مجتبی راعی یکی از داوران سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر درباره داوری آثار این دوره از جشنواره در بخش «سودای سیمرغ» به خبرنگار مهر گفت: قضاوت کردن درباره آرای هیات داوران یک جشنواره حق طبیعی افکار عمومی است اما احترام به رای هیات داوری نیز نکته مهمی است که باید درنظر گرفته شود.
راعی در پاسخ به اینکه آیا فشار دولتی برای انتخاب فیلم «امکان مینا» بر هیات داوری وجود داشته است؟ بیان کرد: دو فیلم «امکان مینا» و «ابد و یک روز» بیشترین تعداد نامزدی را دارند حال سوال من این است چرا فیلم «ابد و یک روز» که یک نامزد هم بیشتر از «امکان مینا» دارد چنین رایی آورده است؟ مگر سرمایه گذار این فیلم سینمایی دولت بوده است؟ آیا هر فیلمی که رای بیشتری نسبت به سایر آثار آورده باشد فیلم دولتی محسوب می شود و یا فشار دولت بر داوران حاکم بوده است؟
راعی تاکید کرد: انتخاب من و دیگر داوران بر اساس شناخت و اعتمادی بوده که به ما داشته‌اند و ما هم در پاسخ به این اعتماد، با شرافت رای دادیم و اگر هفت داور دیگر جای ما بودند رای دیگری از جشنواره فیلم فجر بیرون می آمد. بخشی از داوری ها سلیقه ای است و این سلیقه زمانی بیشتر می شود که رای درباره دو یا چند اثر سینمایی به هم نزدیک می شوند که در این موارد سلیقه حاکم می شود و درباره فیلم «امکان مینا»، «ابد و یک روز»، «دختر»، «ایستاده در غبار» و «بادیگارد» هم همین اتفاق افتاد.
این عضو هیات داوری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در پاسخ به اینکه نتیجه آرای هیات داوران این تصور را ایجاد کرده که قصد بر حذف حاتمی کیا بوده است، گفت: من تصورم این است که قبل از اعلام رای داوران این جو در رسانه ها به وجود آمد که قرار نیست حاتمی کیا با عدالت مورد داوری قرار گیرد ولی داوران با انصاف کارشان را انجام دادند و ناداوری نکردند.
راعی تصریح کرد: با این اوصاف موافق و مخالف آرای هیات داوران بسیار است و این اختلاف نظر هم طبیعی است اما آنچه مهم است شرافت اخلاقی و حرفه ای افرادی است که به عنوان داور انتخاب شده اند و اگر این شرافت وجود داشته باشد با آسودگی خیال سر بر بالین می گذارند.
وی در پایان تاکید کرد: این اطمینان را می دهم که داوران با شرافت رای دادند و عدالت را بر منفعت شخصی ارجح دانستند و به همین دلیل است که من هم به عنوان یکی از اعضای هیات داوران به راحتی سر بر بالین گذاشتم.