حامد زارعان کارگردان نمایش خیابانی «پروانگی» با اشاره به حضور جانبازان اعصاب و روان به عنوان بازیگر در این نمایش عنوان کرد این اثر نمایشی خاطرات و دغدغه های جانبازان را به تصویر می کشد.

حامد زارعان نویسنده و کارگردان نمایش خیابانی «پروانگی» که تا به حال یک اجرا در جشنواره تئاتر فجر داشته است در این باره به خبرنگار مهر گفت: اولین اجرای نمایش «پروانگی» سه شنبه ۶ بهمن ماه در محوطه باز تئاتر شهر بود که خوشبختانه با استقبال مخاطبان روبرو شو مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی نیز از این اجرا دیدن کرد. این نمایش روزهای شنبه ۱۰ بهمن ماه ساعت ۱۷ در محوطه فضای باز تئاتر شهر و یکشنبه ۱۱ بهمن ماه ساعت ۱۷ در محوطه برج میلاد دو اجرای دیگر خواهد داشت.

وی ادامه داد: این نمایش قسمت دوم از نمایش «بال های فرشته» است که در جشنواره تئاتر مقاومت اجرا شد. بازیگران نمایش «پروانگی» و «بال های فرشته» جانبازان اعصاب و روان هستند. در نمایش اول دغدغه های این افراد در جنگ و بعد از جنگ تحمیلی روایت می شد و در پارت دوم که «پروانگی» نام دارد خاطرات دوران کودکی این جانبازان تا زمان جنگ به تصویر کشیده می شود. من مدت هاست که با جانبازان اعصاب و روان کار می کند و خاطرات آنه در طول ۵ سال جمع آوری و به نمایش تبدیل شده است.

زارعان یادآور شد: نمایش براساس خاطرات واقعی این جانبازان اجرا می شود به این ترتیب که مخاطب شاهد اجرایی بی کلام است که خاطرات و دغدغه های جانبازان به صورت پلی‌بک پخش می شود. این نمایش ۵ بازیگر دارد که ۴ نفر از آنها جانباز و نفر پنجم بازیگر و در واقع هدایت کننده دیگران است. نمایش شامل خاطرات این ۴ جانباز و البته خاطرات جانبازان دیگر است و این ۴ نفر در واقع به عنوان نماینده جانبازان اعصاب و روان در اثر حضور دارند.

این کارگردان تئاتر درباره ویژگی های این نمایش عنوان کرد: از آنجا که نمایش بی‌کلام است ممکن است ابتدا ساده به نظر برسد اما این اثر در عین ساده بودن بسیار پیچیده و مشکل است. در این نمایش بازیگران از طریق نقاشی کشیدن با مخاطبان ارتباط برقرار می کنند. در این نقاشی ها دغدغه ها و نیازهایشان را به تصویر می کشند و در بخش هایی از نمایش نیز مخاطبان نیز به درخواست آنها با این جانبازان مشارکت می کنند. نمایش ما نیم ساعت است اما در اجرای اول نمایش تا چند ساعت بعد از اجرا هم تماشاگران در محوطه تئاتر شهر حضور داشتند و به کشیدن این نقاشی ها ادامه می دادند. در واقع تا زمانی که بوم نقاشی را جمع نکنیم نمایش ما ادامه پیدا می کند.

وی یادآور شد: نمایش ما درباره خدا، عشق، نفرت، بدی و حتی انتقام است و جلوه های این خصوصیات در نقاشی بازیگران نمود می یابد. جانبازان اعصاب و روان نسبت به دیگر جانبازانی که از لحاظ جسمی آسیب دیده اند، موقعیت و وضعیت سخت تری دارند چون این افراد روحشان آسیب دیده اما جسمشان سالم است. این افراد فراموش شده اند و چون قطع عضو نیستند کمتر به آنها توجه و رسیدگی می شود اما ما می توانیم با ابزاری چون نمایش حالشان را خوب کنیم.

زارعان در پایان صحبت هایش متذکر شد: بازیگران این نمایش جانبازان اعصاب و روان بیمارستان نیایش هستند و از سن ۴۷ تا ۶۰ سالگی را شامل می شوند. به دلیل حضور این افراد نام نمایش «پروانگی» گذاشتم چون وقتی با آنها آشنا می شوید می بینید که چقدر انسان های دوست داشتنی، عاشق و کم توقعی هستند.