانی که در انگلیس سکونت داشت مستندهای قابل توجه بسیاری ساخت اما هیچگاه در کشور خودش به آن پرداخته نشد.
وی افزود: بسیار به حوزه تلویزیون علاقمند بود و همیشه مردم را مد نظر داشت و سلیقه مخاطب را به جشنواره و جایزه ترجیح می داد. اگرچه ظاهرا سال ها از این حوزه دور بود اما تا آخرین لحظه عمر خود نگارش و تحقیق می کرد و اخیرا هم بنا داشت پروژه ای را آغاز کند که متاسفانه در تقدیرش رقم نخورد.