در ماه هاي اخير به ويژه در اوائل سال 2006 ميلادي فعاليت شورشيان چاد در اين كشور افزايش يافته به طوري كه در ماه مارس شورشيان به يك شهر مرزي اين كشور حمله كردند و در اين راستا دولت چاد به سودان اعلام جنگ كرد.
چاد ، فقر ، جنگ
چاد دولت خارطوم را به حمايت از شورشيان و مسلح كردن آنان متهم مي كند.
پس از آن نيز "ادريس دبي" (Idriss Deby) رئيس جمهوري چاد از خنثي كردن توطئه اي عليه خود در اواخر ماه مارس خبر داد كه در آن قرار بود هواپيماي حامل وي سرنگون شود.
"حورماجي موسي دومگور" وزير اطلاع رساني چاد در اين زمينه اظهار داشت : تعدادي از اعضاي ارتش قصد داشتند هواپيماي رئيس جمهور را كه به گينه استوايي سفر كرده بود،هنگام بازگشت به "انجامنا" (N`Djamena) سرنگون كنند.
ادريس دبي 53 كه يك افسر سابق ارتش است در سال 1990 ميلادي قدرت را در چاد به دست گرفت. او در ماه هاي اخير با حملاتي كه در نواحي شرقي چاد توسط گروه هاي شورشي و فراريان ارتشي صورت گرفت، مواجه بوده است.
اين درحاليست كه در ماه هاي اخير شمار قابل توجهي از نظاميان ارتش چاد به ائتلاف گروه هاي شورشي پيوسته اند.
دولت چاد، سودان را متهم كرده است كه از حمله روز پنجشنبه 13 آوريل شورشيان به شهر "ان جامنا" حمايت كرده است.
در همين حال، جمهوري آفريقايي مركزي نيز مرزهاي خود با سودان را بست و مدعي شد كه شورشيان از طريق اين مرزها وارد اين كشور شده اند تا به چاد حمله كنند.
مردم فقير چاد
رئيس جمهوري چاد در ابتدا تهديد كرد كه اگر سازمان ملل متحد و اتحاديه آفريقا "تلاش هاي سودان براي سرنگون ساختن دولت وي" را متوقف نكنند، 200 هزار پناهنده سوداني را كه در چاد پناه گرفته اند، اخراج خواهد كرد كه اين مسئله پس از رايزني هاي صورت گرفته و احتمال خطر بزرگي كه در صورت اجراي آن مي توانست به وجود آيد، در حال حاضر ازسوي دولت چاد رد شد.
سازمان ملل متحد نيز حملات شورشيان به شهرهاي چاد را محكوم كرد. شوراي امنيت سازمان ملل هر دو كشور را ترغيب كرده است كه اختلافات خود را از طريق مذاكره حل كنند و از اقدامات خصومت آميز بپرهيزند.
كوفي عنان دبيركل سازمان ملل متحد نيز اعلام كرد كه اوضاع بحراني چاد مي تواند تلاش براي ثبات بخشيدن به وضعيت دارفور را به طور جدي مختل كند.
دولت سودان نيز در مقابل چاد را به حمايت از شورشيان منطقه دارفور (Darfour) سودان متهم كرده است.
چاد ميزبان هزاران تن از آوارگاني است كه از جنگ داخلي در منطقه دارفور در سودان به اين كشور گريخته و در اردوگاه هاي پناهندگان در نقاط مرزي دو كشور اسكان يافته اند.
اين شرايط در حالي به وجود آمده است كه مدت بسياري كمي به زمان برگزاري انتخابات رياست جمهوري در چاد باقي مانده است كه اين مسئله خود يكي از دلايل اصلي ايجاد تنش و بحران در كشور به شمار مي رود.
پناهندگان سوداني در شهرهاي مرزي چاد
شورشيان چاد نيز تاكيد كرده اند كه پيش از برگزاري انتخابات در ماه مه ، رئيس جمهور را سرنگون خواهند كرد.
سرزمين چاد كه در سال 1960 ميلادي به رهبري "فرانسوا تومبالبايه" (François Tombalbaye) كه اولين رئيس جمهوري اين كشور نيز بود، توانست استقلال خود را از فرانسه به دست آورد، با حدود 10 ميليون جمعيت در محاصره سرزمين هاي خشك قاره آفريقا قرار گرفته است.
كشورهاي ليبي، كامرون، جمهوري آفريقاي مركزي، نيجر، نيجريه و سودان در همسايگي اين كشور قرار دارند.
اما اين كشور در طي گذشت 30 سال از زمان كسب استقلال دستخوش جنگ هاي داخلي و حتي در مقطعي تحت اشغال نظامي ليبي قرار گرفت، اما از سال 1990 ميلادي نوعي ثبات در اين كشور برقرار شد.
چاد كه در صحراي آفريقا واقع است از فقيرترين كشورهاي جهان به شمار مي رود. خشكسالي هاي سخت از عوامل اصلي فقر و عقب ماندگي اين كشور است. اكثر مردم در ناحيه درياچه چاد جايي كه نمك از درياچه استخراج مي شود، زندگي مي كنند.
چاد سرزمين جلگه اي و صحرايي است و مهمترين ارتفاعات آن درمرز ليبي قرار دارد.
حداقل يك ميليون و 259 هزار كيلومتر مربع از خاك اين سرزمين را خشكي ها فرا گرفته است. به همين دليل آب وهوا، چاد در اكثر نقاط گرم و خشك ولي در بخش هاي جنوبي توأم با رطوبت و بارندگي است.
شهر "ان جامنا" پايتخت چاد است و از ديگر شهرهاي مهم آن مي توان به "سارح"، "موند" و "آبشه" اشاره كرد.
سرباز چادي درحال جمع آوري غنيمت شورشيان
جمهوري چاد علاوه بر سازمان ملل متحد (UN) ، در بانك توسعه آفريقا (ADB) ، كميسيون اقتصادي آفريقا (ECA) ، سازمان خواروبار و كشاورزي ملل متحد (FAO) ، گروه 77 (G-77) ، بانك بين المللي ترميم و توسعه (IBRD)، سازمان وحدت آفريقا (OAU)، جنبش غيرمتعهد (NAM) ، سازمان كنفرانس اسلامي (OIC) ، سازمان تجارت جهاني (WTO) ، صندوق بين المللي پول (IMF) ، سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري (ICAO) ، اتاق بازرگاني اسلامي (ICC) ، جامعه بين المللي توسعه (IDA)، صندوق بين المللي توسعه كشاورزي (IFAD) ، سازمان بين المللي كار (ILO) ، سازمان بين المللي ارتباطات دور ماهواره اي (INTELSAT) ، كميسيون سازمان ملل متحد براي تجارت و توسعه (UNCTAD) ، سازمان جهاني مالكيت معنوي (WIPO) ، سازمان هواشناسي جهاني (WMO) و سازمان جهاني بهداشت (WHO) عضويت دارد.
حدود نيمي از مردم چاد مسلمان هستند، 35 درصد از اديان بومي تبعيت مي كنند و سايرين نيز پيرو اديان و مذاهب ديگر هستند.
زبان هاي فرانسه و عربي زبان هاي رسمي چاد محسوب مي شوند، اما اهالي اين كشور به بيش از يكصد زبان و گويش محلي نيز سخن مي گويند.
در دهه 1990 ميلادي، قانون اساسي جديدي براي چاد تصويب شد و انتخابات رياست جمهوري در سال هاي 1996 و 2001 ميلادي برگزار شد كه اعتبار نتايج آن به دليل تخلف هاي گسترده مورد بحث بوده است.
از سال 1998ميلادي، مناطق شمال چاد دستخوش شورش هاي پراكنده بوده است و از سال 2005ميلادي گروه هاي شورشي كه در سودان تشكيل شدند، در شرق چاد نيز به نبرد در برابر نيروهاي دولتي دست زدند.
در ماه ژوئن سال 2005 ميلادي، سپهبد ادريس دبي كه از سال 1990 ميلادي رياست جمهوري را در دست داشته، با برگزاري يك همه پرسي محدوديت انتخاب مجدد خود به رياست جمهوري را رسما لغو و براي يك دوره پنج ساله ديگر رياست جمهوري، خود را نامزد كرد.
رئيس جمهوري چاد
پارلمان چاد از مجمع ملي با 155 عضو تشكيل يافته كه با راي مستقيم راي دهندگان براي دوره هاي چهارساله انتخاب مي شوند و گرچه تشكيل يك مجلس سنا نيز در قانون اساسي پيش بيني شده، سناي چاد تاكنون تشكيل نشده است.