مرتضی رزاق کریمی مسئول بخش مستند سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اکران مستندها در کاخ جشنواره گفت: با توجه به برگزاری جشنواره فجر حال اهالی سینما خوب است و فکر می کنم حال مستندسازان هم خوب باشد زیرا به نظر می آید امسال نسبت به سال های گذشته سینمای مستند جدی تر گرفته شده است. در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر که جایزه بخش پوستر به یک فیلم مستند تعلق گرفت، امیدی میان مستندسازان ایجاد شد زیرا این حرکت نشان داد که مستند در سینمای ایران جدی گرفته می شود.
وی افزود: با نمایش‌هایی که برای بخش مستند در سالن اصلی این برج در نظر گرفته شده شاهد استقبال قابل قبولی هستیم و استقبال ها نسبت به سال های گذشته به طور میانگین با افزایش ۳۰۰ درصدی مخاطبان رو به رو شده است. این روند اگر ادامه پیدا کند می توانیم امیدوارم باشیم که برای سال آینده و سال های بعد برنامه ریزی های جدی تری برای بخش مستند داشته باشیم.
مسئول بخش مستند جشنواره فیلم فجر توضیح داد: به ادعای دوستانی که آمار سال گذشته تماشاگران فیلم‌های مستند را در کاخ جشنواره داشتند، امسال در روزهای اول ۳۰۰ مخاطب در سالن برای تماشای فیلم ها حضور داشتند که این تعداد در سال گذشته روزانه ۱۰۰ نفر بوده است. البته این را هم باید بگویم که تعداد مخاطبان این بخش هر روز در حال افزایش است.
رزاق کریمی گفت: مستندهایی که امسال در جشنواره فیلم فجر حضور دارند آثار قابل اکران هستند و تعدادی از این مستندهای قرارداد اکران خود را با گروه سینمایی «هنر و تجربه» بسته اند و من فکر می کنم یک رشد جدی در سینمای مستند چه در بخش کمی و چه در بخش کیفی داریم به گونه ای که در سال جاری ۸۰ مستند بالای ۷۰ دقیقه داشتیم این در حالی است که ۱۰ سال پیش شاید ۲ فیلم مستند بلند در سال تولید می شد. از نظر کیفی نیز ساختار فیلم ها و جذابیت آثار برای مخاطبان با توجه به استقبالی که از نمایش فیلم ها شده است، نشان می دهد که کیفیت ساخت این فیلم ها نیز افزایش پیدا کرده است.
وی ادامه داد: در طول نمایش فیلم های مستند در سالن اصلی برج میلاد، کمتر شاهد این بودم که کسی در هنگام نمایش فیلم از سالن خارج شود. اگر سالن اصلی از مخاطب پر نبوده است، اما مخاطب از سالن خارج نشده و رضایت نسبی از فیلم داشته است.
پیشنهاد می‌دهیم سانس نمایش مستندها چرخشی باشد
تهیه کننده فیلم «حس پنهان» توضیح داد: سال گذشته ساعتی برای نمایش فیلم های مستند اختصاص داده شده بود که ساعت ناهار و استراحت همه حاضران در کاخ جشنواره بود، اما امسال این نمایش به ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه تغییر کرد و این مساله نشان داد که نمایش مستند را جدی گرفتند. البته شاید بتوان برنامه ریزی های دیگری کرد تا سانس اول به نمایش مستند اختصاص داه نشود و یا دارای یک سانس چرخشی باشد. البته مساله اصلی این است که ظرفیت نمایش در کاخ جشنواره محدود است و تعداد فیلم های انتخاب شده نیز بسیار زیاد است. این را نباید فراموش کرد که برنامه ریزان نمی توانند برای اکران مناسب برنامه ریزی کنند. زمانی که ۲۲ فیلم سودای سیمرغ، ۱۱ فیلم نگاه نو، ۱۱ فیلم هنر و تجربه و ۱۱ فیلم مستند باید در این سالن اکران شود، اگر هر برنامه ریزی با تجربه ای هم بخواهد جدول نمایش را آماده کند، باز هم ممکن است مشکلاتی در نمایش پیش آید. به هر حال باید اجازه دهیم این دوره بگذرد و بازخوردهای مثبت و منفی را بسنجیم تا بتوانیم برای دوره های بعد برنامه های بهتری داشته باشیم.
وی بیان کرد: به هر حال علاقمندان سینما زمانی که این حرفه را انتخاب می کنند باید کمی به خود زحمت دهند و در ۱۰ روز جشنواره با این محدودیت کنار بیایند اما در نهایت فکر می کنم جشنواره امسال بتواند نتایج خوبی به همراه داشته باشد.
تهیه کننده فیلم «چه کسی امیر را کشت» ادامه داد: برخی از مستندسازان انتظار ساعت های بهتر و یا اطلاع رسانی های بهتر داشتند، اما ظرفیت ها محدودیت است و دوستان مستندساز افراد واقع بینی هستند و با همین شرایط هم نامه تشکر آمیزی در حمایت از جشنواره داشتند که این نشان می دهد که اکثریت جامعه مستندسازان ایران از این جشنواره رضایت دارند. البته این امکان هم وجود دارد که برخی از مستندسازان به جشنواره انتقاد داشته باشند که البته اگر نقد سازنده باشد باعث اصلاح یک سیستم می شود و من فکر می کنم که دبیر جشنواره هم سال آینده برای برنامه ریزی مناسب از نقدهای سازنده استفاده می کند.
وی با اشاره به اینکه سیمرغ برای همه سینماگران اهمیت دارد، بیان کرد: ما در ایران جشنواره های مختلفی داریم، اما سیمرغ در جشنواره فجر نشانه اهمیت و موقعیت ویژه جشنواره فجر است و این جشنواره برای همه سینماگران اهمیت دارد، آثار مستندسازان در جشنواره فیلم فجر ارزیابی جدی و حرفه ای می شود و آثار در یک قواره ملی مورد ارزیابی قرار می گیرد.
رزاق کریمی در پایان گفت: امیداورم حوصله و صبوری دوستان منتقد نسبت به بخش مستند زیاد باشد. سینمای مستند نیازمند حمایت و توجه بیشتری است و نباید فراموش کرد که بیشترین موفقیت های بین المللی ما مربوط به سینمای مستند است و این موفقیت باید در کشور هم دیده شود و چنین مساله ای نیازمند صبوری و بردباری است.