ابن عربي نظريه نهائي " وحدت وجود " را با بيان اينكه وجود حقيقي از آن خداست و ديگر موجودات سايه اي از وجود حقيقي اند، در طول زندگي صوفيانه خود به بشريت ارائه داده است. اما اين نظريه از انديشه هاي بزرگان علوم عرفان در جهان اسلام بي بهره نيست.

به گزارش خبرگزاري "مهر" به نقل از ادب و فن، نظريه "وحدت وجود" از مشغوليتهاي عرفاء،  متصوفه و فلاسفه است.

محمد الراشد در كتاب " وحدت وجود از غزالي تا ابن عربي" با اشاره به آراي ابن عربي آورده است كه ابن عربي نظريه نهائي       "وحدت وجود" را در طول زندگي صوفيانه خود به بشريت ارائه داده است.

مؤلف در اين سفري كه با زندگي صوفيان و فيلسوفان داشته است، به تعريف، شناخت وحدت وجود و ابعاد آن پرداخته است و در اين ميان وحدت اديان را با گريز به وحدت وجود بيان مي كند. سپس به كساني كه راويان وحدت وجود بودند و نظريه ها ارائه كره اند، رجوع كرده و آنگاه  به بررسي قرآن كريم و احاديث شريف نبوي مي پردازد.

الراشد در اين سفر فلسفي خود به آراي امام محمد غزالي متوفي قرن ششم هجري، انديشمند فرهيخته جهان اسلام، اشاره و در همين راستا آراء و نظرات گيلاني، سهروردي، ابي مدين و ابن عربي را از نظر مي گذراند.

وي در بخشي از كتاب خود بيان مي كند كه ابن عربي توانست بر همه خندقهاي اديان، فرقه ها، مذاهب و گرايشهاي مختلف فائق آيد و با تحقيق ميان سنيان، شيعيان، علويان و اسماعيليان به اين نتيجه برسد كه همه آنها از اصلي واحد كه همان قرآن است، بهره برده اند.

كتاب " وحدت وجود از غزالي تا ابن عربي" را محمد الراشد در 288 صفحه نوشته است كه انتشارات اوائل سوريه آن را منتشر كرده است.